We begonnen vrij laat te wandelen maar dat was wel lekker om te doen.
De planning had wat voeten in de aarde, eerst wilden we met 2 auto's maar bedachten ons toen dat dat niet handig was, wegens veel gedoe maar we hebben het zover gepland dat we in ieder geval elkaar treffen in Gouda en vandaar uit zien we het wel weer hoe we het verder gaan doen.... kortom het zal bijzonder worden.
Volgend ons hadden we het goed bedacht, we zagen elkaar in gouda, dat ging goed, ook de verdere overstappen om te eindigen bij de terp in Capelle aan de IJssel. Daar begon het zoeken, hoe komen we bij het begin punt. Dat konden we dus niet vinden dus we besloten om gewoon recht toe recht aan te lopen om bij een punt te komen waar we in konden stappen
Dat
vonden we redelijk snel en daar begon het groene hart pad etappe 4
Wederom veel asfalt toch was het samen ontzettend gezellig. We hebben
vreselijk gelachen. De route leverde niet echt bijzondere leuke
plaatjes op, wat ik zelf erg jammer vond. het lijkt wel of dit de
mindere gedeeltes zijn van het pad, vond ook het stuk hierna al niet zo
geslaagd. maar ik begrijp ook wel dat je niet alles helemaal mooi en
groen kan maken.
Voor we het wisten waren we bij de Kralingse plas. Wat een mooi gebied om te lopen. We hoorden voor het eerst in mijn leven het geluid van de herten die er liepen.. een soort brullen maar dat ook weer niet..We hebben onze lunch opgegeten tegenover het hertenkamp waar veel jonge hertjes liepen. Helaas kwam er een gigantische regenbui, dus we moesten schuilen, en hoe kan je nu beter schuilen met thee en gebak… heerkijk. Toen het redelijk droog was zijn we weer gaan lopen. We liepen prachtig door de wijk Crooswijk langs het oude kerkhof Toch was het laatste stuk door de stad vol met verrassingen. Midden in de regen stond er een kinderwagen zonder moeder maar wel met een baby erin. Eerst liep ik erlangs en dacht goh een baby, heel bizar eigenlijk.. Ik zie het nog tegen Susan maar tot die drong het ook niet echt door. en ik zei nog moeten we niet iemand bellen of zo.. zij eerst nee niet nodig moeder is vast in de buurt.. maar het zat mij niet lekker, dus ik zei ik laat een baby niet onbeheerd achter hier op dit stuk. Dus op advies van Susan ben ik naar het tegenover gelegen café gelopen en gezegd dat er een baby stond en dat wij niet wisten wat we er mee moesten,. dus die mensen meteen in de weer, gingen de wijkagent halen, Susan bracht de baby naar het café waar hij/ zij in goede handen is en wij besloten om door te wandelen, want we moesten een trein halen. achteraf had ik mijn telefoonnummer achter moeten laten om te weten te komen hoe het is afgelopen met de baby van ongeveer 3 weken oud.
Maar dat is niet anders probeer nog wel aan de hand van de route uit te zoeken waar het café zit etc maar dat komt vast wel goed.
We hebben het laatste stuk met elkaar wat wezenloos gelopen, met in onze gedachten het idee hoe kan dat nou dat er zomaar een baby staat.. bizar.. Allerlei scenario's gaan door je hoofd.. maar wat de werkelijke is weet je niet.
De terugreis ging prima. en ik was redelijk nat thuis gekomen, maar het was een gezellige wandeling en wat was ik blij dat Susan er bij was, anders had ik het denk ik veel saaier gevonden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten