Terug uit Amsterdam, zag ik het al gebeuren, de interliner die ik neem vanaf Schiphol naar mijn woonplaats, was keurig op tijd, maar er bleef, tot mijn grote verbazing een passagier zitten, dat is al bijzonder dat iemand er niet uit stapt. Vreemd…
Dus terwijl ik in de bus stap, denk ik nog in mijn onschuld het zal wel een controleur zijn of zo.. maar toen we begonnen te rijden bleek niets minder waar... deze dame reed mee om met haar vriendin prive zaken te bespreken met een hoog emotionele gehalte. Ik zat vrij voorin dus ik kon alles verstaan wat er gezegd werd, dus ik was verbaasd
Nadat ik van deze verbazing bekomen was bedacht ik me, dit zou toch niet mogen, de chauffeur heeft de verantwoordelijkheid over heel veel levens in deze bus, als er emotionele gesprekken worden gevoerd en daarbij ook nog regelmatig elkaar moet worden aangekeken, waar is dan de concentratie op de weg. ik vind dat heel bijzonder.
Natuurlijk ga ik dan denken zal ik er wat van zeggen, maar ja dat is ook zo akelig, het eeuwige dilemma tussen wat kan je wel en niet doen, klopt je gevoel wat je denkt, of is het alleen maar in je hoofd etc. vreselijk wat haat ik dat...
maar goed ik heb dus niets gezegd over dit gebeuren maar bedacht me later.. had ik het maar gedaan, al is het tijdens het uitstappen, dan was het misschien wat minder doeltreffend want ik was wel veilig thuisgekomen maar toch...
De volgende keer ga ik er toch maar wat van zeggen denk ik, het voelde namelijk totaal niet prettig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten