zaterdag 1 oktober 2011

handje vol flarden (deel 2)


je vergat even mij

ik had je lief
meer dan ik
wilde toegeven
ik hoorde je aan
hoorde wat je zei
stil wacht ik elke dag
op jouw bericht
dat misschien komen zou
ik ben uit het wachten gestapt
ben gestopt met
jou te benaderen
opdat je misschien
zult beseffen
dat je mij gaat missen
omdat ik besef
dat je mij even vergat
omdat jij zo bezig was
met al die anderen
die je lichaam
maar niet
jouw hart
aanraken



na het vallen weer opgestaan

gevallen
voor velen
die mij raakten
in mijn hart
die me in beweging brachten
die me zeiden
dat ik bijzonder was
die niet verder
durfden komen
dan slechts één nacht
steeds weer gevallen
om weer op te staan
om zo het leven
de liefde te laten komen
er te laten zijn
zovaak
zoveel geprobeerd
om het aan te gaan
tot aan nu
dat ik besef
dat het niet over gaat
dat ik niet de kracht heb
om op te staan
ik liggen blijf
omdat ik ergens
voel dat
jij mijn hart
zo diep hebt geraakt
dat mijn hart alleen maar
kan sterven
om op te kunnen staan



wat heb je nodig vandaag
nu ik de dood
in de ogen kijk
vraag je me
wat ik nodig heb
ik raak je hand aan
streel zacht
je gezicht
kijk je in je ogen
zeg dat ik
alleen maar
jouw hand
jouw liefde
nodig heb
om vandaag
te doorstaan


het is alleen de zon en de wind die me draagt

elke dag
dat ik opsta
is mijn dag
ik open mijn ogen
mijn hart
ik adem in
warm me in de zon
het is alleen de zon
de wind
die me draagt
die me laat dansen
naar elk
nieuw begin
van deze dag


als je niet genoeg om me geeft laat me dan gaan
als mijn hart
blijf vragen
om iets wat
er niet is
als ik vraag
om jou
terwijl je er
niet kan zijn
als ik toch
in mijn gedachten
met je bezig ben
jij niet eens
aan mij denkt
mij uit je leven zet
terwijl je
toch nog steeds
aan de lijntjes trekt
vraag ik je
als je niet genoeg
om mij geeft
laat me dan gaan
laat me dan los
laat me gewoon
vrij
om weer
gewoon mezelf
te zijn

Geen opmerkingen:

Een reactie posten