een terugblik op 2011

Ach het jaar dat zo leuk en ontspannen begon, ik zie me nog zitten in mijn huis, mijn eerst oudejaarsavond in mijn eentje, en ik  bedacht me dat het heerlijk is om zo een nieuw jaar te beginnen voor het eerst geen tweede, maar gewoon nummer 1 omdat je zo in je eentje jezelf een mooi jaar wenst.. en niet bij stellen zit die elkaar eerst nieuw jaar wensen en je dus altijd nummer twee bent, en ik heb daar genoeg van om de eeuwige nummer twee te zijn. Dit was dus ideaal, mede omdat ik om kwart voor 12 met een vriend op de msn zat en we elkaar dus zo een goed en mooi 2011 wensten....
Ik had natuurlijk niet kunnen bedenken dat dit jaar zo heftig zou worden en zo intensief maar goed we gaan even terugblikken en dat is altijd goed om de boel op een rij te zetten, en dan niet op de astrologische manier maar gewoon even heel simpel zoals het is

Ik ga maar gewoon schrijven over het afgelopen jaar de dingen die me raakten en die waren.
In februari heb ik meegedaan aan een ronde voor lc docent en benoemt dat was voor mij een grote eer en vond ik erg leuk ook deze vorm van waadering, het schrijven van de brief was een hoop gedoe maar wel goed om zo eens voor jezelf op een rij te krijgen hoe het gaat en wat je zoal doet.

De maand april was vooral heftig mede door het gebeuren in de ridderhof, de nasleep, de opvang van de leerlingen en sommige docenten, het was heftig en vooral emotioneel zwaar. Maar ondanks al het verdriet de emoties het verlies was het ook mooi om te merken hoe een klein dorp ineens groots kan zijn. De ontmoeting met zijne koninklijke hoogheid de prins van oranje was een hoogte punt voor mij, mede ook omdat ik nog nooit iemand van zulke hoge komaf een hand heb mogen geven.(heb mijn hand een week niet gewassen.... )

De maand april is ook de maand van mijn verjaardag en de dag dat mijn vader op 15 april in het ziekenhuis belanden omdat het niet ging, hij weg viel etc, en dus in het ziekenhuis belande
de maanden erna waren een hel om eerlijk te zijn, midden in de nacht gebeld worden dat je moet komen om te horen dat het niet goed gaat, in de auto springen en dan halverwege soms te horen krijgen dat je weer terug mag omdat het niet nodig is. en dat meerdere keren, de keren dat ik bij hem aan het bed heb gezeten om bij hem te zijn, de hoeveelheid tranen die zijn gevallen,  ook het steeds weer allert blijven en de stress van als een telefoontje komt.. het was heftig de volgende maanden

Dan toch maar besluiten om mijn huis te voorzien van een nieuwe vloer, laminaat, in grijseiken, met alle gevolgen van dien, ineens druk met het witten van mijn kamers, witsel op dus weer nieuwe kopen etc, en zo ging het maar van het ene gebeuren in het andere, en steeds in je achterhoofd hebben als ik nu gebeld word omdat mijn vader gaat sterven, dan zit ik in een zooi en kom ik terug in een chaos, maar ik heb het kunnen afronden, het mooie is ook wel dat mijn vader de fotos heeft kunnen zien van hoe het nu is geworden en daar ben ik ook erg dankbaar voor. Al moet ik ook bekennen het was afzien en keihard werken, mede omdat het allemaal moest na schooltijd en in de avonduren.. het waren lange dagen maar het is af en ik ben zo tevreden hiermee.
De zomervakantie was natuurlijk gewoon een verkapte herfstvakantie. De grote voorjaarsschoonmaak ook gedaan en uiteindelijk ook maar de kerstkaarten gemaakt omdat ik toch niet veel buiten kon doen.
Dan de laatste week van de vakantie het lang verwachte telefoontje die ik zag aankomen dat ik naar Mussel moest omdat mijn vader stervende was... na een kort ziekbed van 3 maanden, was het aflopende zaak. Ik was zo blij dat ik van te voren met hem had gepraat en dat ik hem had bedankt voor alles en dat ik blij was met hem als vader. Het was goed, het was afgerond. Het was mooi en indrukwekkend om er bij te zijn en ook goed dat het zo gegaan is.
Ook de dienst was goed en mooi dus het geheel was rond en prachtig.
Achteraf kijk op een heel bijzondere week terug met mijn broer, moeder en schoonzus, ineens is er een familieband die er nooit was  en ineens zijn dingen uitgesproken die nooit gezegd zijn. Het is goed. Blij ben ik om te zien dat voor een man van bijna 80 nog zoveel mensen zijn die er zijn en mee beleven. Ook al het medeleven van vrienden was heerlijk, het warme bad was er en is een mooi kado
nog regelmatig draai ik het nummer dat ik perse wilde dat ze zouden spelen als eind, het nummer van liesbeth List: " Heb het leven lief". prachitg en ik vind dat we van het leven moeten blijven houden hoe dan ook.

In oktober natuurlijk de geweldige reis naar Jordanie een hoogtepunt in zoveel opzichten, het was gaaf mooi boeiend etc  en ik kan er nog veel woorden aan spenderen maar lees maar de verslagen(in de blog in de maand oktober) Ik vond het geweldig, het is zo uniek om met 8 mensen weg te gaan die je alleen maar kent van je werk en dan ineens is het een hechte club en geniet je met elkaar en is het leuk om samen te zijn. deze reis smaakt naar meer veel meer met elkaar en wie weet egypte wil ik ook nog, zo ook israel en noem maar op we zullen zien het was genieten.

Een ander mooi moment dit jaar was het verstrooien van de as van mijn vader op een plek ergens in het bos waar hij graag kwam.Het planten van de violen van de sneeuwklokbolletjes en ook de vergeetmenietjeszaadjes, en daarnaast de ronde die er was, mijn moeder die tegen alle verwachtingen in ineens begon met uittrooien, mijn broer die daarna de as uitstrooide, en ik als het laatste het laatste restje heb gestooird, het was goed de cirkel was rond.
Dan natuurlijk het dieptepunt van dit jaar, de liefste die dan ineens niet meer de liefste wil zijn, die ineens vader word van een kind bij een vrouw die hij niet mag etc, ingewikkeld gedoe maar wel achter me gelaten  en ik ben er klaar mee, al blijft er een stuk onbegrip bestaan maar dat zal wel blijven. niks aan te doen. Mooi is wel dat ik na een jaar bijna geen woord op papier te hebben kunnen krijgen ineens weer flarden kon schrijven die ik hier heb neergezet ze zijn er weer, de wooren komen en blijven komen.. het is heerlijk om weer op het papier je gevoelens en gedachten neer te zetten. Er is iets opengebroken door nietmeerdeliefste. Ben zelfs weer druk bezig met een bundel in elkaar aan het zetten, de bundel ligt al jaren te wachten maar nu gaat het toch gebeuren dit jaar 2012, de bundel over de dood en afscheid nemen met de prachtige titel "Als het hek sluit".

Dan de maand december, met zijn kerst, met zijn sinterklaas, met de kerstboom met alles, met de schoolfeesten wat weer tof was en noem maar op heerlijk gewoon  ik vind het genieten allemaal en het is heerlijk
Dan eerste kerstdag, zonder mijn vader een kerst vieren, zwaar voor mijn moeder, maar ook erg gezellig met elkaar. Dan pas merken wat je al die jaren van je ouders hebt geleerd, het zo positief mogelijk benaderen en zien en overal het goede uit te halen. Heel bijzonder. Dan het oplaten van de wensballonen als groet aan mijn vader met elkaar... bijzonder om dit samen te doen.. ook de emotie die je voelt met elkaar.. het is een goed eind van dit jaar.

Het stug volhouden van het sporten, en tevens het verliezen van 20 kilo van mezelf, was ook een persoonlijke overwinning... ik ben dan wel leuk maar soms kan je ook teveel zijn... of er kan teveel van je zijn....

En dan de eerste oliebol.. niet zelf gebakken maar wel gegeten.. en smerig dat hij was... het was een gruwel voor mijn maag....  maar goed de eerste is binnen en het oude jaar kan beginnen ik ben er klaar voor om dit jaar goed af te sluiten, ik probeer nog in de loop van de avond mijn persoonlijke wensballon op te laten voordat al het vuurwerk los gaat barsten maar dat is gewoon om zo te weten dat het goed is en het jaar 2011 los te laten en te laten gaan..

Voor de zekerheid, omdat ik het niet wil vergeten, de mensen die ik niet zie of heb gesproken of op wat voor manier ook voor 2012 alle goeds heb gewenst bij deze.. maak een mooi en bijzonder jaar.. en geniet vooral en daarnaast besef dat je geniet en leef zo intens mogelijk.