Het moest er van komen, zeker omdat ik al zoveel had gezien over de tentoonstellingen die ze er hebben, vriendin Paulien stelde voor om samen naar Voorlinden te gaan..
Aangezien ik nog niet heb ervaren hoe het is om in de nieuwe werkelijkheid een museum te bezoeken leek me dit een goed plan. Wilde ook zelf wel ervaren hoe het is om nu in een museum te lopen, mede omdat je toch niet goed weet hoe of wat, en hoe het gaat daar.
Paulien haalde me op om 11.00, achterlijk vroeg voor mij, ik merkte ook dat ik een soort van jet leg had. ik kon niet echt wakker worden, terwijl ik dit schrijf ook niet eigenlijk. Hoop maar dat dat niet een voorbode is voor het rest van het jaar als ik weer volop aan het werk ben, maar we zullen het beleven.
Vol goede moed vertrokken we, vertrouwend op de navigatie zouden we er wel komen. maar nee hoor, we sloegen weer een keer te vroeg af, dus tja en dan.. maar simpel van geest als ik ben, dacht ik, gewoon langs de weg gaan rijden, op een zij weg. en ja hoor die kwam perfect uit bij Voorlinden.
Eerst hebben we gezeten en een heerlijke lunch gehad, Beiden kozen we voor de hummus op bruin brood, een paar koppen thee later was het helemaal perfect..... We mochten om 13,.00 het museum in, keurig in de rij gestaan, maar we mochten eigenlijk meteen door lopen, men was zelfs blij dat we te vroeg waren, mede omdat er anders zon lange rij zou staan, dus konden we door.
In het museum kreeg je een boekje, ingewikkeld omdat je per zaal moest omdraaien, maar een duidelijke route was uitgezet. We begonnen met de Highlights en dat was ik niet met ze eens, er waren naar mijn idee niet echt bijzondere dingen, maar dat is een kwestie van smaak. natuurlijk zijn de overbekende liftjes er, en ook het zwembad. Leuke dingen om te zien.
Er waren diverse tentoonstellingen en je kon door drie afdelingen dwalen waar toch ook wel bijzondere dingen waren te zien. We waren beiden erg verbaasd over een grote bruine beer, die opgezet stond in een zaal, waarbij het verhaal was dat hierin een kunstenaar had gezeten voor 13 dagen. hij had in een museum hierin geleefd. bijzonder maar toch.. wij kregen er de slappe lach van. vonden dit nou echt dom.. maar goed het verkoopt kennelijk.
Een aantal dingen waren echt indrukwekkend mooi, zoals het lieve muisje dat de wereld een verhaal verteld in het Engels, de singernaaimachines die een lied zingen, en zo waren er veel dingen die indruk maakten. Een museum waar je mooie en bijzondere dingen kan zien. Een tweede keer erheen is nooit een straf.
Nadat we het museum in al zijn facetten hebben gezien zijn we gaan wandelen in het rond gelegen gebied van het museum, een prachtig bos, met ook een stukje duinen, op een hoge duin kon je zelfs Scheveningen zien liggen.
Nadat we diverse duinen hadden beklommen zijn we nog even bij de safaritent gaan zitten om daar wat te drinken.
Rond half 4 richting huis, na wederom een prachtige dag.. en nu nog 2 musea te gaan dit jaar.
het schattige muisje met een gedeelte van zijn verhaal
Geen opmerkingen:
Een reactie posten