Vrijdagavond verscheen in de mannenapp de vraag of we met elkaar naar deze film zouden gaan kijken in Lantarenvenster, ik had al over deze film gehoord en had bedacht dat ik hem wel wilde zien. Gelukkig had ik vrijdagavond niet dus kon ik met de mannen naar deze film.
Bewust ben ik met mijn auto gaan rijden, dit om ten eerste weer eens in Rotterdam te rijden met mijn nieuwe auto , maar ook om te kijken hoe hij het doet onderweg, of ik geen lampjes krijg.. en die kreeg ik dit keer niet, het lijkt er op dat hij nu goed gemaakt is... De ultieme vuurdoop komt nog als ik volgende week zondag naar mijn moeder ga in het hoge noorden.
Terug naar de film, ik was dus keurig op tijd en de mannen kwamen met z'n drieën gelijk tijdig aan, ondertussen had ik al wat folders gezocht over films die ik zo wie zo wil gaan zien. Je merkt wel dat Alphen wat achterloopt met de films, maar ach ze komen er en daar gaat het om.
De film was bijzonder, in tegenstelling tot de titel, The Happy Prince, werd ik er erg verdrietig van, vond het een schrijnende film, waarin je toch wel de ondergang ziet van een goed auteur, die zichzelf steeds verder de vernieling in helpt.
Ik moest ook meteen denken aan zijn graf in Parijs dat ik heb bezocht, zeker toen ik hoorde dat Robbie die smoor verliefd op hem was, die steeds door Oscar werd afgewezen, na zijn crematie, de as in zijn graf is bijgezet... vond ik mooi, een prachtig kado van de familie van Oscar.
Het is geen vrolijke film maar wel een film die raakt waarin prachtig gespeeld word..
Bewust ben ik met mijn auto gaan rijden, dit om ten eerste weer eens in Rotterdam te rijden met mijn nieuwe auto , maar ook om te kijken hoe hij het doet onderweg, of ik geen lampjes krijg.. en die kreeg ik dit keer niet, het lijkt er op dat hij nu goed gemaakt is... De ultieme vuurdoop komt nog als ik volgende week zondag naar mijn moeder ga in het hoge noorden.
Terug naar de film, ik was dus keurig op tijd en de mannen kwamen met z'n drieën gelijk tijdig aan, ondertussen had ik al wat folders gezocht over films die ik zo wie zo wil gaan zien. Je merkt wel dat Alphen wat achterloopt met de films, maar ach ze komen er en daar gaat het om.
De film was bijzonder, in tegenstelling tot de titel, The Happy Prince, werd ik er erg verdrietig van, vond het een schrijnende film, waarin je toch wel de ondergang ziet van een goed auteur, die zichzelf steeds verder de vernieling in helpt.
Ik moest ook meteen denken aan zijn graf in Parijs dat ik heb bezocht, zeker toen ik hoorde dat Robbie die smoor verliefd op hem was, die steeds door Oscar werd afgewezen, na zijn crematie, de as in zijn graf is bijgezet... vond ik mooi, een prachtig kado van de familie van Oscar.
Het is geen vrolijke film maar wel een film die raakt waarin prachtig gespeeld word..
recensie van de film:
Regie: Rupert Everett | Cast: Rupert
Everett (Oscar Wilde), Colin Firth (Reggie Turner), Emily Watson
(Constance Wilde), Colin Morgan (Alfred Bosie Douglas), Edwin Thomas
(Robbie Ross), e.a. | Speelduur: 105 minuten | Jaar: 2018
The Happy Prince is het regiedebuut van gerenommeerd acteur Rupert Everett over de laatste levensjaren van Oscar Wilde. Everett schreef ook het scenario en neemt de rol van Oscar Wilde op zich. Dit passieproject van Everett vertelt het verhaal van de laatste levensjaren van Wilde. The Happy Prince is een ode aan het genie van Wilde op het moment dat hij uit de gratie is gevallen en niet meer schrijft. De Oscar Wilde die aan het begin van deze film te zien is loopt bedelend over de boulevards van Parijs om nog aan drank te komen. Toch weet Everett Wilde nog steeds neer te zetten als de charmante, spitsvondige, maar ook onuitstaanbare man die hij was. The Happy Prince is een zeer boeiende en ontroerende karakterstudie van Wilde in ballingschap.
Wilde was een ware beroemdheid in zijn tijd, maar toen hij in 1895 veroordeeld werd voor twee jaar dwangarbeid vanwege zijn homoseksualiteit keerde het Britse publiek Wilde massaal de rug toe. Dit was een enorm schandaal destijds, waar de kranten mee gevuld waren. De meest traumatische gebeurtenis rond de affaire van Oscar Wilde was toen hij van gevangenis moest wisselen. Vastgeketend aan een cipier moest hij een half uur op een station op de trein wachten. Hier werd hij door een grote groep mensen uitgejouwd en bespuugt. Everett weet dit verschrikkelijke voorval centraal te maken aan het psychische verval van Wilde. Over zijn tijd in de gevangenis zou Wilde later zijn bekende gedicht The Ballad of Reading Gaol schrijven. In de film komen ook verschillende passages van dit gedicht langs.
The Happy Prince zit vol verwijzingen naar het geschreven werk, maar ook naar bekende uitspraken van de flamboyante schrijver. Zo verwijst de titel van de film naar een kinderverhaal dat Wilde ooit schreef. Ook verschillende passages van dit verhaal komen terug in de film. In hartverscheurende flashbacks is te zien hoe Wilde het voorleest aan zijn kinderen. Zijn kinderen en vrouw zou hij na het schandaal nooit meer zien. Everett weet op overtuigende manier zijn grote liefde voor Wilde over te brengen in deze film. Daarbij schuwt Everett de donkerdere kanten van Wilde niet. Er is vooral veel aandacht voor Wildes destructieve relatie met Bosie. Colin Morgan zet de verwaande, maar tegelijkertijd zeer charismatische Bosie subtiel neer. Ook deinst Everett niet terug voor de drankzucht van Wilde en zijn omgang met jonge gigolo's.
Meer dan een film over Oscar Wilde is The Happy Prince ook een film over homoseksualiteit en de acceptatie daarvan in de maatschappij. Everett heeft in verschillende interviews aangegeven dat de homorechtenbeweging opkwam met Wilde. De verschillende scènes waarin Wilde in deze film wordt uitgejouwd, bespuugd, beledigd, aangevallen en vastgezet voor zijn geaardheid, worden op overtuigende en beklemmende manier in beeld gebracht. Daarmee is Oscar Wilde als schrijver en persoonlijkheid ook vandaag de dag nog zeer relevant. The Happy Prince vervalt zelden in de clichés en saaiheid van een kostuumdrama, maar is juist zeer actueel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten