Zondag 14 oktober was het dan zover... we gingen naar Marokko, de koningssteden bezoeken... en ik had er helemaal zin in. Om 12 uur werd ik na het sporten en de nodige wasjes wel wat zenuwachtig maar het ging goed. Om half 1 begonnen met het rijden en ophalen van vriendin Els en vriendin Stella, en natuurlijk veel te vroeg wat voor de dames de nodige opmerkingen opleverde.. tewijl ik dan denk en zeg, ik ben de eerste in de keten en als ik al te laat ben dan gaat het allemaal verkeerd en ik vind dat we vriendin Kitty niet te lang alleen op het vliegveld moeten laten staan wachten. Om kwart over 1 kwam vriendin Laura ons halen en gingen we opweg naar schiphol.. en daar stond vriendin Kitty al te wachten. Wel werd even weer paniek veroorzaakt door de dames want of vriendin Laura wel wist waar ze mijn auto volgende week zondag moest parkeren,.. nee dus. Ik ken vriendin Kitty want die zou het uitleggen dus dat was vast goed gekomen.. maar toch.. op aandringen van de dames paniek.. ik bellen naar vriendin Kitty die net in een leuk gesprek zat met de chauffeur en ja hoor zoals ik al dacht.. vriendin Kitty kon vriendin Laura niet bereiken en dus gewoon heel simpel een kaartje met een adres en een routebeschrijving naar vriendin Laura gestuurd en dat zou maandag aankomen. Ze wist ook dat ze vrienind Laura nog kon zien en dus dan zou ze dat nog zeggen.. nu werd het dus geregeld door de telefoon.. wederom geen reden tot paniek.. maar goed. We kwamen aan en inchecken, bagage inleveren.. en dan door de douane.. alles ging vlekkeloos en zonder problemen.. en dus konden we lekker wat drinken op het vliegveld en dat was genieten.. wat kijken kijken niet kopen was het advies en daar hebben we ons behoorlijk aan gehouden.. en daarna door naar de gate om in te checken.. en dat ging ook heel snel.. meteen kwamen we daar Ton en zijn oma tegen die ook naar Marokko gingen.. Ton een puber van bijna 15 en oma van 78 die zo gek als een deur is op een positive manier.. ze loopt als een razende, ze geniet reist veel, neemt haar kleinkinderen mee, en geniet met bosjes.. heerlijk mens. In het vliegveld hadden we een prachtige pilote.. die heel goed opsteeg en daalde, totaal geen last van mijn oren dus dat is heel prettig om eerlijk te zijn.. En dan sta je dus ineens in een land met twee uur tijdsverschil en sta je te kijken naar iets waar je veel over gehoord hebt maar nog nooit gezien hebt.. en dus.. ja wat doe je.. juist dom kijken lief lachen.. en genieten.. en beseffen dat je bent.. Daarna snel naar de bagage en ja hoor, het formuliertje moest ingevuld.. om je visum te krijgen en een speciaal nummer wat de hele reis heel belangrijk is in het land van burocratie en van big brother is watching you... Het formulier afgeven bij een loket, waar zwaar vermoeide mannen zitten die kijken, zuchten, nog eens kijken.. zuchten iets in de compu doen en een stempel zetten, en dan zeer dwingend je aan kijken als je je paspoort terug krijgt.. zodat je wel 10 keer nadenkt voordat je ook maar iets gaat doen.. je ademt blijft lief lachen en dom kijken en wil zo snel mogelijk weg maar dat gaat niet.. want als je eruit wilt staat er weer een mannetje die je paspoort wil en controleert of je een stempel hebt en deze man kijkt, zucht, kijkt en zucht en stuurt je met een nog dwingender blik van ik hou je in de gaten naar de hal.. en daar sta je dan zoekend naar je gids met de naam kras... uiteindelijk gevonden, snel geld gepint je mag maximaal 50 euro in eerste instantie.. later wel meer.. maar ja ze willen op het vliegveld genoeg geld houden. Daarna in de bus kennis making met de crew die ons 8 dagen lang gaat verwennen en begeleiden door Marokko.. met een chauffeur en Moubarak. onze hoofd falicitair zoals we hem noemden.. en naar het hotel voor de eerste nacht op een pracht van een kamer. met een toilet in een acloof zodat je echt en troon hebt. met en bad waarin net je been past als je mazzel hebt.. en met als je nog meer geluk hebt stromend water.. en we hadden geluk. Meteen maar mijn koffer met belangrijke spullen uitgepakt, zoals ja daar is hij weer mijn koffiezetapparaat voor de komende 8 dagen, en daarna uit het raam hangen om te zien dat ik aan de voorkant slaap.. niet beseffend dat dit wel eens heel heel erg kan zijn... Na het eten toe, wat bestond uit een soep met lever.. jich.. ik kreeg gelukkig salade, daarna een tenzin met cous cous, wortels en komkommer en kruiden en die was heerlijk nog wel, de eerste avond, geloof me als je dit elke avond eet is het gauw klaar.. en komen de wortels, de couscous en kikkerwten je de neus uit en ben je echt ineens blij als je zomaar een verdwaalde doperwt tegenkomt... want dat is variatie.. maar voor een eerste keer heerlijk.. het toetje een bak druiven hebben we hartstochtelijk zitten aan kijken want het advies is.. niet eten.. dus niet gedaan.. Daarna naar bed om te slapen.... dus niet... de halve nacht wakker gelegen van disco geluiden uit de disco onder in het hotel, daarna wakker gelegen van alle straat geluiden en toen ik bijna sliep werd ik gewekt door de imaan.. dus het was een erg korte nacht met de wetenschap dat ik om zes uur op moest... grom..
|
wat er staat weet ik niet maar ik denk vliegveld maracash |
|
het visum en het zo belangrijke nummer |
|
aankomst hal |
|
chaos met de koffers |
|
het zwembad bij het hotel |
|
hotelkamer het bed |
|
het uitzicht |
|
het een been mag nat bad |
|
het toilet in het alcoofje een prima troon |
|
mijn trouwe metgezel voor 8 dagen voor een heerlijke ochtend
|
Ik hoef al niet meer, haha
BeantwoordenVerwijderen