lange lange lange dag....

Plannen zit mij dus niet in het bloed, daar kom ik inmiddels wel al achter.

Ik bedenk wat in Augustus, een cursus waar ik al jaren aan mee wil doen, maar ja, de eerste beste mogelijkheid was dan ook, in December. De maand der maanden, waar je dus dan echt weet, dit ligt ver weg dat gaat lukken, geen probleem, ik ben een bikkel en dat komt goed. 12 december is vast gelegd en ik zal gaan. Ik blij, het is gelukt.

Zaterdag 12 december, vriend Frans, heeft een collega en die is werkzaam bij het Paulvanvliet Academie, waar hij het licht doet, zijn vrouw doet daar het geluid, deze collega nodigde Frans, Rick, Christian en mij uit om mee te gaan naar deze voorstelling. Het zijn mensen die een opleiding volgen tot kleinkunstenaar, in de hoop dat ze doorbreken voor het grote publiek. Er zijn  eerste, tweede en derde jaars studenten die laten zien wat ze in huis hebben en kunnen.

Leuk ik zeg meteen leuk, ik verheug me er op, een avondje uit met de mannen is altijd leuk, zeker als het om theater gaat waar Rick en ik dan uren met elkaar over kunnen bomen, wat we wel en wat we niet goed vonden en waarom.

Zaterdag 12 december, werd ik wakker van een geluid wat ik wel herken, maar liever niet op de zaterdag hoor, namelijk de wekker, en die ging veel te vroeg, zo vroeg dat ik dacht ik wil niet, ik ga niet ik doe het niet, ik blijf liggen, ik ben toch gek op mijn vrije zaterdag naar een cursus, die ik totaal niet meer zie zitten, etc. kortom alles maalde door mijn hoofd om vooral niet te hoeven gaan, maar ja, als je toch wakker bent sta dan op en ga. Neem uw lichaam op en wandel...

Ik heb me uit mijn dekbed geworsteld, ben eerst eens flink gaan vloeken op mezelf, omdat het inderdaad tegen de vakantie loopt en dus.. ja het is dan ook de laatste week voor dit jaar met school, en ik weet het is een drukke week, het is heftig en het is hard werken, met twee schoolfeesten en noem maar op.

Kortom het was een rit waarbij ik  steeds dacht, ik ga naar huis, ik meld me ziek, maar toch door gezet. Uiteindelijk bij aankomst, bleek het een kleine groep te zijn en het was een aangenaam gezelschap. Ik vond het wel prettig met ze te werken. De cursusleider was erg vermoeiend, hij had er maar steeds over, we moeten lachen, dat is goed, dat werkt met ze, de leerlingen moeten geen regels hebben, alles mag, maar vooral lachen met elkaar. Ik heb daar na de tijd lang over nagedacht, ik geloof in de lach bij drama, ik vind het heerlijk als kinderen lachend en blij bij drama vertrekken, omdat ze dit ontspant en ze worden daardoor opener. Ik weet ook, dat kinderen regels nodig hebben, als de regels duidelijk zijn, de leerlingen kunnen zich ontspannen dan komt het goed. Dus de combi tussen wat hij zegt en wat ik vind is een goede denk ik.

Het was een zinvolle training, om weer even terug te kijken naar je eigen manier van werken, maar ook om er achter te komen dat ik al heel veel dingen doe die ik altijd al heb gedaan, die werken.

Daarna in de auto snel naar vriend Frans, om hem op te halen, daar even snel onder de douche te springen om in ieder geval de dag van me af te spoelen, door naar Den Haag waar we de mannen Rick en Chris zouden treffen in een geweldige pizzeria. De pizzeria was gezellig, nog echt de oude inrichting die je kent met van die flessen met riet er omheen, geweldig vond ik dat.  We hebben er goed gegeten, al moet ik zeggen de pizza was wat flauw,dus er moesten kruiden bij, maar het zou ook kunnen dat ze dit bewust doen , zoutloos koken omdat mensen dan als ze zout willen dat alsnog kunnen doen. 

Daarna naar het theatertje, een lief theatertje, waar 7 spelers, lieten zien wat ze hadden gemaakt.  Het bijzondere van deze theater is ook wel, dat er geen pinautomaat is, kortom je moest met echt geld betalen, en dat hadden, wij als mannen van deze tijd, niet op gerekend, het plasticgeld zit al zo in ons systeem, dat we eigenlijk al geen geld meer bij ons hebben,. Maar nu moesten we dus al ons geld bij elkaar schrapen om er in te mogen, en uiteindelijk konden we met precies 2 flesjes water kopen in de pauze.. geweldig, ik voelde me weer terug in mijn studenten tijd.

De eerste jaars moesten 10 minuten vullen, voor een aantal zijn dit de langste 10 minuten geweest in hun leven, maar ook de ergste 10 minuten,  de tweede jaars deden 15 minuten een stukje, zelf geschreven, een liedje moeste erin verwerkt worden,( dit is trouwens voor iedereen de opdracht van de academie, dat ze dit moesten doen) en de derde jaars moesten 20 minuten vullen. De artistiek leider opende de avond met een opmerking, waarbij bij mij meteen de haren in de nek omhoog gaan staan, namelijk of we lief willen zijn voor de spelers, omdat ze debuteren. Ik stel meteen de vraag aan mezelf ,als je ze niet rijp vind voor het publiek, omdat ze niet goed zijn, dan moet je ze niet voor een publiek zetten. Al zijn het vrienden en bekenden, al zijn het genodigden, je moet dat niet doen. Je moet ze dan tegen zichzelf beschermen. misschien ook al bedenken dat ze het niet gaan redden in het wereldje van cabaret.

Het waren 7 zeer verschillende stukjes, maar toch was er maar 1 die echt indruk maakte, dat was wel de laatste, een verhaal over een  jongen op een eiland,  een paar stukjes waren amusant om te zien en van te genieten. Toch vond ik het jammer dat er voor het spelvorm is gekozen dat de spelers eigenlijk een stuk tekst uit het hoofd leerden, en dat opzeiden. het was soms declameren in plaats van spelen. Erg jammer omdat ik denk dat als je speelt het stukje wat ze deden, veel dichter zit bij de rol die je speelt maar ook dat je dus daardoor echter bent en je publiek raakt.

Na de voorstelling heb ik snel even vriend Frans naar huis gebracht om, nadat ik om half 9 was vertrokken uit Alphen aan den Rijn, om half 1 in de nacht weer terug te keren in mijn huisje, waar ik meteen maar mijn sportmaatje een mail heb gestuurd dat ik zondag uitslaap en niet ga crossfitnessen.. ook wel een keer lekker. Toch uiteindelijk om half 1 nog snel even gaan cardioen, op de sportschool waar ik meer mensen zag die ook hadden uitgeslapen.

Nog de laatste hand gelegd aan mijn site, nog even wat gerommeld in huis, de lichtjes in de lantarens etc buiten weer voorzien van genoeg stroom en dat was de avond heerlijk