Toch is het bizar hoe de tijd door je vingers glipt, het gaat zo achterlijk snel dat ik nu besef dat het alweer de laatste dag is dat we in Parijs zijn . Het was goed zoals het hoort te zijn. We hebben veel gedaan en gezien en vreselijk genoten samen.
Inpakken ging snel, voor het eerst deze dagen gisteravond een heuse planning gemaakt, wat de route gaat worden hoe we gaan doen met de metro etc. Kortom goed over nagedacht.
Zou iets zijn om te onthouden al weet ik nu al dat ik het vergeet. Dat is ook de charme van een stad bezoeken en ook meteen iets om steeds weer te ontdekken.
We gingen met de metro naar de nationale bibliotheek van Parijs. Is een architectuschr hoogstandje maar een crime voor de boeken. De boeken staan namelijk constant achter glas dus ze hebben erg re lijden. Het is dan eigenlijk een mislukking, maar wel iets bijzonders, het idee is vier open geslagen boeken in de vorm van torens, misschien is het wel mooi bij avond of nacht. Dat is nog iets om te ontdekken.
Wel vandaag de naarste ervaring gehad van mijn leven... terwijl ik als jeugdige man in de metro spring, Susan ergens gaat zitten, ik had geen plek, dus geen punt, gaat een alleraardigste donkere jongen van ongeveer 20 staan en wil zijn zitplaats afstaan.... ik moest ff slikken, heb vriendelijk bedankt dat het niet nodig was dat ik nog best kan staan. Toch tijdens de rit gaan er allerlei gedachtes door je hoofd, zoals het is lullig dat je nee zegt dat joch bedoelt het goed, maar ja ik vind het onnodig dat een jonger iemand voor mij opstaat maar een donker jonger iemand hekemaal. Ben meteen terug met mijn gedachtes bij heel vroeger, waarin donkere mensen niet in de trein of bus mochten. Daarnaast als ik nee zeg komt het misschien over dat ik niet op die stoel wil zitten, kortom er maakt zoveel door mijn hoofd dat ik me pijnlijk bewust wordt van alle gedachtes waarin ik geen antwoorden vind , kortom dilemma’s dilemma’s gek word ik ervan.
Daarna door naar het museum van Rodin. Eerst wat gedronken bij een café... een kopje thee, een kopje koffie en twee appeltaartpuntjes, let op puntjes voor het geweldige bedrag van 33 euro.... we hadden niet goed naar de prijzen gekeken bleek.
Het museum van Rodin is een absolute aanrader, de denker en al zijn er prachtig, de poort naar de Hel,waarin al zijn beelden bijna verwerkt zijn, ( in Groningen heb ik ooit allemaal voor studies hiervan gezien, de deur zelf alleen op een plaatje) maar nu echt en stiekem aangeraakt. Diep onder de indruk van dit museum. Een must seen.
Daarna naar Gard du Nord, eten halen voor onderweg, wat drinken bij Starbucks, waar ik het plan kreeg om een willekeurige jongen aan te spreken met zijn naam, Julian, kon het lezen op zijn beker, en dan doen alsof ik hem al jaren ken etc, leek me grappig en Starbucks maakt het op die manier gemakkelijk om met mensen in contact te komen. Tenzij iemand een verkeerde naam opgeeft. Maar leek me leuk om zo verwarring te zaaien maar helaas mocht niet van Susan....
De trein op tijd gehaald en het was goed.
De treinreis is nog steeds bezig maar dat komt goed .
Het was een goede vakantie
Inpakken ging snel, voor het eerst deze dagen gisteravond een heuse planning gemaakt, wat de route gaat worden hoe we gaan doen met de metro etc. Kortom goed over nagedacht.
Zou iets zijn om te onthouden al weet ik nu al dat ik het vergeet. Dat is ook de charme van een stad bezoeken en ook meteen iets om steeds weer te ontdekken.
We gingen met de metro naar de nationale bibliotheek van Parijs. Is een architectuschr hoogstandje maar een crime voor de boeken. De boeken staan namelijk constant achter glas dus ze hebben erg re lijden. Het is dan eigenlijk een mislukking, maar wel iets bijzonders, het idee is vier open geslagen boeken in de vorm van torens, misschien is het wel mooi bij avond of nacht. Dat is nog iets om te ontdekken.
Wel vandaag de naarste ervaring gehad van mijn leven... terwijl ik als jeugdige man in de metro spring, Susan ergens gaat zitten, ik had geen plek, dus geen punt, gaat een alleraardigste donkere jongen van ongeveer 20 staan en wil zijn zitplaats afstaan.... ik moest ff slikken, heb vriendelijk bedankt dat het niet nodig was dat ik nog best kan staan. Toch tijdens de rit gaan er allerlei gedachtes door je hoofd, zoals het is lullig dat je nee zegt dat joch bedoelt het goed, maar ja ik vind het onnodig dat een jonger iemand voor mij opstaat maar een donker jonger iemand hekemaal. Ben meteen terug met mijn gedachtes bij heel vroeger, waarin donkere mensen niet in de trein of bus mochten. Daarnaast als ik nee zeg komt het misschien over dat ik niet op die stoel wil zitten, kortom er maakt zoveel door mijn hoofd dat ik me pijnlijk bewust wordt van alle gedachtes waarin ik geen antwoorden vind , kortom dilemma’s dilemma’s gek word ik ervan.
Daarna door naar het museum van Rodin. Eerst wat gedronken bij een café... een kopje thee, een kopje koffie en twee appeltaartpuntjes, let op puntjes voor het geweldige bedrag van 33 euro.... we hadden niet goed naar de prijzen gekeken bleek.
Het museum van Rodin is een absolute aanrader, de denker en al zijn er prachtig, de poort naar de Hel,waarin al zijn beelden bijna verwerkt zijn, ( in Groningen heb ik ooit allemaal voor studies hiervan gezien, de deur zelf alleen op een plaatje) maar nu echt en stiekem aangeraakt. Diep onder de indruk van dit museum. Een must seen.
Daarna naar Gard du Nord, eten halen voor onderweg, wat drinken bij Starbucks, waar ik het plan kreeg om een willekeurige jongen aan te spreken met zijn naam, Julian, kon het lezen op zijn beker, en dan doen alsof ik hem al jaren ken etc, leek me grappig en Starbucks maakt het op die manier gemakkelijk om met mensen in contact te komen. Tenzij iemand een verkeerde naam opgeeft. Maar leek me leuk om zo verwarring te zaaien maar helaas mocht niet van Susan....
De trein op tijd gehaald en het was goed.
De treinreis is nog steeds bezig maar dat komt goed .
Het was een goede vakantie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten