alsof je terugkomt
net als altijd
staat jouw fiets
nog tegen het hek
zoals altijd
jij kwam
bleef bij me
ging dan weer
weg met je fiets
om ergens anders te zijn
maar altijd
zag ik jouw fiets als
eerste
als je kwam
op zijn vaste plek staan
nu staat
hij nog steeds daar
maar jij komt niet meer
terug
jij bent met
de benenwagen
naar die
andere
gegaan
het zijn de parels uit mijn
leven
elke traan
ooit eens
uit mijn
hart
gekomen
de ene keer
wat meer
de andere
keer
wat minder
soms slechts
een verdwaalde
druppel
door de schijnende
wind
van het
leven
zijn de
parels
uit mijn
leven
omdat ik
leerde
dat elke
keer
als er een traan
valt
ik steeds
meer
leer
dat mijn
verdriet
uit
eindelijk
verdwijnt
gevangen in jouw web
zachte
draden
van het web
dat je om
me heen gespannen
hebt
ik zit er naar te
kijken
terwijl ik
besef
dat je meer
dan
alleen dat web
bent
jij hebt mijn hart
geraakt
de stoel die
ik
mag bezitten
heb jij
speciaal
voor mij
klaar gezet
zodat ik
altijd
welkom ben
bloem van hartstocht
getuige
van onze
harten
die we samen
vonden
in het
planten
van deze
bloem
die voor ons
de wereld van
ons
symbool liet
zijn
door mijn
tranen
door de
sneeuw
is het waarheid
geworden
onze liefde
bevroor
toen jij je
hart
aan die
ander
verloor
open hart
teder
haast nog
niet waar
de vrieskou
die me rillen
laat
of is het
gewoon
jouw hart
die heel
even
heel diep
mij van binnen
raakt
zodat mijn
hart
ineens
meer dan
ooit
open gaat
Geen opmerkingen:
Een reactie posten