Al jaren heb ik een goede verhouding met mijn prullenbak in de keuken, hij zwijgt als ik iets zeg en slechts door een simpele wapperbeweging boven de deksel doet hij zijn klep open en is hij ontvanger van de restjes van een maaltijd, of andere zaken die weg kunnen omdat ze het leven niet zo mooi en aantrekkelijk maken..
Echter vorig jaar besloot hij voor altijd zijn klep te houden.. hij zweeg, ik moest handmatig de klep openbreken.. met als gevolg dat het gemak van een klep die automatisch op wapperen opengaat ineens een probleem werd, Ik was gewend met twee volle handen boven de deksel te gaan staan en dan ging de klep open.. maar hij zweeg.
Een jaar lang heb ik me bedacht ik moet even batterijen halen, en dan wel van die grote, niet van die penlights, daar heb ik er genoeg van net als de knopcellen, maar ik heb het niet voor dit soort grote apparaten. Ik heb al ontdekt dat ik heel snel net een maatje te klein koop dus. tja.. het is moeilijk om de grote in te schatten..
Dus ineens, soms komen slimme ideeen die zo simpel zijn pas veel later op, bedacht ik me, als ik nu gewoon de batterij eruit haal en deze dan even meeneem naar de winkel om een batterij uit te zoeken dan is het probleem opgelost
Dat klinkt simpeler als het is.. bij de JUMBO geen batterijen in de juiste maat, zo ook niet bij de blokker, dus goede raad was duur, toch maar bedacht de GAMMA, tenslotte is dat een zaak die misschien dit wel heeft. JA de bouwmarkt heeft het.. dus daar kon ik mee aan de slag. geweldig.
Ik vond de batterijen bij de kassa.. en het waren er twee..ik heb er vier nodig.. dus vragen en er bleken nog 24 pakjes te zijn... maar deze waren op een voor mij onlogische plek neergehangen.. dus daar had ik dan ook niet gekeken.
Zielsblij met mijn 4 batterijen die het leven in de keuken weer zouden veraangenamen ging ik eerst ff sporten, om daarna deze vier batterijen in de opening van de prullenbak te doen en het wonder te aanschouwen van een door wapperen aangestuurde sensor. open te gaan..
Vol verwachting klopte mijn hart, ik was er speciaal bij gaan zitten, had nog net niet de buuf uitgenodigd om dit wonder dit mirakel te aanschouwen maar toch.. het moment was daar.
Het lampje ging groen oplichten. ik wapperen. en er gebeurde niets.. nog een keer wapperen.. nog niets. nakijken of de batterijen er wel goed inzaten en dat zaten ze.. dus nog maar eens wapperen.. totdat ik een vaag brommend geluid hoorde.. ik dacht nog nu ontploft hij maar nee dus. het is op en klaar
hij weigert om nog open te gaan met een wapper beweging.. dus ik zit dan nu met een prullenbak met een kapitaal aan batterijen erin.. die het niet doet
Ach aan de andere kant, hij houd zijn klep.. is ook wel lekker rustig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten