En hier begon het allemaal mee... er was een uitnodiging of ik mee wilde doen met een grote oefening in Delft, en aangezien ik dacht niet te kunnen maar uiteindelijk wel te kon, heb ik mee gedaan. Ik kreeg keurig op tijd mijn rolomschrijving, en dus vond ik ook dat ik er dan werk van moet maken. Mijn rol ga ik niet al te veel hier uitdiepen maar ik pak het gedeelte van de rol die ik extra heb aangezet, ik was namelijk vanuit een drugs en alcohol verslaving, opgevangen door het leger des heils en ik was tot het geloof gekomen. Dit aspect vond ik zo intrigerend, met in de familie een neef die geloofswaanzing is als voorbeeld, appeltje eitje toch! Tevens had ik al bedacht dat ik toch wel vond dat ik geloof moest verspreiden, dus ik had boeken en tas gekocht bij de kringloop, een witte blouse, een pak en een stropdas. Ik blijf het zeggen dat als je er voor gaat moet je er ook echt voor gaan en dat heb ik dus gedaan. Heerlijk is het om een rol zo in te leven en gestalte te geven. Kortom ik was er klaar voor, nog wat laatste dingen gedaan zoals gekleurde kaarsjes gekocht voor op een taart om uit te delen als lichtpuntje van Jezus, tevens plaatjes uit het prenteboek van het leven van Jezus gehaald die aan de ene kant zwart/wit waren en aan de andere kant gekleurd, met als opmerking met het uitdelen of ze hun leven zwart wit was of dat ze liever kleur in hun leven hadden omdat ze Jezus hadden gevonden. Daarnaast had ik wat liedjes in gestudeerd, had ik een tamboerijn mee, een schaar, om als ik in de stress zou raken, de plaatjes te knippen uit het levensverhaal van Jezus. Mijn haar kreeg het model heel fout door er veel te veel gel in te smeren dat je dus echt een witte waas zag van de gel. Het Leuke was toen ik binnenkwam in mijn rol dat men meteen al keek, ik had al vrij snel de aandacht, en werd door een hulpverlener naar een tafel gebracht, met de opmerking dat ik daar maar even moest zitten. Hier zaten een hele boel jongeren, die van de haagsche school kwamen, en toen ik aan kwam lopen en ging zitten met natuurlijk mijn tas op schoot, de bijbel er uit haalde, en er in begon te lezen, begon het al wat te ruizen, men begon wat te lachen, men begon wat te smoezen en ik voelde al dat mensen zich ongemakkelijk gingen voelen. Het duurde denk ik nog geen 10 minuten of de hele groep was weg van die tafel. Heerlijk gewoon, en ik bleef lezen in de bijbel. Op een gegeven moment kwam en hulpverlener naar mij toe, en wat heb ik met dat joch te doen gehad, vreselijk, die heeft zo zitten zweten en kon er echt niets mee, regelmatig ging hij dan weg om raad te vragen, en steeds bleef ik hem uitvragen over jezus en dat ik van God had gehoord dat ik hem moest helpen met hulp verlenen.. hij werd er gek van.. heerlijk om te doen. Natuurlijk heb je altijd mensen die dan als lotus extra gek proberen te doen. maar die heb ik meteen afgestraft omdat ik die mevrouw niet prettig vond omdat ze met haar borsten op mijn schouders hing en dat Jezus dat niet goed vond.. en ga zo maar door.. Het grappige was dat ik in mijn rol, af en toe ergens ging zitten, tegenover iemand, waar ik dan eerst wat in mijn bijbel ging zitten lezen, en dan heel zacht begon te neurien.. blij blij mijn hartje is zo blij, want Jezus is een vriend van mij, en dat bleef ik doen en steeds iets harder totdat iemand op een gegeven moment mij wel aankeek, en dan ging ik los met mijn papiertjes met gekleurd en met zwart wit etc.. en of ze wel beden etc. heerlijk. Ik heb zelden zoveel tafels zo snel leeg zien lopen als ik er bij kwam. Het meest grappige vond ik wel dat ik zelfs de hulpverlener zover kreeg dat hij ging voorlezen uit een vaag boekje wat ik had. Aangezien ik toch wel door moest blijven spelen, belande ik op een gegeven moment ergens in het midden van de zaal, en daar zat ik met mensen om mij heen. Natuurlijk maken mensen je belachelijk en dat vond ik ook erg grappig mede omdat ik daardoor weer de hulpverlener kon inschakelen dat ze me uitlachten. Op een gegeven moment was het zelfs zo dat ik mijn tamboerijn pakte, en er mee begon te rammelen, en daar reageerde men dan op, met opmerkingen, heerlijk. Ik heb nog nooit zo vaak Jezus Leeft gehoord,.Toen we druk waren met de oefening gooide iemand een stel papieren op de tafel met als opschrift wat men van de oefening vond.. waarop ik reageerde is dit dan een oefening? Je zag de hulpverlener en de mede tafelgenoten in de stress schieten omdat hij even dacht dat ik echt zo gek als een deur was. Uiteindelijk kreeg ik het zover dat diverse mensen midden in de zaal stukje over god gingen voordragen uit mijn boekje en heel hard ook nog.. ik heb me bescheurd van binnen.. heerlijk. Er waren mensen die dan natuurlijk altijd probeerden je uit je spel te halen en dan zei ik hoe bedoel je spel.. wat bedoel je.. en je zag de onzekerheid toenemen bij die gasten heerlijk. Eén meisje, ik heb het nog te doen met dat kind, begon heel erg met een foute opmerking, die zei al kom we gaan hem belachelijk maken, dus toen ze naast me zat, en probeerde grappig te doen tegen mij, heb ik haar genadeloos om de oren geslagen over dat ik het gevoel had dat ze me belachelijk maakte, dat ik het niet zo netjes vond en zo prettig dat ze zo deed, en dat god haar wel zou straffen. Daarnaast heb ik haar zo aangepakt in mijn spel dat ze voor ze het wist met een giga schuldgevoel zat en dus uiteindelijk ook stond te lezen uit het boekje hardop.. heerlijk.. wat kun je mensen soms ver krijgen als je maar een beetje inspeelt op wat ze zeggen en ze dan op hun gevoel pakt. Uiteindelijk werd ik afgetikt en kon ik weg gaan, kon ik inpakken en vertrekken. Nog snel even een app gestuurd naar de oefenleiding dat ik het zo leuk had gehad en genoten had en opweg naar huis.. heerlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten