even toch mijn hoofd leegmaken...

 

Na een begin week op mijn werk, na 6 maanden lang eigenlijk niet of nauwelijks mensen te hebben gesproken, tenminste niet in dit soort grote getallen.. en ook nog eens allemaal bij elkaar in 1 gebouw.. 700, daarnaast had ik natuurlijk wel mijn sportmaatjes gezien en gesproken en andere vrienden maar dat is toch anders dan ineens weer volop aan de bak.. Ik kan niet anders zeggen dan dat het wennen is. zeker als blijkt dat een aantal voorwaarden, die essensieel zijn nog niet geregeld zijn, ondanks dat je er al 2 weken achter aan zit. maar ook dat komt goed. alles komt uiteindelijk goed . Dus nadat ik vrijdag, na mijn extra dag invallen,om 14.15 het pand verliet, nadat ik mijn lokaal klaar had gemaakt voor de maandag als ik weer ga beginnen, heb ik de school verlaten en het weekeinde omarmt...  het was nu echt weer eens weekeind.. ik bedacht me meteen al dat ik vanaf nu weer al mijn andere sociale contacten in een weekeinde moet proppen., om precies te zien, 2 dagen.. en 1 avond.. dus dat is wat pittig om zo toch ook je sociale contacten in stand te houden maar ook om af en toe musea bezoek te doen etc.. maar ook dat leer je op een gegeven moment hoe dat moet en kan.

Ondanks mijn jarenlange ervaring in het onderwijs, durf ik af en toe te zeggen, heel zachtjes, ik geloof dat ik het wel kan nu..  ben ik elke keer weer zenuwachtig.. de eerste les is alsof ik een première draai..  planken koorts, weet ik nog wel hoe het moet, heb ik me wel goed genoeg voorbereid,  ben ik nog wel scherp genoeg en gezellig genoeg, al die dingen gaan door mijn hoofd.. totdat ik daadwerkelijk voor een klas sta en alles alsof er geen 6 maanden in plaats van 6 weken tussen zitten, weer gaat...

Alleen aanstaande maandag ga ik echt in mijn lokaal les geven, ga ik weer drama geven en ook meteen 2 uurtjes levo.. het vak waar ik niet voor gekozen heb maar soms moet je dingen doen die je moet doen.. 

Kortom dan is de kop er echt af.. en is het goed.

Aangezien ik zaterdag in mijn hoofd had om te gaan wandelen, maar ook bezoek kreeg, besloot ik om sportmaatje Yvon, die mij  gevraagd had om samen te wandelen af te zeggen en toch alleen een wandeling te gaan maken niet al te lang maar even mijn hoofd leegmaken mede omdat mijn bezoek  soms wat onvoorspelbaar is en vaak pas komt als het hem schikt... dus heb ik geappt ik app je als ik weer thuis ben maak even mijn hoofd leeg en ga wandelen.. nooit een probleem bij hem.

Dus ik besloot te gaan wandelen, ook voor de 100 punten zodat ik weer dichter bij nog een pathe kaartje kom bij Samen gezond.. ideaal om zo toch een leuk avondje uit bij elkaar te wandelen en dus gratis naar de film te kunnen. Ik had bedacht ik wil ongeveer 10 km lopen dat lijkt me wel mooi en goed.. 

Al wandelend kwam ik natuurlijk onderweg de eerste tekenen van de herfst tegen twee grote paddenstoelen.. zo mooi en groot dat ik daar toch even een foto van moest maken.

Tijdens het wandelen belde vriend Rick even op om te vertellen hoe zijn weekeinde was verlopen en gegaan van zijn opleiding, dat wandelt toch wel lekker zo al kletsend door de natuur,

Ineens zag ik een prachtig slakje oversteken en daar moest natuurlijk een foto van gemaakt worden, ik herinner me prachtige foto's gemaakt door vriend Cees,  van grote slakken in Frankrijk, dus die van Nederland moest ook op de foto.

Dit zie ik altijd als een unieke kans. zo dichtbij kunnen komen en dan zulke mooie foto's kunnen maken van deze dieren..  ik ben er super blij mee, okey ik had er meer gemaakt maar die zijn helaas mislukt.. het kan verkeren..

Bij thuiskomst, waar ik tot mijn stomme verbazing zag dat ik geen 10 km had gelopen maar 17 eerst maar eens de was gaan draaien en juist het nooit ophoudende gedoe van huishouden... ik moest nog dweilen.. dus dat ook maar meteen gedaan. 

Ondertussen kwamen er steeds meer plannen om mijn opladers voor de telefoon op een ander plek te doen, tenslotte staat er nu een nieuw kastje bij de telefoon en daar is een plank onder vrij dus daar konden volgens mij de opladers prima liggen.. uiteindelijk zijn ze toch in de studeerkamer beland. een veel logischer plek.. dan in dat onmogelijke hoekje..

Nadat ik had gedweild de was had gedaan en even onder de douche was gesprongen, want je gaat heus wel zweten van dat wandelen..