Quentin Tarantino (films)

 

Aangezien ik een mega voorraad heb aan films, bezie ik nu veel films en ik geniet moet ik toegeven. Ik heb voor mezelf de graad meter gemaakt dat als ik een film bekijk en na 30 minuten blijk ik bijna in slaap te vallen of het boeit me niet, ik ga bijv. aan eten denken, dan is het klaar en  gaat de film in de grote tas voor vriend Frans, een paar films gaan naar vriendin Kitty, en de serie van Quentin, als ik ze af krijg voor zaterdag gaan naar vriend Rick, omdat ik het een serie films vind waarin zoveel zit wat je als regisseur moet zien, ook al zijn deze films vreselijk gewelddadig, toch moet je ze zien om te weten waarom ze zo bijzonder zijn en met oog voor detail en met onderstaande uitleg waarom zijn films zo uniek zijn kan ik alleen maar bedenken dat het genieten is deze films.. want ik heb er enorm van genoten...

(het onderste gedeelte over  Quentin, komt van wikipedia en waarom zou ik het gaan schrijven als zij dat veel beter kunnen.

Quentin Tarantino

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Ga naar: navigatie, zoeken

Quentin Tarantino
Quentin Tarantino in 2009
Geboren	27 maart 1963
Geboorteland	Verenigde Staten
Genre	misdaad / cult
Films	Reservoir Dogs (1992) Pulp Fiction (1994) Jackie Brown (1997) Kill Bill (2003/2004) Death Proof (2007) Inglourious Basterds (2009) Django Unchained (2012)
(en) IMDb-profiel
Portaal    Film

Quentin Tarantino (Knoxville (Tennessee), 27 maart 1963) is een Amerikaanse filmregisseur. Zijn bekendste films zijn Reservoir Dogs (1992), Pulp Fiction (1994), Jackie Brown (1997), het tweedelige Kill Bill (2003/2004), Death Proof (2007), Inglourious Basterds (2009) en Django Unchained (2012). Daarnaast heeft hij ook films geproduceerd, scenario's geschreven en als (film)acteur opgetreden. In 1994 won hij een Oscar voor het scenario van Pulp Fiction en in 2013 won hij wederom dezelfde prijs voor het scenario van Django Unchained.

Inhoud  [verbergen]  1 Stijl 2 Filmkenmerken 3 Films 3.1 Regisseur en script 3.2 Script 3.3 Acteur 3.4 Producent 4 Externe links

Stijl [bewerken]

De filmstijl waarvan hij een exponent is, wordt Nouvelle Violence genoemd, vanwege de zeer expliciete geweldscènes. De thematiek van zijn films situeert zich in de onderwereld waar andere wetten heersen dan in de burgerlijke maatschappij. Kenmerkend voor het omgaan met geweld is de banaliteit ervan, alsof moorden en martelen alledaagse kost is.
Kenmerkend voor het werk van Tarantino zijn verder de talloze verwijzingen naar andere films. Dit wijt men vaak aan het feit dat hij op vijftienjarige leeftijd zijn school verliet om in een videotheek te werken en zo in aanraking kwam met allerlei filmgenres. In een interview met de BBC zegt Tarantino nog altijd dolblij te zijn met deze beslissing.
Een voorbeeld hiervan is het dansje in Pulp Fiction dat John Travolta, één van de hoofdrolspelers, maakt met Uma Thurman, een verwijzing naar Travolta's dansfilms, met name Saturday Night Fever.
Verder duikt hij her en der ook op als acteur. Zo speelt hij bijrollen in Reservoir Dogs (als Mr. Brown) en in Pulp Fiction (als Jimmie Dimmick). In het door hem geschreven en geproduceerde From Dusk Till Dawn, vertolkt hij naast George Clooney een van de hoofdrollen als Richard Gecko.
Naast talloze duidelijke of meer subtiele verwijzingen verwerkt hij veel bestaande muziek in zijn films. Met Pulp Fiction won hij de Gouden Palm voor de beste film op het filmfestival van Cannes. Daarnaast werd de film 7 keer genomineerd voor een Oscar. Hij won in 1994 de Oscar voor 'origineel scenario'.
Tarantino schreef ook onder andere Natural Born Killers (1994), geregisseerd door Oliver Stone en True Romance (1993), geregisseerd door Tony Scott.

Filmkenmerken [bewerken]

• 'trunk shot' (kofferbakshot): in bijna alle films van Tarantino is er een scène waar een hoofdrolspeler een kofferbak van een auto opent, en er dan vanuit die kofferbak gefilmd wordt.

• 'triangle shot' (driehoeksshot): in bijna alle films die hij zelf schreef komt een scène voor waar drie of meer mensen een pistool op elkaar richten.

• 'niet chronologisch': veel van de films die hij zelf produceerde zijn niet chronologisch verteld. Reservoir Dogs zit vol met flashbacks, Pulp Fiction zijn drie verhalen door elkaar en de film eindigt waar hij begon, en Kill Bill: Volume 1, Kill Bill: Volume 2 en Inglourious Basterds zijn verdeeld in een aantal (gedeeltelijk los van elkaar staande) hoofdstukken.

• 'gebruik van katana's (samoeraizwaarden): dit is zo in 'Pulp Fiction' wanneer Butch Wallace gaat bevrijden en in Kill Bill waar een belangrijk onderdeel in het verhaal de 'Hattori Hanzo'-zwaarden zijn. Elk lid van de 'Deadly Vipers' schijnt er één te hebben (Beatrix haar eerste stop op haar weg is bij Hattori Hanzo om een zwaard te maken, O-ren Ishii gebruikt het hare in haar strijd tegen 'the Bride', Budd heeft er een gekregen van zijn broer Bill, al beweert hij dat hij het verkocht heeft en Elle Driver is uit op het zwaard van Beatrix), alleen van Venita Green is er niets bekend.

• 'buitenbeelds geweld': vele gewelddadige scènes zijn offscreen. Op het laatste moment draait de camera zich weg en is het puur suggestief. Bijvoorbeeld bij de bokswedstrijd in Pulp Fiction waarin Butch zijn tegenstander doodt zien we Butch de arena binnenlopen en het volgende moment zit hij uitgeput in een taxi en horen we wat er gebeurd is op de radio, de 'oorscène' in Reservoir Dogs, de executie in het appartement van de vier dealers door Jules in Pulp Fiction, in het ziekenhuis in Kill Bill wanneer 'the Bride' bijt in het gezicht van de man die op haar ligt of wanneer de Deadly Vipers de trouwkapel inlopen draait de camera weg en horen we enkel het geluid van machinegeweren. Bij de moord op Buck is daarentegen wel te zien hoe ze de deur een aantal maal tegen zijn hoofd slaat.

• 'koffertje': in zeven van zijn films komt een koffertje of tas met een waardevolle inhoud voor. Die films zijn True Romance, Reservoir Dogs, Pulp Fiction, From Dusk Till Dawn, Jackie Brown, Kill Bill: Volume 2 en Inglourious Basterds.

• 'fictieve merken': fictieve merken zoals 'Red Apple'-sigaretten en 'Big Kahuna'-burgers duiken op in de meeste van zijn films. Red Apple: Four Rooms, Pulp Fiction, Kill Bill: Volume 1 , Deathproof en Planet Terror.

• 'beginscène': in Pulp Fiction, Reservoir Dogs, Kill Bill en Inglourious Basterds begint de film met een op het eerste zicht onbeduidende scène of dialoog. Na de openingsscène zien we pas de titel.

• 'Nederlands element': Quentin gebruikt altijd een Nederlands element in zijn films. Het openingslied in Reservoir Dogs, Little Green Bag, is gezongen door de Nederlander George Baker. Het personage Freddy Newandyke (Tim Roth) is een directe vertaling van de Nederlandse achternaam 'Nieuwendijk'. De alias van Tim Roth is 'Mr. Orange', een verwijzing naar de achternaam van de koninklijke familie. Daarnaast zijn er nog enkele kleine verwijzingen: Een Amsterdams gesprek in Pulp Fiction, Vincent Vega rookt Nederlandse tabak (Drum) en vertelt Jules Winnfield dat ze in Nederland de gewoonte hebben mayonaise op de friet te doen, het noemen van Rutger Hauer in Jackie Brown, de naam van de bruid is Beatrix.
  • In Django Unchained is een beugelflesje Grolsch te zien. Hoewel Grolsch pas met de beugelfles kwam in 1897, speelt de film zich af in en rond 1858.
• 'blote voeten': in zeven films zitten shots van blote voeten:
  • Uma Thurman in Pulp Fiction (close-up voor ze met Vincent Vega uitgaat)
  • Uma Thurman in Kill Bill: Volume 1 ("Wiggle your big toe" in de pussywagon van (I am) Buck (and I'm here to fuck)).
  • Uma Thurman in Kill Bill: Volume 2 (als ze moet wachten op de uitslag van haar zwangerschapstest)
  • Salma Hayek tijdens haar erotische dans in From Dusk Till Dawn.
  • Juliette Lewis tijdens de rit in de camper onderweg naar de Mexicaanse grens in From Dusk Till Dawn.
  • Bridget Fonda in Jackie Brown als ze stoned in de bank hangt.
  • Death Proof, vaak zelfs van meerdere actrices.
  • Diane Kruger in Inglourious Basterds, als ze haar verloren pump weer aan moet trekken.

• 'toiletscène': bijna alle films bevatten een scène in of aan een toilet:
  • Tim Roth in Reservoir Dogs
  • John Travolta in Pulp Fiction
  • Juliette Lewis in From Dusk Till Dawn
  • Christian Slater in True Romance
  • Uma Thurman in Kill Bill: Volume 1
  • Daryl Hannah en Uma Thurman in Kill Bill: Volume 2
  • Eli Roth en Omar Doom in Inglourious Basterds

• In veel films wordt door meerdere mensen gerookt, in vele films verschijnt de Zippo als aansteker, soms in een nadrukkelijk shot.
  • Reservoir Dogs enkele malen, o.a. scène dat Mr. Blonde de benzine bij de vastgebonden agent wil aansteken, en later de scène in de bar als Pink zijn verhaal doet
  • Kill Bill Vol. 2, o.a. als Sidewinder van het kantoor van de baas van de club in de richting van de bar loopt.
  • Pulp Fiction, Ringo in het begin van de eerste scène in het eethuis, en Vincent Vega bij de drugsdealer.
• Naast het roken is ook drugsgebruik veelvoorkomend, opvallend is het steeds terugkerende crackpijpje zoals in Hostel en Death Proof

• In veel films zitten dezelfde acteurs en sommigen spelen zelfs exact dezelfde rol in meerdere films. Bijvoorbeeld in Kill Bill speelt Michael Parks sheriff McGraw en in "Deathproof" en "From Dusk Till Dawn" is hij ook te zien. Ditzelfde geldt voor de zoon van McGraw die overigens in het echte leven ook zijn zoon is.

• Namen: In een aantal films kom je personages met gelijke namen tegen. Bijvoorbeeld: In Reservoir Dogs speelt Michael Madsen Vic Vega en in Pulp Fiction heet het personage van John Travolta Vincent Vega. Vincent Vega is de broer van Vic Vega. Zo kom je vaak links naar andere films tegen in de Tarantino-reeks. De naam Arlene zit in zowel Kill Bill als in Death Proof. In zowel Killing Zoe als Pulp Fiction zit een personage met de naam Zed.

• Tarantino speelt vaak zelf een klein rol(letje) in zijn films: Reservoir Dogs, Pulp Fiction en Deathproof zijn daar voorbeelden van. In de Duitse propaganda film-binnen-een-film, "Nation's Pride", uit de film Inglourious Basterds heeft hij de stem ingesproken van een Amerikaanse soldaat.

• Verwijzingen naar films in het algemeen.
  • Dit wordt duidelijk in True Romance waar Alabama zelf zegt dat Clarence en Alabama klinkt als een film. Clarence bekijkt daarnaast vaak Kung Fu films tijdens zijn verjaardag. Ook de drugsdeal in deze film wordt besproken in termen als Dr. Zhivago.
  • Inglourious Basterds zit vol filmverwijzingen. Naast de Duitse films van Leni Riefenstahl die worden besproken, is er een Duitse soldaat die acteur is in een propagandafilm. Het einde van de film speelt zich af in een bioscoop, en filmmateriaal wordt er als explosief gebruikt.
  • In Pulp Fiction zegt Samuel L. Jackson dat hij de wereld wil gaan zien, net als in de film Kung Fu.
  • In Death Proof wordt de moordenaar gespeeld door een stuntman, die baalt van de digitalisering in de filmwereld.

• Onderlinge verwijzingen in (Tarantino)films.
  • Deathproof:
    • Lees (Mary Elizabeth Winstead) Vipers cheerleader-tenue is een verwijzing naar de Deadly Viper Assassination Squad (D-VAS) uit Kill Bill. Haar outfit heeft dezelfde kleuren als het trainingspak van The Bride (Uma Thurman).
    • De discussie aan het diner tussen Rosario Dawson, Tracie Thoms, Mary Elizabeth Winstead en Zoe Bell is een verwijzing naar de ontbijtscène in Reservoir Dogs.
    • Kim vertelt dat ze moet plassen, waarop Abernathy en Lee reageren met 'That's a little more information than we needed to know.' Dit is een verwijzing naar een gesprek tussen John Travolta en Uma Thurman in Pulp Fiction.
    • Wanneer de film exact 30 minuten bezig is wordt er gesproken over "de billboard bij Big Kahuna Burger", dit is een verwijzing naar Pulp Fiction.
    • Het melodietje dat Elle Driver (Darryl Hannah) fluit in Kill Bill vol.1 is in Deathproof aanwezig als ringtone van een mobiele telefoon (wanneer de film exact 60 minuten bezig is).
  • Pulp Fiction:
    • Mia noemt Vincent 'Cowboy', een verwijzing naar Travolta's rol in de film Urban Cowboy. Vincent noemt op zijn beurt Mia 'Cowgirl', een verwijzing naar Thurmans rol in Even Cowgirls Get the Blues.
    • Als Mia Wallace het woord 'square' tegen Vincent Vega zegt, tekent ze een rechthoek in de lucht. Net als The Bride (ook een rol van Uma Thurman) in Kill Bill: Volume 1.
  • Hostel (deel 1 en 2):
    • In beide Hostel-films is er een scène waarin de hoofdrolspelers voor het eerst de hostel in lopen. Beide keren is er een klein tv-tje te zien waar Pulp Fiction op draait met een nasynchronisatie in een oostbloktaal. In Hostel deel 1 zie je alleen Samuel L. Jackson, in Hostel deel 2 zie je hem samen met John Travolta.
  • Curdled:
    • Wanneer de film exact 30 minuten bezig is (Tarantino lijkt wat te hebben met markeringen per half uur, zie ook het stukje over verwijzingen in Death Proof hierboven), is er een tv-programma te zien, genaamd Miami D.O.A. Hierin gaat het om de beruchtste criminelen. Zo wordt er ook gezegd "We gingen naar Texas voor 't verhaal van Seth en Richard Gecko...", een directe verwijzing naar From Dusk Till Dawn.
    • Tijdens de film wordt het verschil uitgelegd tussen een massamoordenaar en seriemoordenaar, net als in Natural Born Killers.
  • Kill Bill (Vol. 2): Bill noemt Beatrix een 'natural born killer'. Dit is een verwijzing naar de film Natural Born Killers waarvan Quentin Tarantino het script geschreven he