Dag jochie.. ( voor Sander)

Terwijl ik even op facebook zit, komt erin eens via de Messenger een berichtje binnen van Sander, een leerling van de isk. Ik ben altijd gek op deze leerlingen omdat ze zo echt zijn en zo intens genieten. Ik lees zijn woorden en begrijp eerst even niet zo goed waar het over gaat, maar dan word het pijnlijk duidelijk dat hij nog vandaag terug gaat naar Spanje, omdat het met hem en zijn pleegouders in Nederland niet goed gaat en dus is het beter om terug te gaan naar zijn ouders in Spanje... ik ben dan altijd wat van slag en ook verdrietig, mede omdat ik geen afscheid van zon leerling kan nemen, mede omdat ze zo in mijn hart geraken dat ik ze met moeite kan laten gaan, zonder wat te kunnen zeggen, zonder dat ik ze mijn beruchte maar tevens erg gewaardeerde vingerpopje kan meegeven zodat ze altijd een vriendje bij zich hebben als ze zich even wat minder blij voelen. Maar goed dat kan dus niet, uit zijn uitleg kan ik het begrijpen dat hij terug gaat en dat het misschien beter is maar ik maak me zorgen over hem omdat ik ook weet wat hem daar te wachten staat.. maar het is niet anders.. ik zal hem gaan missen, mede omdat ik van hem zoveel heb geleerd hoe ik met bepaalde leerlingen om moet gaan die zijn zoals hij is.. en ik hoop dat hij goed terecht komt.
Zijn woorden naar mij toe vond ik zo mooi en raakten me zo diep dat ik ze hier onder maar even neerzet zodat ze blijven bestaan

Sander

meneer Wanders ik vond u echt 1 van de beste leraren die ik ooit gehad heb

ik hoop u nog een keer te zien want ik vertrek vanavond terug naar spanje

ja sorry voor de afscheid ik hoorde het ook pas gisteravond

ik vond hoe echt een super leraar

respect daar voor, er zijn weinig mensen op de wereld die zo van het leven genieten als u

voor het advies dat u gaf aan mij  ik  zal
u leuke lessen missen

dank u wel voor alles
ik heb ook wat geleerd van u

met u leuke drama lessen met toneel spelen


Ondanks dat dit een kort stukje is uit de wisseling die we hebben gehad vind ik het zo leuk om dit neer te zetten en weet ik weer waarom ik zo graag mijn lessen geef en besef ik weer wat een prachtig vak en beroep ik heb. Zij doen er voor mij toe en ik ben zo blij dat ik een heel heel klein stukje, zoals nu bij Sander, met ze mee mag lopen op hun levenspad..
Ik hoop zo dat het goed met dat joch gaat, hij is zo bijzonder en verdient het om gelukkig te zijn en te worden waar hij ook terecht komt....