Ach soms is het soms
Even mijn ogen gesloten
Even net niet opgelet
Gewoon even adem gehaald
Om hem in te houden
Even maar de adem aangeraakt
Van het niet verlangen
Van het beseffen
Van samen gaan
Is niet voor nu
Ach soms is soms
Omdat het soms
Gewoon goed is
Omdat het soms
Is
Stil slaat koning winter
De uren van de herfst
Het land uit
Langzaam
Begint koning vorst
Zijn tirade van de tijd
Ik kruip lekker in mijn bed
Dicht tegen jou aan
Om zo de warmte te voelen
Van nu voor even
Voor altijd
Het was niet ik
Blik met tranen gevuld
Ik zie het gebeuren
Even nog mee met jou
Naar het huis wat ooit ons thuis was
Even mijn zoon gedag zeggen
Omdat we niet meer samen wonen
Ik kom binnen
Zie hem dan bij hem
Je nieuwe vlam
Op schoot
Die hem een verhaal voorleest
Over het land van ooit
Ik luister en wil weg
Het was niet ik
Die daar zit
Met onze zoon op
mijn schoot
Het is die ander
Die nu jou
Beter mag kennen
Dan ik ooit
Mocht
Zing dan omdat ik niet anders kan
December doet zijn jas aan
Om mij zo te laten voelen
Dat de eenzaamheid
Toe kan slaan
De kaarten zijn klaar
En onderweg
De boom staat
De sterren hangen
De kaarsen branden
En ik zing keihard
Ik zing vanuit mijn ziel
Omdat ik niet anders kan
Ik geniet
Jouw ogen
jouw lach
Vroege ochtend
De uren slaan de minuten stuk
Ik sta op
Wankel op mijn benen
Ik zie de uren vervliegen
Die dan gaan
Ineens zie ik
In de schemering van de dag
Jouw ogen
hoor jouw lach
Dat is het kado
Waar ik elke ochtend
Weer op wacht
Ik denk dat ik gelukkig ben
Ik sta op
Zonder te zeuren
Ik sta naast mijn bed
Sla het dek terug
Gewoon een dag als elke dag
Ik doe mijn ding
Stap in de auto
Start hem
Rij naar mijn dag
Ineens komt er een glimlach
Om mijn mond
Mijn ogen breken open
Ik zing
Dans onderweg
Ik zie veel meer dan ik kan
En besef ineens
Dat ik enorm
Gelukkig ben
Hoe vergaat het jou nu
Niet meer in jouw armen
Mogen liggen
Die ondanks de deo niet echt
Lekker fris waren
Niet meer je mond
Mogen kussen
Wat ik toch al niet echt mocht
Niet meer jouw adem ruiken
Die toch al niet zo fris rook
Niet meer
Met jou samen zijn
In een ruimte
Die toch altijd te klein bleek te zijn
Toch vraag ik me af
Hoe het jou nu vergaat
Nu jij ineens
Zomaar alleen
Alles doen moet
Anders dan
Anders dan
De massa
Kan zijn
Anders dan
Ik wil denken
Dat ik kan gaan
Toch heel gewoon
Een mens van binnen
Die soms zomaar
Onderuit kan gaan
Anders dan
Men denkt
Anders dan men dacht
Omdat ik toch af en toe
Even net iets anders
Doe of zeg
Ben ik nu antiek
In de tijd van mijn jeugd
Vond ik 50 al heel wat
Dan was je oud
En hoogbejaard
Eigenlijk moest je gewoon
In een tehuis
Weggestopt zitten
Om zo niet de horizon te vervuilen
Nu ik zelf die leeftijd bijna aanraak
Besef ik weer meer dan ooit
Dat ik nu
ook antiek ben
Dat ik eigenlijk
Ondanks dat ik de 50 aanraak
Nog heel wat in mijn mars heb
Dat ik nog heel wat kan
Straks als ik
Ongeduldig wachten
Totdat jij weer hier zal zijn
Na een jaar van lang
Niet meer gezien
Gesproken
Niet meer er zijn
Straks als jij er zal zijn
Zal ik heel zachtjes zeggen
Dat ik aan je dacht
Omdat ik wist
Dat jij komen zou
Woorden die zijn
Omdat ik besloot
Met jou niet verder
Het leven te delen
Na 10 jaar samen
Ik de deur sloot
Om zo verder te gaan
Kijk ik terug
Na de tijd daarna
Zeker nu zij even kwam
Om te proberen mij
Terug bij jou te krijgen
Omdat de zorg om jou
Voor haar te groot bleek te zijn
Ik heb het aangezien
Ik heb mijn woorden die ik schreef
Om afscheid te nemen
Herlezen en bedacht
Dat ik vind
Dat ik nu
Lekkerder kan leven
Omdat ik jou nog altijd niet mis
Sluiten van de deuren
Van het verleden
De kieren dicht gemaakt
Om zo de tocht te weren
Van de adem van het toen
Opruimen van de stofnesten
Van toen het nog zo was
Terugkijken op wat ooit
Eens zo bijzonder was
Maar omdat
ik je nog steeds niet mis
Na jaren
Besef ik
dat het goed was
Dat ik toen ging
Geen opmerkingen:
Een reactie posten