draaiende
duimen
draaiende duimen
voor en achteruit
dat kon ze
steen goed
ze was echt
daarin uniek
het zou me niets
verbazen
dat ze nu
ze is gegaan
op haar laatste tocht
duimen draaiend
wacht op
wat er nu
weer komt
het
schouderklopje
misschien wel
mijn oudste trui
die eigenlijk
al niet meer
in de mode past
die ze in haar
helderheid
nog voor me
heeft gebreid
is me
wel heel
dierbaar geworden
door de hand
die op mijn schouder
staat
alsof ze nog steeds
naar me kijkt
me zo
een schouderklopje geeft
Rustig gaan
slapen
Rustig gaan slapen
Mijn tante
Die het
Heden niet
Meer
Hebben kon
Rustig gaan slapen
Met een
Glimlach
Om haar mond
de glimlach van de
dood
de glimlach
van de dood
die ineens
zomaar
tevoorschijn kwam
de lach
op haar gezicht
omdat aan haar
lijden
een einde
kwam
ondanks dat het beter
is
ondanks dat
ze nu de rust heeft
die ze heeft gezocht
ondanks dat ze
nu gewoon
weer even
zichzelf is
ondanks alles
wat er is gebeurd
ondanks alles
is het triest
dat haar laatste dagen
zo vertekend
waren verkleurd
ze had nog zoveel willen
zeggen
nu haar mond
niet meer
de dingen
kunnen zeggen
omdat ze
niet meer de
juiste woorden vond
wil ze nog
zoveel zeggen
maar meestal
komt de vraag
"waarom?"
ze wil op
reis
mijn tante
volledig
de weg kwijt
is vreselijk boos
dat iedereen
vertrekt uit
het leven
terwijl zij
niet kan
zij wacht
alleen nog maar
op haar dood
tranen van
vreugde
toen ze hoorde
dat de
medicatie
niet meer
zijn helende
werking deed
huilde ze tranen
van vreugde
omdat er nu
spoedig
een eind
kwam aan
haar leven
vol pijn
en leed
Welk
bord
Ze komt binnen
Met 4 borden
Zet er drie neer
Loopt terug
Komt weer de
Kamer in
Handen vol
Met messen
Kijkt en vraagt
Zich af
Waar is toch
Dat 4de bord gebleven
Waar is mijn
tas
Mijn tante komt
Er aan
Ze kijkt rond
Kijkt niemand aan
Ze roept
Om haar
Nieuwe tas
Ze zoekt overal
Maar draagt hem
Gewoon
Over haar
Schouder
Op haar
Versleten jas
Geen opmerkingen:
Een reactie posten