Ondanks dat ik graag toch wel het pelgrimspad boekje 1 af wil lopen, laten de beelden van ondergelopen paden, van totaal vervaagde stukken pad me het niet doen, misschien is het ook wel omdat de reis er naar toe wat gedoe is.. omdat het via buurtbusjes moet en dan is het afwachten of je er wel of niet komt.. maar goed we zijn nu toch met een leuk pad bezig en ik heb er weer zin in om verder te lopen. dus we gaan weer aan de slag met het groene hart pad..
Er is een site van op facebook waar ik dus ook mijn blogs neer heb gezet met toestemming van 1 van de beheerders, maar er was kennelijk een andere beheerder die me hierop aanschreef dat ik het niet zo kon doen dat was niet de bedoeling.. het ging om de ervaringen die je met het pad hebt.. nou dat heb ik volgens mij duidelijk in mijn blogs staan, maar goed die goede man heeft kennelijk niet echt goed gelezen, dus...heb ik er alles maar vanaf gehaald en gedacht het is goed zo.. dan maar niet mijn ervaringen delen op die site.. dan wel in mijn blog voor de mensen die echt geïnteresseerd zijn.
Nou om 6.15 ging de wekker en ik dacht alleen maar.. nu niet.... ik wil niet maar ik weet ook dat als ik er dan niet uitga dat ik spijt krijg.. dat ik tegen mezelf aanloop en dat ik dan de hele dag niets anders doe dan wat rond kijken en veel achter dit magisch scherm zit en aan het einde van de dag een zeer onbevredigend gevoel heb.. dus we gaan.
Aankleden, anti blaren pleisters plakken, de tenen in de wandelwol, schoenen aan, de benen in de deet, de armen en het hoofd in de zonnebrandcrème.. dus ik kan goed gesmeerd de natuur in..
Wat kan een mens zich vergissen ik zou dit stuk betonhartpad noemen. Het hele pad was vanaf het begin tot 3 kwart van de route beton.. er was 1 stukje door het bos.. ik blij doe het hekje open zie de brug waar ik over moet en juist daar liggen van die grote bruine koeien met die echte horens.. dus dat was geen optie.. dus dan maar alternatief en juist.. Komoot is daar goed in maar weer beton.
Onderweg kwam ik een mevrouw tegen met zo’n slome hond, veel haar, hoog op de poten en duf uiterlijk. Terwijl ik ze voorbij liep stapte de hond in een ontzettende smerige poel modderig water wat zo stinkt.. dus ik zo tegen haar, het is hem gelukt. Wij lachen en zij zo tja en het stinkt zo.
Daarna diverse hardlopers, maar ooo mensen met honden die ze meteen keurig aanlijnen als je langs loopt en vriendelijk reageren helaas ook een meneer die ik nadat hij zijn hond had aangelijnd en ik hem vriendelijk groette alleen maar heel boos kon zeggen..ja loop nou maar snel door.. kennelijk ruzie gehad of zo iets.
Toch viel het me op, ik heb de gewoonte ervan gemaakt om altijd iedereen die ik tegenkom op de fiets of hoe dan ook even groet, en dit keer kreeg ik toch een hoop groeten terug. Rotterdammers en omstreek bewoners zijn erg vriendelijk... op vele etappes krijg je geen groet terug... of men grijpt meteen naar hun tas.
Nadat ik heel veel beton had gezien was ik het zat. Dus ben ik maar gaan vals zingen. Geloof me dat is best moeilijk
Eindelijk had ik een bankje gevonden, deze zijn zeer schaars op dit stuk kon ik lunchen, mijn thee klaar gemaakt met het water uit de thermosfles en mijn uitklapbare beker een gouden cadeau van Susan.. neemt geen ruimte in opgeklapt en is zo lekker groot kan lekker veel thee in. . De salade helemaal voorbereid had.. bleek het erg hard te gaan waaien en kwamen er hele donkere wolken. Dus ik snel eten en snel door want de ervaring van niet zo lang geleden deed me beseffen zowel geen paraplu en regencape mee.. niet handig.
Gelukkig was het vooral veel wind maar dat is te doorstaan. Eigenlijk was alles al niet goed aan dit pad, ik begon al met lopen en mijn schoenen zaten niet lekker, dus weer uit, wandelwol wat verschuiven en dan weer door, uiteindelijk de schoenen wat minder strak gezet dat ging beter. maar halverwege het pad begon mijn linkerbeen/ knie wat pijn te doen .. maar je hebt geen keus. je moet dus doorlopen want er is geen bushalte of wat dan ook in de buurt. dus dan volbreng je het pad. Ondanks alle mankementen en de saaiheid van het pad of misschien wel door de saaiheid van het pad heb ik 21 km gelopen nou dat is voor mijn doen heel keurig want de laatste tijd was elk pad altijd minstens 5 km meer dan wat hij was en dit was een pad van ongeveer 20 km dus dat heb ik keurig gedaan en in een keurige 4 uur. dus ik heb niets te klagen.
De terug rit was wat bijzonder,. de tram bestuurder had echt humor, hij zei dat als iemand met zijn of haar telefoon de tram in komt en dan vraagt waar deze tram heen gaat, 1 het staat op en in de tram, zegt hij op zijn Rotterdams dat kan je toch zien staat op je telefoon en meer van dat soort opmerkingen had hij toen we stonden te wachten op de vertrek tijd/
Ik ging dit keer terug via leiden wat ik ook wel lekker vond.
Terug in Alphen kwam ik een oud-leerling tegen, die ik al heel lang niet gezien had, hij was eindelijk op de plek waar hij wilde zijn bij Ado Den Haag, zit hij in het voetbalteam.. hij traint er elke ochtend en in de middag doet hij een opleiding tot iets. Tevens had hij een tattoo die ik helemaal te gek vond. We hebben even echt lekker staan praten, en dat geeft me altijd een glimlach om mijn gezicht.. het is toch heerlijk dat je nog steeds voor sommige gasten bijzonder blijft en dat je in hun hart mag wonen
Nu even een paar dagen echt goed bijkomen en dan een drukke week .. en dan Londen heerlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten