donderdag 1 augustus 2024

Groene hart pad etappe 6 ( Schiedam naar Delft)

 

De smaak heb ik weer te pakken, en het heerlijke van dit pad is dat je hem zo gemakkelijk loopt, gemakkelijk bereikbaar met ov en vlak bij dus je bent ook zo weer thuis.. nadeel is wel dat er heel veel koeien onderweg zijn. heel veel ook Nederlandse koeien maar ook de bruine, vriendelijk koeien maar je moet wel 20 meter afstand houden .. maar wat is 20 meter. je gaat dat niet uitmeten. je loopt niet naar het beest toe om dan je stappen te zetten zodat je op 20 meter zit. dat is een lastige..

Dus ik loop dan maar met een hele grote boog om ze heen in de hoop dat ze me niet zien/ ruiken, horen of gewoon mij niet leuk genoeg vinden om eens te onderzoeken..

Ik weet inmiddels dat ik niet de enige ben die er last van heeft als deze beesten er lopen.. maar ja dat heb ik ook met zwanen. Toen ik laatst het stukje liep dat ik nog moest lopen, kwam ik over een weg en daar zat inderdaad een zwaan met een heel koppel jongen om zich heen, pracht gezicht maar ja ik moest er wel lang. dus ik met een grote boog om deze zwaan heen met zijn/ haar jongen en je hoort ze dan blazen.. je hoort dat ze boos zijn. maar ze begrijpen ook niet dat het openbare weg is.. dus je gaat er maar langs.. in de hoop dat het goed gaat , dit keer ging het goed. maar oh wat is dat soms lastig, omdat je een route loopt en dan soms gewoon geen andere keus hebt dan dat pad te lopen en er langs te moeten.

Afgelopen dinsdag wilde ik al gaan wandelen maar op aanraden van wandelvrienden niet gedaan, 29 graden is echt te warm, zeker als je door het open veld moet wat ik dus moet doen.. het is een vrij open stuk wat ik ga lopen vandaar ook dat ik besloot om het maar niet te gaan doen want wat is er nu erger dan door het lopen een zonnesteek te krijgen en daardoor je vakantie verder te kunnen vergeten .dus dat hebben we niet gedaan.

Vandaar woensdag de nieuwe poging om 6.15 op met spierpijn van de cross.. vreselijk.Het aankleden het je klaar maken voor de wandeling is al een ritueel op zich.. afplakken van de tenen die blaar gevoelig zijn, het volstoppen van mijn sokken met wandelwol en dan de schoenen aan kleden, in dit geval ook zonnebrand op en ook deed want je weet niet wat voor paden je opgaat en ik heb zo geen zin in een tekenbeet..

maar het is gelukt, de portemonnee met te veel kleingeld is mee en alles ingepakt we kunnen.

De heenreis was een eitje, ik was er zo. Het begin van het pad was ook snel gevonden, dus het pad kon niet misgaan. 

Dat klopt tot op zekere hoogte. Af en toe ontbraken de merktekens, soms was het begin van een pad zo overwoekerd met brandnetels en bramenstruiken    Dat je je dus echt hem bijna voorbij liep. Maar wat een prachtig pad is dit, ik heb echt weer genoten en ook me vreselijk opgewonden.

Met name de ellendige kabouters die overal staan, dit keer was het een heel pad met allerlei goedbedoelde opdrachten, met een spenen boom, waar dus de kinderen hun speen konden ophangen als ze er klaar mee waren. een Zweeds en Deens gebruik.. en er hingen me toch een hoop spenen, de meesten in een zakje gelukkig.. maar ook en voorleeshoekje, een speelhoekje kortom er was oprecht aandacht aan besteed maar ik werd er nu niet echt vrolijk van.. zeker niet omdat de hele beeldenafdeling er bij was gehaald.  Er waren niet alleen maar kabouters maar echt de hele kast bij oma met foute beeldjes stond er door het bos.. vreselijk..Een goed bedoelde meneer of mevrouw zal dit wel hebben als een soort van dagbesteding om elke keer weer de kabouters en alle ander dingen die er stonden weer rechtop te zetten.  Ik zag het voor me weer naar de kringloop en dan voor ik weet niet hoeveel euro nog meer van die foute beeldjes kopen.. of krijgen van iemand die ze ook heeft gekregen en ze heel graag kwijt wil.... kortom zoek je een lelijk beeld als cadeau voor iemand, ik weet een plek kan je ze gratis uitzoeken. ergens aan de rand van Delft...Er was maar 1 situatie die ik erg grappig vond en kabouter lag op een bbq.. weet niet of dit de bedoeling was. maar ik vond het geniaal

Met pad zat vol uitdagingen en mijn angst dat het alleen maar over veel open vlaktes zou gaan was compleet ongegrond want er was veel bos en veel mogelijkheid om in de schaduw te lopen. . wat ik dan ook veel gedaan heb. Daarnaast waren er wel veel lange rechte stukken maar het bleef toch enorm  boeien voor mij.

Onderweg waren er zoveel vlinders ik heb er van genoten en alleen maar gedacht als je nog geen vlinders in je buik hebt dan zitten ze nu wel in je hoofd ...  wat een pracht, zelfs het blauwtje was er in overvloed.. genieten zoveel vlinders.

Er waren ook genoeg plekken om gehoor te geven aan de roep van de natuur, maar ook plekken waar je dus niet bij kon komen omdat het pad totaal overwoekerd was met onkruid etc maar goed dat is ook weer de charme van de natuur..

Het stuk naar Delft was af en toe erg vaag, maar goed de Komoot is  gewillig en helpt heel goed met lopen, je kan er heerlijk mee dwalen en toch goed terecht komen.

Helaas was het park waar ik door heen moest prachtig  maar de uitgang was geblokkeerd dus daar kon ik niet langs, dus moest ik een andere uitgang zoeken om toch het eindpunt van het pad te bereiken maar ook het station.

Dat is gelukt maar je staat heel dom te kijken als je ontdekt dat er geen trein rijd vanuit delft dat alles is geannuleerd.. dus alles met de bus naar huis. ook prima te doen. Op Zoetermeer West had ik nog wat tijd want ik had mezelf beloofd dat ik een ijsje mocht als ik het pad had volbracht, alleen ik had een ijsje bedacht met Italiaans ijs en slagroom maar dat werd dus helaas een akelige magnum voor 3 euro. 

Om half 5 was ik op het station en kon ik naar huis..













Geen opmerkingen:

Een reactie posten