Zoals ik al in een eerder blogje schreef was ik vanuit Heino, door gereden naar mijn moeder in Musselkanaal, om daar een nachtje te overnachten, maar ook om daar te zijn voordat het schoolleven weer gaat beginnen.
Aangezien we niet weten hoe de ontwikkelingen verder gaan en wat regelingen er nog bedacht worden of aangescherpt worden, leek het mij wijsheid, nu het nog kan en mag even mijn moeder en mezelf blij te maken.
Nadat ik een avond heerlijk met mijn moeder heb zitten praten ben ik naar mijn bed daar gegaan, nog even wat tv gekeken om daarna in slaap te vallen.
De volgende ochtend heerlijk ontbeten en lekker zitten te kletsen totdat het al weer tijd was om te vertrekken naar Groningen waar ik nu eindelijk het Groninger museum wilde bezoeken met een prachtige tentoonstelling van Alessandro Mendini.
Ik had al eerder willen gaan maar dat ging al twee keer mis dus een derde keer moet gewoon goed zijn en dus lukken vond ik.
De weg van Musselkanaal naar Groningen is ongeveer 45 minuten rijden maar aangezien het een prima weg is, is hij goed te bereiden.
Bij aankomst bij het museum heb ik eerst zitten lunchen in het museum café, er was een leuke ober en natuurlijk moest je je registreren, maar ik was in een wat melige bui... dus toen hij vroeg om mijn telefoonnummer zei ik zo.. oh wil je daten? hij begon te lachen en gaf het gevatte antwoord wie weet bel ik je wel vanavond, dus ik meteen okey hier meteen mijn telefoonnummer.. Gelukkig had hij humor en kon hij er wel tegen..
Hij zal niet bellen vanavond dat weet ik, maar de grap is leuk...
Daarna het museum in. Er waren drie tentoonstellingen diegene waar ik voor was gegaan. Prachtig inderdaad, ik vooral zo blij omdat ik erachter kwam dat dit de laatste week is dat hij nog open is.. dus dan is het goed om er te zijn geweest. mooie kunstwerken.
Daarnaast een tentoonstelling van foto's uit het archief.... prachtige foto's zaten er bij, ook foto's die heel schrijnend zijn.. het maakte indruk.. om eerlijk te zijn vond ik eigenlijk deze het mooiste van de drie.. hier heb ik lang lopen kijken..
ook de fotoreeks waarin de eenzaamheid in de steden werd uitgedrukt. Enorme foto's waar gigantische grote gebouwen op staan en dan zie je bij de ene 1 vrouw boven op staan.. zo veel eenzaamheid druk dit uit zo triest en zo waren er meer van deze kleine details bij die serie.. dit raakt me wel
De laatste ging over Groningen in de oorlog, het was goed om het weer te zien, vooral de bevrijdings rokken, waar ik geen weet van had dat die waren gemaakt van allerlei lapjes stof was gaaf om te zien.
Daarna nog even over de vaste tentoonstelling gedwaald, maar dat ken ik inmiddels wel dus daar was ik gauw klaar.
Terug naar de auto en de lange weg naar huis ondernomen, het was een pittige rit, mede omdat er een behoorlijke regenval was, stortbuien zo gezegd maar goed dat hoort bij het rijden in de zomer of herfst.. dus het was te doen..
Wederom een prima dag.. en genoten.. en nu maar wachten of de telefoon nog gaat vanavond. je weet het nooit tenslotte..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten