Voor mijn schooltje ben ik nu druk alle kleding aan het wassen, ik wil alles schoon en fris mee naar mijn nieuw lokaal, dus dat moet goed en schoon en netjes.
De eerste wassen gingen wonderbaarlijk goed, ik deed per avond 2 grote macro tassen, dus super big shoppers zeg maar, en het liep als een speer.
Met nog 1 was te gaan, nog 2 kasten, waar niet veel meer staat in te pakken, ben ik bijna klaar met het inpakken.. moet alleen nog de blokken die meegaan verven dan is het klaar en volbracht het taakje wat ik zo snel mogelijk af wilde hebben. dan is dat ook weer van mijn bordje af en is er ruimte voor andere dingen.
Mezelf ook voorbereiden op het weer geven van onderwijs, straks mag ik vanaf 2 juni 3 middagen van 12 tot 16 een klas begeleiden,. mijn gevoel is er wisselend bij, ik ben geen zit mens, dus ik moet daar 3 uur zitten of 4 om die kids bezig te houden, en we mogen dus niet bewegen, dus ik denk dat ik wel iets moet gaan verzinnen met plasgoten etc.. uit het raam.. want tja.. dat is ook een lastige. maar goed we zullen zien hoe het gaat werken in de praktijk. Ik ben er van overtuigd dat dit voor sommige kinderen heel belangrijk is weer naar school. aan de andere kant, de leerlingen zijn gewend om thuis te werken, ze hebben hun eigen ritme gepakt en kunnen dus eigenlijk gewoon verder met het doen waar ze nu mee bezig zijn en dat gaan we nu weer overhoop gooien.. en dan ook nog een mix, een deel thuiswerken en een deel op school, maar gelukkig zijn wij als personeel en als kinderen flexibel en zijn wij gigantisch goed in meebuigen etc dus het komt vast goed dat kan niet anders...
Maar nu terug naar de titel.. ik wijd ook altijd uit in mijn blogjes, ik kom vast heel chaotisch over.. en ja dat klopt dat ben ik.. ik spring van de hak op de tak en soms sla ik er een paar over of spring terug.. naar daar waar ik gisteren was....
Gisteravond, de witte onderjurk van Sinterklaas, mocht ik wassen van die aardige man, dus ik heb hem met al mijn andere spullen uit mijn kasten in de wasmachine gegooid.. en ja hoor de was deed het geweldig.. ik haalde het er uit en zag het al. die prachtige witte onderjurk, of hoe heet dat ding.. was mint groen.. zo groen dat ik er zelfs misselijk van werd.. dus tja. dan maar ontkleurder kopen om dat groene weg te krijgen. dat vloekt zo bij al dat rood, dat vind ik ook bij stoplichten. doe gewoon alles groen veel handiger en ziet er toch een stuk leuker uit.. alles positief. als denk ik dat de gevolgen niet te overzien zijn.. maar ach dat is iets waar we ook wel weer mee leren dealen, zoals we nu ook dealen met deze periode.
Dus ik op een holletje naar het Kruidvat.. dicht, wegens het corona virus geen koopavonden.. ik denk dan.. hoe zo... is het virus alleen maar in de avonduren actief... dus ik krijg meteen in mijn gedachten, dat die bolletjes, die al zo verdacht veel lijken op van de klitten die je ook in de natuur hebt die je dan ineens bespringen en dat je dan ineens onder de klitten zit. dat ze dus nu uit hun holletje komen want het is ineens 18.00.. dus we mogen los.. een soort van koeien die ineens weer van stal mogen de wei in...en dat ze op je springen. een soort aanval in het duister.. maar goed zo zal het wel niet werken... anders is dat toch de oplossing iedereen na 18.00 binnen blijven zijn we er zo van af.. geen gastheren dan sterft een virus toch..
Dus ik naar de winkel die naast een heel goed beleid op het gebied van 1,5 meter ook alles heeft.. en met een glimlach je te veel laten betalen... maar goed daar dus de ontkleurder gehaald.. meteen ook maar een paar bossen tulpen gehaald, om die weer in mijn huis te zetten. vind ik een cadeautje aan mezelf altijd.. gewoon een bosje tulpen op tafel.. heerlijk.. dus dat grote witte hemd in de wasmachine, extra veel ontkleurder er bij en gaan dat ding, maar meteen het kookprogramma zodat het extra goed gaat werken.. toch.
De tulpen op de vaas, en zo stevig als deze tulpen in het papier zaten, zo slap staan ze op de vaas.. dus ik heb nu een vaas met depressieve tulpen in huis staan
Heerlijk zitten kijken naar de laatste aflevering van Merlin op Netflix.. en wat een triest einde.. ik heb gehuild.. ook het eindbeeld zo in in triest.. het einde van een prachtige serie en zo verdrietig ook.. zo erg.. wat mooi. een aanrader.
Daarna gekeken bij de was die klaar was en ja hoor. het is nog net zo mooi groen. als het was.. kortom ik zit dus nu met een paar bossen depressieve tulpen en een groen hemd voor Sinterklaas, die dan ook acuut in de depressie schiet.. met een virus die je bespringt na 18.00 en aan je blijft klitten....
het kan niet op in 2020..
( maar ik sport nog heerlijk veel in huis, 1000 cal wod, en wandel en geniet ook nog van de natuur, en daarnaast is het heerlijk genieten als je mensen spreekt... heerlijk )
Geen opmerkingen:
Een reactie posten