Gekocht toen ik net met de Limes was begonnen, ik had wel wandelschoenen, maar op advies van een goede vriendin die tegen me zei je moet naar van Bemmel, daar zit iemand die echt goed advies geeft, dan krijg je de perfecte schoen.. dus ik besloot om de schoenen die ik altijd kocht bij de ANWB maar eens links te laten liggen, omdat ik vond dat ik echt goede schoenen moest hebben.. schoenen die er toe doen en waarmee ik veel kan lopen..
Na een eindeloze passessie, waarbij ik met verschillende schoenen door de hele winkel ben gelopen om te voelen of dit nu wel of niet de perfecte schoen zou zijn.. bedacht ik me.. okey ik kreeg een paar prachtige zwarte schoenen die goed liepen, eerst geen zooltjes erin, want ik moest eerst kijken of ik er zo ook goed op kon lopen, daarna wel met zooltjes. en helaas kreeg ik blaren op mijn kleine teentjes. dus ik baalde behoorlijk. maar goed daar moest ik wat mee, dus terug met de schoenen. Ze werden in de rek gezet op die plek omdat ik natuurlijk geen blaren behoor te krijgen in goede schoenen.. dus dat werd gedaan,
Nadat ik ze wederom had opgehaald en weer een etappe had gelopen had ik nog steeds blaren, dus de blarenpleisters van Hansaplast, de papieren tape en wandel wol bracht uitkomst, daardoor kon ik prima lopen, was er niets aan de hand en ging het lekker.. af en dan wel een blaar op een teentje waar ik het niet had verwacht maar toch ik bleef stug volhouden.. en dat werkt ontdekte ik..
Dus na 3 etappes van de Limes heb ik deze schoenen aangedaan en het werden echt mijn maatjes. .wat heb ik er veel op gelopen, wat hebben we samen veel meegemaakt onderweg. van natte voeten.. tot ploegen door enorme zandvlaktes met dat vermoeide zand.. vreselijk. Ook de tranen die soms bij het wandelen vielen soms van het lachen met een vriendin onderweg, soms omdat door de stap stap methode, dat erg doet denken aan emdr, van tikken en over gebeurtenissen nadenken uit het verleden... de vele dwalingen op de paden waarbij de bewijzenring soms niet helemaal duidelijk was, of waar ik weer eens links en rechts door elkaar haalde. de nachten dat we samen op een hotelkamer sliepen..
Kortom er was veel wat we samen deelden, zeker ook het vele zingen van mij op de paden, ook het maken van de vele foto's die allemaal een bijdrage leverden aan de bundels die ik heb gemaakt met de foto's van de wandelingen met daarbij flarden, ( de zgn fotoflarderen bundels). het was allemaal samen..
Dan komt het moment van afscheid, nieuw pad, het Pelgrimspad, op nieuwe schoenen.... met nieuwe doelen, nieuwe dingen maar vooral weer vele kilometers... de oude schoenen moet je achterlaten.. en ik weet nog niet waar en hoe. het mooist zou ik het vinden om ze bij een eindpunt achter te laten van een gelopen pad.. maar ja dat is ook lastig want je weet dat de schoenen dan verdwijnen en nog niet in de rust komen.. of misschien hang ik ze gewoon op aan mijn balkon. zodat ze nog even een tijdje bij mij mogen zijn. of breng ik ze naar zee, zodat ze alsnog een reis kunnen maken.. of wie weet neem ik ze mee naar Berlijn waar ik ze dan achterlaat in de Spree..... ik moet er nog over nadenken.. Ik zal ze wel van uit mijn hart bedanken voor de vele kilometers die we hebben gelopen en voor de vele mooie herinneringen aan deze paden..
De nieuwe schoenen die ik kocht van hetzelfde merk, zelfde kleur moest alleen even de veters veranderen maar dat was zo gebeurt.. hieronder de oude naast de nieuwe schoenen.. hoe was het ook alweer nooit oude schoenen wegdoen voor je nieuwe hebt,...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten