Vandaag was een ochtend waar ik al heel heel lang naar uit keek. WE gaan theedrinken in een berberdorp. Dit wilde ik heel graag mede omdat veel leerlingen van mij uit Marokko uit dit gebied komen en ik wilde het zien, en ervaren hoe ze leefden en leven en hoe dat zit. Ik wilde voelen waarom ze daar weg gaan, in hoeverre je dit dan kan.. maar toch wie niet het ervaart kan er niet over meepraten tenslotte. Onze gids waarschuwde ons al voor de verkopers daar, hij zei meteen ze willen je allemaal sierraden verkopen voor een euro pers stuk en ik ben de laatste die zegt dat het niet mag maar het is niet de beste kwaliteit. Dus dat in onze oren geknoopt ga je toch anders kijken. Inmiddels was ik door de ervaring van Jordanie wel zo ver al dat ik wist dat je eigenlijk van kinderen niets moet kopen of ze iets moet geven mede omdat je dan het stimuleerd wat ze doen en ze dus niet gedwongen worden om bijvoorbeeld te gaan leren of naar school te gaan.. Dus ik doe dat nooit ik koop niets van kinderen en ik geef ze ook niets als ze bedelen. Maar het klopt op het moment als je uit de bus stapt staan al die mannen daar hun spullen te verkopen en zolang je onderweg bent naar het huisje blijven ze je achtervolgen. De kids die staan te bedelen zijn zo getraint in het trekken van een zielig gezicht dat je meteen als drama docent de kunst er van in ziet alleen moet je het dus niet belonen.
Je ziet wel hoe een oervolk dit is, omdat ze toch heel dicht, al is het noodgedwongen, dicht bij de natuur leven. Nadat we koffie hadden gedronken zijn we nog even gaan stoppen bij een berberkleden verkoper, en de gids legde veel uit over de kleden. Deze kleden worden door de vrouwen gemaakt, ze kunnen worden geknoopt, geweven of geborduurd.. dat ligt eraan maar elke kleed is uniek omdat er geen patroon van bestaat en de vrouwen het doen uit hun hoofd en vanuit hun eigen creativiteit.. prachtig vind ik dit en zo mooi ook. Er zijn drie soorten kleden maar dat ben ik een beetje kwijt maar ik weet dat er koninklijke kleden zijn en die zijn voor zien van een groot werk in het midden zie het rode kleed. er zijn kleden die men aan de muur hangt als een soort schilderij, en op de grond legt
deze kleden zijn dus erg uniek en ook bijzonder. Ik moet zeggen ik zie de prijs er niet aan af maar kennelijk zijn ze heel heel kostbaar. Maar na het bezoek gingen we dus op weg naar het centrum waar we een groep af gingen zetten die daar gingen eten en samen met els en stella ging ik naar de hammam, ik wilde nu een keer een goede en degelijk en prachtige hammam ervaring hebben omdat de hammam in jordanie wel leuk was maar net niet leuk genoeg. ?Dus nu proberen in Marokko. ik moet zeggen hij viel mij erg tegen.. heel erg tegen zelfs.. ik had me er meer van voorgesteld. Het was je hullen ineen heel klein soort luier tanga achtig iets. Dan op een hete steen gaan liggen, worden ingezeept, gecrubt weer ingeolied, dan gemasseerd, tenminste wat er voor door gaat, en dan weer water en dan moet je eraf en je aankleden, een handdoek is ook iets wat ze niet kennen.. heel bizar.. dus ik snapte er niets van en vond het ook geen succes om eerlijk te zijn.... maar ja weer een ervaring en een illusie rijker en armer zullen we maar zeggen. Daarna snel naar het hotel terug, onderweg snel wat brood gekocht want we gingen terug naar huis.. In de bus is het dan toch wel wat vreemd, mede omdat je weet dat dit met deze groep je laatste reis is. dus het is gek maar aan alles komt een einde. Dus toch maar mee, op het vliegveld veel gedoe met papiertjes invullen en zeker het wisselen van je geld want je mag geen marokaans geld uitvoeren.. dus dat moet je wisselen. en dat is lastig als je niet niet genoeg hebt.. dus je moet wel..... en hier stopt dan het verslag van de rondreis. de aankomst hebben jullie al gelezen.. dus het verhaal is rond. er zullen nog een aantal blogs komen met fotos van marokko.. met namen in thema vorm... en nu weer ruimte voor de andere blogs die ook moeten komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten