CARMEN......

Stel je voor...
een klas komt binnen bij een les drama en ze zien hun docent die meestal vrolijk is wat zorgelijk kijken.
DE muziek gaat uit en de docent begint met de volgende zin. Jongens en meiden ik ben vandaag niet zo in mijn hm..ik heb een hele slechte nacht achter de rug... ik kwam gisteravond thuis en vond in mijn brievenbus een brief en ik ben er erg van geschrokken.. en weet niet zo goed wat ik er mee moet.. daarna vertel ik hun dat ik vind dat ik deze brief moet voorlezen omdat het over hun gaat. Ik vertel erbij dat ik er over heb gesproken met meneer hol (de unitleider) en dat hij dit ook vind.. daarna vertel ik dat ik er dingen in heb veranderd en begin ik een brief voor te lezen....

De tekst meneer bakker lees ik voor als Meneer Wanders, en dat doe ik ook in de brief zelf en de klas pas ik aan aan de klas die er zit......
en dan als de brief is voor gelezen, valt er een ijsselijke stilte die slechts doorbroken gaat worden door een zucht... en dan zeg ik nog dat ik ze bedank dat ik dit in mijn brievenbus vind en dat ik hiervan baal omdat ik ze zo vreselijk vertrouw. De leerlingen beginnen meteen met maar er is niemand weg hier... en ik zeg dan heel simpel, als ik de kans krijg tenminste, dat ik dingen heb veranderd.. en dan is het weer stil.... uiteindelijk als ik het vermoeden heb dat er genoeg in die koppies is omgegaan, en men genoeg heeft nagedacht over of zij het misschien zijn, vertel ik ze wie Carmen is... CARMEN staat voor elke leerling die waar ook op de wereld gepest word... en dan vertel ik ze verhalen over kinderen die uit de gym komen en hun kleding niet kunnen vinden en die het terug vinden in het toilet overheen gekotst, gepoept en gepist.. ik vertel ze het verhaal van Aapje, Jan die op een school komt en die flaporen heeft. waarop een mentor hem aapje noemt, en dat jan dit niet durft te zeggen dat hij dit niet wil en dat hij het maar toe staat, en dat dit jaren door gaat. Dat hij hoopt als hij in klas 3 zit dat het dan stopt maar hij heeft pech zijn mentor van klas 1 is weer zijn mentor en die zegt meteen als hij Jan ziet Hey Aapje... en Jan durft weer niet te zeggen dat hij Jan is.. Dit gaat maanden door en op een dag komen ouders op school en vragen naar de  mentor van Jan.. en men kan geen Jan vinden in klas L3dc/bfl4  totdat de moeder zegt.. misschien zegt Aapje u meer. waarop de receptioniste begint te lachen dat ze het zo leuk hebben met Aapje, dat ze laatst Apekooi hebben gespeeld met de gym en dat ze Aapje vast hebben gebonden en hem bananen hebben gevoerd... etc Moeder kapt het af en zegt dat Jan niet meer op school komt, waarop de receptioniste vraagt waarom dat is of hij ziek is.. of dat hij naar een andere school gaat..... waarop moeder zegt dat Jan nooit meer naar school gaat... en dan een briefje laat zien waarop staat. "IK BEN JAN EN WIL NIET LANGER AAPJE ZIJN!"
en Jan is voor de trein gesprongen ..... dood....
De klas is stil.... en nog stiller.. en dan vertel ik erbij over dat pesters alleen macht  hebben omdat ze pesters dit geven. tevens vertel ik ze als ze weten dat iemand pest en niets doen of melden bij iemand dat ze mede verantwoordlijk zijn voor Jan die voor de trein sprong... omdat men niets deed en het wisten... dat en grapje of een verspreking niet een vrijbrief is voor meer rottigheid..Ik zie dan altijd een aantal kinderen ineen krimpen.. en ik haal feilloos de pesters van de basisschool uit de groep en ook de gepesten.... Ik ben stellig in mijn mening over hun verantwoordelijkheid en ook over mijn verantwoordlijke heid als ik niets doe.. en zeg ook altijd ik kan er niet mee leven als door mijn schuld iemand voor de trein springt omdat ik niets heb gedaan om te helpen....
Als dit goed is aan gekomen begin ik met de lessen uit de lessenserie Carmen.. en dat is voor veel leerlingen iets goed. Ze ervaren in spel hoe het is om gepest te worden en om te pesten....  maar ook krijgen ze aanreikingen hoe ze het anders kunnen doen... en hoe ze kunnen helpen
Ik hoop altijd dat ik met deze lessen een klein stukje kan bijdragen aan het stoppen van pesten  op school en ik blijf er in geloven dat als je het maar duidelijk genoeg zegt en blijft herhalen... dat het gaat werken...