Vanavond met vriend Frans en vriendin Nadira naar de voorstelling geweest Liefde half om half. Het was na een lange en vermoeiende dag heerlijk om weer even in Rotterdam te zijn. Voor dat de reis naar Rotterdam werd ondernomen ben ik eerst nog langs vriend Frans gereden om daar wat overtollige spullen te dumpen, zodat ik daar geen last meer van heb in mijn huisje, daarna zijn we samen naar het metro station gereden om daar de metro te nemen naar het centrum. Wij zijn inmiddels zo ver dat we niet meer in de stad parkeren maar gewoon net buiten de stad. Het scheelt een hoop geld en het is net zo snel. Al pratend kwamen we aan in ons restaurant, de italiaan, en daar hebben we gewacht tot Nadira ook deel uit maakt van het gezelschap. Heerlijk pizza gegeten, en daarna de overheerlijke tiramisu.. geweldig gewoon. Nadat we een kop koffie en thee's hadden besteld, kwam de serveerster ons vertellen dat de koffie en thee van het huis waren, omdat ze dit de vorige keer hadden beloofd, en dat vind ik zo attent en zo lief, dat ze dat weten in zon grote stad waar toch wel veel mensen naar dat restaurant gaan. Het moge nu duidelijk zijn dat wij als wij een voorstelling hebben in Rotterdam in het oude Luxor wij zeker daar van te voren gaan eten. Na heerlijk te hebben bijgepraat en heerlijk gegeten zijn we naar het theater gelopen waar de voorstelling Liefde half om half, speelde, ik moet zeggen, ondanks mijn niet al te grote verwachtingen, omdat ik niet zon kluchten man ben, is die een voorstelling die erg aanslaat, die me toch erg heeft doen lachen. Dit kwam zeker door het spel van de spelers, en ook door de clowneske rollen en situaties die ontstonden tijdens het hele stuk. Een aanrader dus. Na de voorstelling naar de metro, en daarna terug naar huis, ik was kennelijk nog zo vol van de gesprekken en van de dingen die we hebben gezien dat ik in mijn enthousiasme dus een afslag heb gemist, met als gevolg dat ik via Den Haag terug moets en dus een later thuis was dan ik had gehoopt. maar het was een mooie, leuke avond met geweldige mensen.. heerlijk om dit zo maar te kunnen doen in tijden van crisis, wat ben ik een rijk mens.
recensie over liefde half om half:
Om het nog wat lastiger te maken: De thuissituaties van Berend / Titia en Peter / Cindy zie je in één decor en de acteurs tegelijkertijd op het podium. Ook de twee etentjes zie je op hetzelfde moment in beeld. Al met al krijg je een beetje koppie-erbij-houdentoneel voorgeschoteld.
Voor wie nog niet is afgehaakt: Zo moeilijk is het toch niet, als je die gegevens door hebt. De Britse scriptmachine Alan Ayckbourn heeft uiteraard een waslijst aan toevalligheden bedacht (zoals de dinertjes dag na dag), maar dan heb je gelijk voldoende ingrediënten voor een avondje lachen.
Want dat is het, niets meer en niets minder. Liefde Half om Half is vermakelijk en goed uitgevoerd, snikkend van het lachen verlaat je de zaal niet. Het genoemde decor is leuk en vernuftig. Terwijl je één woonsituatie ziet, zijn er toch twee. Kleurverschil (jaren zeventiggroen en jaren zeventigoranje) in behang en meubels geeft de dubbele kamer aan.
Het stuk kan niet anders dan in de jaren zeventig blijven. Het hele verhaal hangt namelijk af van vaste telefoons. Vlug neergooien als de verkeerde opneemt, je snapt het wel: ongemakkelijke situaties, leugens en bedrog krijg je volop. Behalve vaste telefoons, krijg je ook jaren zeventigmuziek, is de gulden weer terug en drinkt een van de personages shandy.
Twee zaken uit het spel mogen niet onvermeld blijven. Lone van Roosendaal is rotsvast als het gaat om haar dialectgebruik (zangerig, met een zachte g). Ze zal het inmiddels thuis ook wel spreken... Het vermakelijkst om naar te kijken is Camilla Siegertsz als de wereldvreemde Elselien. Zij speelt het schuwe en contactgestoorde dametje met verve en heeft de meeste lachers op haar hand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten