productief dagje

Gisteren was een dagje wat zo warm was, dat de mussen dood van het dak vielen en dat is tegenwoordig uniek in Nederland er zijn nog weinig mussen.. Wel genoeg meeuwen maar ja die vallen niet zo hard en als ze vallen dan geeft het heel veel rommel.

Dus ik had besloten om uit te slapen.. dus om 7 uur was ik klaar wakker.. gek blijft dat toch, je wilt uitslapen maar het loopt dan meteen mis. kortom het was een lange dag in het vooruitzicht. met als toetje de pawi en de kettlebell.. in deze hitte heerlijk. Je zweet er heel wat kilos van af op die manier denk ik dan maar.

Maar als je vroeg op bent kan je lekker veel doen, dus zo ook vandaag, ik had een lijstje gemaakt wat ik allemaal wilde doen, dus vandaag me aan de grootste klus gewaagd, namelijk de gecorrigeerde flarden in de bundel plaatsen, de fouten aan te passen en er eventueel foto's bij te plaatsen. Het is altijd een hele klus maar het is weer gelukt,. Dat wat ik binnen had is keurig in de bundel gezet en ik ben tevreden, Nu nog één ronde correctiewerk afwachten en plaatsen en dan kan hij de deur uit.

Vanochtend kreeg ik al een mooi kadootje in de blog van vriend Frans. In zijn blog had hij een prachtig verhaal geschreven, of bewerkt, van zijn tante Jopie van Enten, over haar belevenissen in het weeshuis De Steenen Trappen in Roermond, en ik had als kadootje voor hem deze verhalen in een bundel gezet, incluis foto's. Daarbij had ik 5 exemplaren laten drukken, eentje voor Frans zelf, eentje voor zijn moeder, die ook een rol speelt in het boek, zijn tante, de schrijfster, eentje voor mezelf en eentje gaat naar het NIOD.

Daarnaast plaatste een vriend van mij een prachtige foto op Facebook, ik vond hem zo gaaf dat ik er toch een flard bijgeschreven heb, ik kon dat niet laten. Het is altijd jammer dat je niet weet wie de maker van de foto is, met als gevolg dat je hem niet kan gebruiken etc maar toch ga ik hem hier plaatsen, kortom het was weer een heerlijk productief dagje.

knuffel de hemel even voor mij

loslaten van mijn dromen

loslaten van dat wat er was

langzaam ogen sluiten

dromen dat jij nog even was

dan ineens open ik mijn ogen

het is alsof jij weer

even hier bent

ik kijk naar de hemel

en zie dat je me een knuffel stuurt

zodat je weer heel even

bij mij bent