Kerst met een roze randje 1 (modern kerstverhaal in 4 delen)

Kerst met een roze randje

(deel 1)

Stampvoetend van woede rent hij het huis uit.. hij doet het niet meer, het is genoeg geweest.

Zijn ouders die steeds weer over zijn liefdesleven verzwijgen, de afkeur in hun ogen,

met de bijbel in hun hand.  Hij weet het nu wel.. hij gaat weg.

Dan maar geen leuke kerst, dan maar geen eten met de familie

Het is klaar voor hem. Hij doet het niet langer. Het is genoeg geweest.

Terwijl Taco bezig is de kerstversiering op te hangen in het huis waar hij met Jonas samen woont, denkt hij terug over hoe het allemaal begon, over de kerstavond een paar  jaar gelden toen hij zijn ouders vertelde dat hij ging samenwonen met zijn vriend Jonas.

Zijn gedachten gaan terug naar  de dag dat hij vertelde dat hij op mannen viel, op een wel erg ongelukkig moment. Zijn ouders had hij om drie uur in de nacht uit bed haalt om te zeggen dat hij op jongens viel. Zijn vader was eerst heel stil geweest, sprak toen de magische woorden : “dat kan niet, homo’s zijn nette mannen, die ruimen alles op, en jouw kamer is een bende. Het is zeker zon nieuwerwetse grap van jou”

Zijn moeder was hysterisch gaan huilen, ze was woedend geworden, had tegen hem geschreeuwd, over de kleinkinderen die ze nooit van hem zal krijgen. Over wat de buren wel niet zouden zeggen, over dat de kerk dit nooit goed zou keuren, dat als hij dit door ging zetten, hij niet meer welkom was in het huis van haar. Dat hij niet moest wagen om ooit met een man bij haar over de vloer te komen, dan zou hij nooit meer welkom zijn. Hij zou niet meer haar zoon zijn.

Bang om alles te verliezen had hij  jaren gedaan of het niet zo was, dit om de lieve vrede te bewaren, zijn verhuizing naar de grote stad, waar hij een kamertje huurde, voor zijn studie, was zijn veilige plek. Daar kon hij zichzelf zijn.

Hij maakte daar vrienden, ontdekte het leven dat bij hem paste, zijn studie ging goed. Hij ging uit in homo kroegen, ontmoete vele eendagsvliegen,  en genoot. Het leven was goed voor hem, 1 keer per maand ging hij naar zijn ouders, deed dan zijn zelf gezette oorbel uit, maakte op het toilet op het station zijn haar plat, zorgde er altijd voor dat hij “normale´ kleding aanhad, zodat hij zo “normaal”  mogelijk overkwam voor het dorp waar hij woonde en voor zijn ouders. De weekeinde duurden altijd veel te lang voor hem, en het keurslijf begon steeds meer te knellen, op zondagavond ging hij terug naar de stad, op het station deed hij zijn haar weer goed, deed zijn oorbel in en ging naar huis. Altijd met een blij gevoel omdat hij weer zichzelf mocht zijn. Dit had hij al een jaar volgehouden.

Bij een avond stappen kwam hij Jonas tegen, een gozer waar hij meteen verliefd op werd. Hij zag zijn ogen en smolt weg. Jonas viel ook als een blok voor Taco. Ze begonnen te praten en voor ze het wisten was het al vroeg in de ochtend, nog steeds waren ze samen niet uitgepraat. Ze spraken beiden af dat ze elkaar de volgende avond weer zouden ontmoeten.  Bij de tweede date was het nog heftiger, ze gingen zo in elkaar op dat ze geen aandacht meer hadden voor de omgeving. Zo ging het steeds weer de eerste maanden, ze vertelden elkaar alles en pas na een maand sliepen ze voor het eerst met elkaar. De tijd was lief  voor ze,  ze bouwden langzaam samen een leven op en besloten om samen te gaan wonen na een jaar. Taco had al aan Jonas verteld hoe het thuis was gegaan, dat zijn moeder had gezegd dat hij niet meer welkom was als hij ooit thuis kwam met een man.  Dit had Jonas aangehoord en gezegd dat het voor hem niet belangrijk was nu, het ging om wat ze samen hadden. Ze waren gelukkig. elke keer als Taco naar huis ging eens in de maand, dacht hij erover om zijn ouders te vertellen over Jonas, maar durfde dit niet, bang voor de gevolgen die dat zou kunnen hebben.

Nadat hij samen met Jonas had besloten om samen een huis te gaan zoeken en te bewonen had hij als Sinterklaas cadeau aan Jonas een briefje gegeven dat hij op kerstavond bij zijn ouders zou vertellen dat hij ging samenwonen met de man van zijn leven. Jonas had tranen in zijn ogen gekregen omdat hij niet wist wat hij zeggen moest, dit was een groot cadeau voor hem. Eindelijk leek het erop dat Taco gekozen had voor hem en als het nodig was zou breken met zijn familie. Hij had wel tig keer gevraagd of Taco het zeker wist. Taco had alleen maar gelachen en gezegd dat hij het heel zeker wist.

Dit was de keus die hij had gemaakt, hij wilde niet langer zichzelf en zijn gevoel voor de gek houden, hij was er innerlijk sterk genoeg voor en wat ook zou gebeuren het was goed.

Hij had al besloten om op het station niet meer zijn oorbel uit te doen, zijn haar gewoon te laten zoals het was, en ook niet “normaal” gekleed te gaan. Hij deed gewoon aan dat wat hij altijd droeg, niet meer dat eeuwige truitje bloesje gedoe maar nu wat hij zelf leuk vond. De nieuwste kleding van Jack en Jones.

De weg naar zijn ouderlijk huis met de trein was alsof de tijd veel sneller ging, het zware gevoel in zijn maag was niet weg te krijgen. Misselijk van de spanning zat hij te wachten totdat hij aan zou komen in het dorp van zijn jeugd. Hij zag er als een berg tegenop. Steeds draaide hij aan de ring die hij van Jonas had gekregen, steeds keek hij even op zijn mobiel naar de foto van zijn  grote liefde.

De weg door de sneeuw naar zijn ouderlijk huis op kerstavond was de moeilijkste weg die hij ooit had gelopen zo voelde het. Hij zag bij verschillende huizen de kerstster hangen, de verlichte ramen, de bomen die versierd waren, de gezelligheid van iedereen. Hij wist dat hij een zware weg had te gaan, dit was de avond die hij toch op zijn eigen manier moest doen. Natuurlijk had Jonas aangeboden om mee te gaan, maar dat wilde hij niet, hij moest dit zelf doen op zijn manier.

Toen hij aanbelde, hij had allang geen sleutel meer van zijn ouderlijk huis, deed zijn zusje open, ze keek hem aan en zei: “Wat zie jij er gaaf uit, mooie kleren, mooi haar en wat gaaf een piercing in je oor, ik dacht al dat ik een gaatje zag in je oor, maar wist het niet zeker” Taco omhelsde zijn zusje met tranen in zijn ogen, hij wist dat na vanavond hij dit zou missen, dit zal de laatste knuffel zijn die hij van haar kreeg.

Toen hij de huiskamer binnenkwam, waar zoals altijd geen tv was, dat mocht niet van het geloof, dat is zondig, keek hij naar zijn moeder die bij de kerstboom zat te lezen in de bijbel. Ze keek hem aan en zei alleen: “Zo ben je er eindelijk, en kon je die stadse fratsen niet thuis laten?” Taco besloot niet te reageren, maar omhelsde zijn moeder, net iets langer dan anders, hij snoof haar geur op, zodat hij wist dat hij deze lang zou kunnen onthouden.

Hij liep naar zijn vader, die zoals altijd in zijn stoel voor het raam zat, keurig in zijn zondagse pak, hij was tenslotte ouderling van de kerk, en moest vanavond, zoals elke jaar op kerstavond naar de kerk. Hij gaf hem een hand en hield deze net iets langer vast. Het hele gezin ging dan mee, zijn moeder, zijn zusje Silvia en hij. Zijn vader keek alleen maar, keek naar zijn kleding, zijn haar en zijn oorbel, maar zei niets.

Zijn moeder was inmiddels begonnen met haar ongenoegen te uitten over zijn kleding en zijn haar, zeker ook zijn oorbel, dat moest uit, ze hoopte toch echt dat hij niet gezien was in het dorp en dat hij zo snel mogelijk zich moest omkleden, voordat ze een lichte maaltijd namen voor ze om 23.00 naar de kerk gingen.

De hele familie ging aan tafel zitten, zoals altijd op een vaste plek. Taco schraapte zijn keel en zei dat hij graag iets tegen zijn ouders wilde zeggen. Zijn moeder keek verschrikt op, ze was dat niet gewend dat haar oudste zoon van 21 ineens het woord nam aan tafel, dit was niet gebruikelijk.

Taco keek haar aan en begon met horten en stoten te vertellen over waarom hij vandaag in zijn gewone kleding was gekomen, zijn moeder wilde hem onderbreken, maar met een blik van zijn ogen en met tranen in zijn ogen, vroeg hij haar om stil te zijn, om eerst te luisteren naar wat hij te vertellen heeft. Hij kijkt nog even stiekem op zijn telefoon, en zag de foto van Jonas en dat sterkte hem. Hij verteld over dat hij een jongen heeft leren kennen van 22 jaar oud, dat hij al een jaar lang met hem een relatie heeft en dat hij met hem gaat samenwonen. Dat hij niet langer meer zijn liefde wil verzwijgen, dat hij er voor uit wil komen, dat hij wil laten zien dat hij van hem houd, en dat hij hoopt dat zijn ouders hun goedkeuring kunnen geven, dat ze na al die jaren eindelijk accepteren dat hun zoon op mannen valt, en dat hij gelukkig is met het leven met deze jongen die hij heeft leren kennen. Hij laat zijn telefoon zien, en verteld ze dat dit Jonas is, dat hij met hem gaat samen wonen.

Er ontstaat een ijselijke stilte aan tafel, Taco weet niet goed wat hij nu verder moet zeggen, hij staat er bij en wacht af.

Morgen deel 2