shop till you drop....

Het was dan vandaag wel 4 mei en het is dodenherdenking maar toch vandaag met vriendin Susan uit Zutphen naar Utrecht gegaan om te shoppen..We kennen elkaar al dik dertig jaar en dat is zo vertrouwd met elkaar. we weten meer van elkaar dan haar man of haar kinderen, uit ons gezamelijk verleden op de pabo en het samen stage lopen, alle geliefden waar we samen om hebben gehuild, de dagen dat we nachtenlang aan de telefoon zaten om te praten met elkaar en noem maar op,. Vandaag hadden we een missie...ten eerste moesten we de treinkaart regelen naar Berlijn, dit was al een heel gedoe. We waren keurig op tijd. maar ja er staan dan zoveel mensen dat het niet opschiet.. alleen waren wij gelukkig de gelukkigen die doorhadden dat je eerst een nummer moet trekken en dat je dan aan de beurt bent.. dus we waren laat binnen maar als eerste weer weg dat scheelt een hoop hoor... kostbare tijd om niet te kunnen shoppen is een doodzonde toch...Dus wij hoogCatherijne in met de missie we gaan naar het centrum lekker buiten lopen in de heerlijke lucht van Utrecht maar helaas we zijn gestopt bij de v&D waar Susan een tas zocht en nadat we een uur lang allerlei tassen hadden bekeken kwam ze terug op de eerste tas die ze mooi vond maar ja je wilt het zeker weten dat je niet de verkeerde tas koopt toch... dit doet me heel vaak denken aan een uitspraak van vriend Frans soms zie je namelijk mensen lopen in de meest afschuwelijk kleding.. en dan hoor ik hem zeggen.. : "en dan te beseffen dat die mensen een hele dag winkel in en winkel uit zijn gegaan en uiteindelijk van alles wat ze hebben gezien dit hebben uitgezocht en ook nog dragen....." Ik denk daar vaak aan met susan als ze weer eens van alles aan het passen is maar ik moet zeggen ik geniet altijd wel met haar en het shoppen is een feestje.... zeker als haar missie slaagt.. ze heeft weinig tijd altijd met twee kinderen en een man. maar toch.. het is wel erg aangenaam zo samen en dan gun ik haar graag alle ruimte om een keer van alles te passen en te proberen... waarom niet..
Daarna moesten we op schoenenjacht want het voetmodel alijn is lastig voor susan dus wij naar de schoenen winkel die we tegen kwamen. Een van haren.. en ik moet zeggen het personeel is van alles bereid te doen.. ze rennen voor je pakken alles voor je en zuchten niet eens als je  uiteindelijk niets koopt.. helaas.. het is erg frustrerend voor Susan want ik loop de schappen langs zie een paar prachtige teenslippers en weet dat ik daar het liefst op loop in de zomer, zeg tegen de verkoopster mag ik maat 43 en ik neem ze mee, niks niet passen want ze passen altijd.. hoef ik niet eens over na te denken.. terwijl susan dan al weer een uur aan het passen is en aan het rondjes lopen of de schoenen zitten en uiteindelijk een paar schoenen heeft gevonden maar ja die zijn leverkleurig.. dus voor oude dames.... dus ze wil zwarte en juist die zijn uitverkocht.... gevolg zij gefrustreerd en ik blij met mijn teenslippers. Goed op naar de echte degelijke winkels.. het merk moet verboden worden echt waar maar goed de ECO store.. mijn hemel wat een gedrochten van schoenen.... we kijken rond en Susan pakt een paar wat ze leuk vind maar toch... niet zeker weet, trekt ze aan en ik zie haar kijken.. ik moet al lachen want ja hoor daar komt de opmerking : "het is toch wat, dat je kapitalen uitgeeft aan schoenen die er niet uitzien maar die wel lopen... en eigenlijk wil je ze niet ... maar ja dit loopt wel.." Ik kom dan niet meer bij.. ik krijg meteen de slappe lach in de zaak en terwijl ze op de schoenen die echt te lelijk zijn om naar te kijken heen en weer loopt.. maak ik stiekem een foto voor later als we echt groot zijn.. maar goed gelukkig is er nog een verborgen voorraad en dus koopt susan nog uiteindelijk twee paar degelijke schoenen die er wel mee doorkunnen.... maar toch.. dat meisje was niet blij want he was wederom anderhalf uur schoenen halen passen weg laten zetten toch weer passen en dan uiteindelijk met heel andere schoenen komen.. maar ach dat meisje heeft wel verdient voor de zaak.. ik heb bewondering voor haar dat ze zoveel lol in haar werk heeft ik had de klant allang met schoendoos op een plek waar geen licht schijnt mijn zaak uit gewerkt maar ach het mooie is susan heeft schoenen nu.. en dat is goed.
De dingen die ik wilde kopen ben ik niet eens aan toegekomen.. ik heb dus eigenlijk alleen maar onzin gekocht.. een paar maskerstjes voor op mijn gezicht als ik een welness dag alla harry doe, en wat leuke pleisters voor mijn leerlingen die dat altijd leuk vinden, verder een paar geweldige leuke bakjes eigenlijk zijn het bakjes voor een t zakje na het drinken maar ik gebruik ze als bakje met kruidenboter etc voor een mooie gedekte tafel
Uiteindelijk ben ik met de trein van 5 voor 6 weer naar huis vertrokken en heb lang zitten nagenieten van de dag samen met Susan.. wat altijd weer een feest is en altijd veel te kort..