nooit meer dat gevoel
nu alleen
nog de kerstdagen door
zonder dat je
mijn hart aanraken zal
even uit evenwicht
even niemand
om me heen
nooit meer dat gevoel
van samen zijn
samen de boom opsieren
niet meer samen
aan de kerstmaal
gek is het eigenlijk
dat het zo
soms ineens
anders gaat
kerst is aangezet
van Dolly Parton
tot aan Band Aid
draait de weken
voor kerst
mij de oren
van mijn hoofd
ik draai de platen
helemaal grijs
totdat de kerst
zijn eigen weg
zal gaan
we eindelijk weer
normaal
kunnen leven
zonder al die
versierselen
dat lijkt
me helemaal
fijn
stille kerstmaal
de plek aan de tafel
waar ze altijd zat
ook in de laatste periode
waarin ze alleen nog
in haar eigen wereld was
waar we haar moesten
voeren
omdat ze zelf niet meer
begreep hoe ze moest eten
hoe ze alles versmeerde
omdat ze hoe dan ook
haar best deed
die plek aan tafel
is nu voor altijd leeg
ondanks dat we weten
dat het beter is
dat ze er niet meer is
is het stil tijdens de kerstmaal
iedereen weet van elkaar
dat men haar
mist
commerciële woorden
hoor de muziek
het klinkt in het
ene oor
de andere verlaat
het weer heel snel
de woorden van
de zangers
van de kerst
die raken me niet echt
ik hoor liever
een stem die
oprecht
vrolijk kerstfeest zegt
stil verlaten huis
het huis
eens zo vol
met alles
wat kerstfeest
kon zijn
ineens
nu leeg
zonder gezelligheid
zonder sfeer
zonder iets
dat vrede brengt
het huis
eens zo vol
met liefde
de kribbe en de stal
ineens is er niets meer
het ouderlijk huis
waar ik zo graag kwam
is inmiddels
een bouwval
twinkel
kleine sterren
die overal
stralen
in de ogen
van het onschuldige kind
zomaar zijn ze
ontstaan
omdat ze weten
dat de liefde
vrede brengt
naalden in het liefdesnest
soms word mijn liefde
voor jou met
stomheid geslagen
zoals nu met kerst
jij die moet gaan werken
op kerstnacht
ik had het natuurlijk
kunnen weten
het duurde erg lang
voordat jij
klaar was met
je om te kleden
na de kaarsen te
hebben aangestoken
voor de mensen
die eenzaam
en me zo
dierbaar zijn
wilde ik ons
liefdesnest gaan
betreden
totdat ik
een berg ontdekte
op het bed
onder de
dekens
had jij een versierde
dennenboom
neergelegd
incluis piek en ballen
bestrooid met engelenhaar
met een kerstkaart
waarop je had geschreven
deze kerst
ben ik vrij
om alleen bij jou
te zijn
laat ze maar branden
nu je denkt dat niemand
aan je denkt
je zomaar ergens alleen
de kerstdagen doorbrengt
zonder de liefde van iedereen
die je lief is.
kijk dan eens om je heen
zie de lichtjes die overal zijn
zie het kleinste kaarsje dat ergens
verscholen brand
dat speciaal voor jou is aangestoken
zodat je niet meer
zo eenzaam in de duisternis
ronddwaalt
is alles al ingepakt
anno 2003
snap ik soms
Nederland niet
kijk ik op 7 december
uit mijn raam
blijkt de Sint
nauwelijks het land
te zijn uit gegaan
of alle ramen lichten op
staat overal
al de kerstboom
versierd tot in
de top
de kerstkaarten belanden al
op mijn deurmat
hebben we misschien
wat teveel haast?
geen lichtjes dit jaar
mijn huis
is niet verlicht
dat doe ik dit jaar niet
ik kijk naar de ramen
die hun warmte
uitstralen
voor diegenen
die het willen zien
ik sluit mijn gordijnen
de wereld mag
er even niet in
ik wil alleen
mij warmen
in jouw armen
staren naar de lichtjes
van liefde in jouw ogen
zodat het
echt een kerst
met jou
kan zijn
zonder nog iets te willen
dit jaar
terwijl het haardvuur
brand
sta ik te kijken
naar jou
met dat bewuste
wijnglas in je hand
je smoking
precies van pas
je ogen
stralen
de mooiste man
die ik nog maar pas ken
die mij omhelzen wil
om te laten weten
dat ik bij hem pas
zonder nog iets te willen
besef ik
dit is pas het begin
van een leven
waarin jij
een deel zult zijn
van mijn bestaan
zonder iets te willen
denk ik alleen nog maar
laten we dit moment
lang laten bestaan
de wasmachine zingt
terwijl ik
in het water
lig te staren
naar de
sterrenhemel
die daar
is aangebracht
hoor ik
de wasmachine zingen
over de
schoon
geworden was
de nacht voor je verjaardag
(kerstavond)
deze nacht
de nacht van
meestal samen
wachten op de
klokslag van 12 uur
de nacht van
een nieuw levensjaar
van jou
deze nacht
is nu warm
ondanks de
vrieskou
het verhaal gaat
eeuwen lang
gaat het verhaal
over het kindje
in de stal
over de liefde
die oneindig is
eeuwen lang
is het verhaal verteld
hij zal zijn
leven lang
altijd worden
door verteld
dit jaar geen armen
de kerst
met al zijn
gezelligheid
brengt me
dichter bij jou
dan ik ben
gewend
in mijn droom
zijn wij al
bij elkaar
komen we samen
in het leven
om samen
alles aan te gaan
dit jaar
nog net niet
helemaal
jij en ik
dit jaar geen armen
waarin ik
de kerst vol liefde
vind
ik krijg er een sik van
zorgvuldig opgesteld
het lijstje
met de inkopen
voor de kerst
met alles er op
wat ik halen moet
door geplozen boeken
met recepten
die ik maken wil
vliegende haast
want de dag is vol
veel voorbereidingen
deur uit
tas mee
en gaan
in de supermarkt
lijstje vergeten
dus uit het blote hoofd
bedenken wat ik
halen zal
bij thuiskomst
blijkt de helft
vergeten te zijn
de kerst is er nog lang niet
de tijd gaat
zijn weg die
ik ben ingeslagen
ik loop maar mee
met de dromen
met de wensen
voor goede dagen
in mijn hoofd is
de kerst nog lang niet
geland
voel ik nog niets
in die trant
weet ik niet eens
hoe het eigenlijk
het er echt toe gaat
sta ik wat te staren
naar mijn eigen
verlichte kerstraam
hand vol licht
opgestoken handen
met een bol
aan licht
om zo de
liefde door
de wereld
te dragen
om zo de wereld
te leren
wat
echte vrede
is
verlicht kantoor
in de late avonduren
van de kerst
kom ik er altijd langs
om met eigen ogen
te aanschouwen
dat kantoor
dat zo mooi oplicht
elke raam
met beleid aan gelaten
om zo langs de snelweg
een kerstboom
van verlichte ramen
te laten ontstaan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten