zoals wel vaker gooi ik dan ineens de hele planning om.. ik had met Susan natuurlijk het Pieterpad afgesloten en het was zo fijn om samen iets te hebben wat we samen konden doen.. dus we besloten om samen weer een pad te starten, zodat we aan het begin samen dat gaan lopen, om daarna ik gewoon verder met dat pad te gaan en dan af en toe loopt Susan een aantal etappes mee, die bij haar in de buurt zijn of gewoon in een vakantie.. het groeit er zo langzamerhand in dat we in de zomer een paar dagen samen lopen..
Dus ik moest gaan kiezen voor een ander pad, dat werd dus het Pelgrimspad, ik weet etappe 1 begint in Amsterdam en die zou ik eigenlijk daar moeten starten, maar aangezien Amsterdam niet kinderachtig is en dus inderdaad een zomervakantieregeling heeft bleek ik dus niet vanaf het Amsterdamse bos naar huis terug te kunnen met het openbaar vervoer maar moest ik het doen of terug lopen of daar blijven wachten tot de volgende dag als er ooit een bus langs komt, en dat is me ook dan iets te veel. Dus ik besloot om dan maar gewoon etappe 3 te gaan beginnen, lekker dicht bij huis, maar ook meteen, wat ik las een saai pad. dat is wel wat jammer om zo een route te beginnen maar aan de andere kant dan heb je dat maar wel mooi gehad..
Dus zaterdag ochtend ben ik een nieuw pad begonnen, het plan was om meteen mijn nieuwe wandelschoenen aan te doen maar ik realiseerde me dat is niet handig met Berlijn waar veel gelopen gaat worden in het vooruitzicht
Vanaf nu zal ik telkens als ik een blog schrijf over het pelgrimspad een foto gebruiken van een pelgrim, standbeelden vooral... dat is wel leuk denk ik voor de duidelijkheid en dat geeft een mooier beeld dan steeds een kaartje van waar je gelopen hebt
Het mooie van deze route vind ik nu al dat het eerste gedeelte vooral heel dichtbij is.. uiteindelijk kom ik wel in Den Bosch terecht maar dat is allemaal nog te bereizen in een dag met het ov.. dus dat is wel lekker..
Om half 7 het bed uit, ik dacht laat ik het meteen goed doen , om 8.10 de bus naar het station om daarna met de bus naar De Kwakel te gaan. om daar te starten met de route.. veel zin in.. en ik denk dat als ik etappe 3 en 4 heb gelopen dat ik een aantal oversla en dan al vast het einde ga lopen zodat ik als het minder warm is en ik minder tijd heb dat ik dan dichter bij huis ben.. wat ook wel lekker is.
Als het begin van dit pad, een voorteken is, dan denk ik dat ik het zwaar zal krijgen... wat maar tegen kon zitten onderweg zat tegen
Ik moest met de bus naar De Kwakel, nou ik loop naar mijn halte en er komt een bus aan ik stap in, gevolg een half uur eerder op het station, geen punt dat is helemaal niet rot, dan kun je je nog even voorbereiden maar ook dan ben je tenminste weg, en of je nou bij een bushalte wacht of op het station, wachten is tenslotte wachten.
Maar, de bus kwam ik ging er in, zo ver zo goed. en zat mooi te kijken en ineens zag ik dat men kennelijk de Kwakel overslaat, want ondanks dat 9292 aangeeft dat hij er wel stopt, ondanks dat hij ook staat aangegeven in de bus, stopt hij daar niet want de kwakel ligt op zijn gat, zit dicht tot ergens in augustus.. dus de bus reed gewoon door tot aan Nieuwveen, dus tja.. dat is dan even lastig, maar gelukkig kon ik meteen weer mee terug en al kijkende op de komoot zag ik dat de bus stopte op een punt waar het pelgrimspad de straat kruist waar ook een bushalte is.. dus ik dacht dan stap ik daar uit, en dan begin ik op dat punt, tegen de tijd dat ik dan etappe 2 ga lopen loop ik gewoon naar deze bushalte dan heb ik hem toch maar mooi gelopen. Dus ik begon bij Vrouwenpolder. ondanks dat dit allemaal bij mij in de buurt is, zie ik steeds weer nieuwe dingen en vraag ik me soms af of ik ergens leef waarvan ik het bestaan niet kende, zeker als je bedenkt dat het nog geen 20 km van mijn huis is, sterker nog veel dichterbij zelfs. maar goed ik ben dus begonnen te lopen en ik zat er alweer meteen in, al merkte ik wel dat die laatste twee etappes van het Pieterpad wel wat meer hersteltijd vragen dan normaal... dus het is goed dat ik tot donderdag niet meer zo heel veel loop.
Toch bracht het pad me op mooie plekken, al waren er stukken bij van veel asfalt, en een paar stukken vind ik prima maar soms was het lang, maar ja als je een pelgrim bent zie je af, dus ik heb mijn rol goed opgepakt.
Er was 1 knelpunt.. ik mocht eindelijk het weiland in, over hekjes klimmen, over draden stappen etc prachtig, hou ik van... alleen schapen handel ik prima. maar koeien.... sinds een grote bruine koe me horens achter een man aan begon te rennen op het Pieterpad, en die beesten hebben een gang... ik geconfronreerd werd met zon speciale donker gekleurde stier die voor het uitgangs hekje stond.. en die me maar bleef observeren, niet voor niets staat er altijd geen groepen door kruizen en zeker 20 meter afstand houden, heb ik het niet zo op koeien... en wat stonden voor dat tweede hek. juist heel veel koeien.. echt heel veel. .en die stonden vol vreugde naar mij te kijken.. ik heb een paar keer geslikt en dacht, okey dit gaat hem dus duidelijk niet worden. dus dat moeten we anders gaan doen. dus ik besloot om eerst maar eens mijn salade op te eten in het veld met de schapen in de hoop dat de koeien dan hun eigen weg zouden gaan.. en inderdaad ze begonnen te lopen richting stal.. dus ik dacht. ik kan zo lopen.. gelukkig kwam er een man, achteraf de eigenaar van de koeien, er aan lopen, dus ik zei zo tegen hem dat ik het best eng vond om door die koeien te lopen. waarop die man zei, nou ze eten je niet op en ze zijn alleen maar nieuwsgierig... dus ik dacht ik grijp mijn kans en ben met hem op gelopen.. terwijl ik allemaal intelligente vragen stelde over de koeien etc. ik dacht ga niet beginnen over de stikstof etc.. dat lijkt me in deze situatie niet verstandig.. maar gelukkig die man was iemand die graag vertelde, dus hij bleef verhalen vertellen, en op een gegeven moment liepen we tussen de koeien door maar die gaan inderdaad gewoon aan de kant. Dus ik heb wat geleerd. en die man heeft weer een verhaal voor op verjaardagsfeestjes over een man van 61, die homo is, die bang was voor koeien.. grote hilariteit.. denk ik. maar ze mogen.. ik lig daar niet wakker van , ik heb het pad kunnen aflopen, ik had ook terug kunnen lopen maar dat was geen optie.
Daarna was het wel lekker langs het water lopen, tevens kwam ik nog een oud collega tegen met zijn vriendin die ook toevallig liepen, heb ik erg lang mee staan te praten, erg leuk daar niet van maar ja het schiet niet echt op natuurlijk, zeker niet als je weet dat je een dikke regenbui boven je hoofd hangt.
Aangekomen in Aarlanderveen, bekend terrein, ben ik naar de bushalte gelopen om te ontdekken dat ik minstens 40 minuten moest wachten op de volgende bus, kortom een kwestie van niet hadden moeten staan praten dan had ik de bus gehaald, maar het is niet anders. het is goed, dus ik ging lekker zitten en net toen ik wilde beginnen aan het schrijven van mijn blog, stopte er een auto van een collega die vroeg of ik naar Alphen moest en of ik mee wilde rijden... dat wilde ik graag en werd afgezet bij de Ridderhof zodat ik dat laatste stukje, met een ijsje, naar huis kon lopen.. het pad moet nog wat wennen.. maar misschien had ik een saai stuk van het hele pad, vond het wel jammer dat ze je niet langs de grot van Lourdes in Nieuwveen hebben laten komen, moet ik daar zelf een keer heen tenslotte is dat ook waar het pelgrimstocht om draait.. de kreken, kapelletjes etc
stukje info over de Lourdesgrot met adres, ik moet er zelf ook nog een keer heen..
A.H. Kooistrastraat 130
2441 CP Nieuwveen gemeente Nieuwkoop
De grot ligt in een bos in de tuin, aan de zijde van Résidence Sassenoord
De Mariagrot in de tuin van Huize St. Ursula was een verzoek van De Moeder.
Na het maken van een modelletje werd het werk gestart. Op 14 palen van 6 meter werd een fundatie gelegd. De 7000 kilo handgevormde stenen van steenbakkerij "Oudenzorg" uit Leiderdorp werden door de metselaar H. Egberts en zijn knecht Franske Lenting tot deze grot gebouwd.
Voor hen die gewend waren met schietlood en waterpas te bouwen was dit een merkwaardig karwei, maar zij hebben zich meesterlijk van hun taak gekweten.
In de wand van de grot zijn drie gele stenen naast elkaar geplaatst, waarbij gedacht werd aan de Heilige Drieëenheid. Vijf schuine stenen naast elkaar herinneren aan de Vijf Blijde Geheimen en weer vijf andere wijzen op de Vijf Droeve.
Zoals De Moeder had gevraagd werd er een nis gemaakt om het Mariabeeld in te plaatsen; net als dat in Lourdes.
Op de laatste dag van mei in 1951 werd na het Lof het beeld bij de grot onthuld en de grot door pastoor Schretlen plechtig ingezegend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten