Zondag vierde mijn moeder haar verjaardag, ze is pas dinsdag jarig, maar ze wilde het zondag vieren. Ze had als verzoek dat we allemaal er bij zouden zijn, zodat het extra gezellig zou zijn.
Mijn weekend in Zeeland moest ik dus vroegtijdig onderbreken maar ja mijn moeder word niet elk jaar 82, en dan is haar wens toch mijn beveel.. dus dat had ik er graag voor over. Het gevolg is wel dat ik dit weekeinde, dan wel in mijn eigen bed heb geslapen maar wel heel veel uur in de auto heb doorgebracht.. ik denk in totaal wel 10 uur met reizen van hot naar her.. maar zo wel een bijzonder rondje Nederland gedaan en veel gezien.
Zondagochtend eerst vroeg opgestaan om naar de sportschool te gaan om natuurlijk de cross te doen. Ik vond dat ik die nog niet mocht missen net voor de vakantie. Hij was dan ook pittig en moet zeggen, met de ervaring van vorige week waarbij ik twee dagen met een uitloop naar de derde dag, geen trap kon lopen, zowel naar boven als naar beneden, dat ik me meteen heel heel oud voelde.. etc, en ik nog een lange rit voor de boeg had heb ik de oefeningen wel met verve gedaan maar ook soms niet zo diep doorgezakt met de squat als ik zou moeten. maar ik geef je het te doen:
20 push ups... 40 sit ups, 60 schoulderpress met een bar met gewichten, 80 squats.. en 100 walking lunches.... en daarna de hele serie nog een keer terug.. dus beginnende met die 80 squats.....
Kortom het was afzien, ik vergeet nog even erbij te vertellen dat we ook nog 300 keer touwtje moesten springen.. en uit ervaring weet ik dat ik daarna giga spierpijn krijg in mijn kuiten. dus mijn vrees voor de maandag was erg groot.. namelijk mijn hele benen in de spierkramp. Al moet ik zeggen deze ochtend dat ik dit schrijf, valt het mee tot dusver.
Maar goed na de Cross naar Musselkanaal gereden, het alleen rijden vind ik nooit echt een probleem, ik draai wat muziek, ik kijk wat rond, mijmer wat over van alles, mediteer wat, scheur wat hard en geniet onderweg. Dit keer bedacht ik me om een keer de cd's in mijn auto op te ruimen, ik heb er zoveel in liggen dat ik ze maar eens moest gaan beluisteren, ook omdat ik weet dat ik veel liedjes dubbel op cd's zet omdat ik zo mooi vind... dus dat was een leuke afleiding, het waren muzikale kadootjes die ik uit kon pakken onderweg.. genieten.. en natuurlijk keihard mee zingen, en soms met tranen in mijn ogen luisteren naar liedjes omdat ze ineens extra teer zijn om te horen of omdat deze liedjes ineens herinneringen hebben aan mensen die waren, soms aan ritten in nachtelijke uren omdat je naar het hoge noorden moest omdat het niet goed ging met mijn vader. Soms liedjes die nu extra raken omdat de tijd toch zo zijn sporen achterlaat. kortom een mooie emotionele reis naar het hoge noorden.
Bij aankomst kwamen ook net mijn Broer, schoonzus en mijn neefje en nichtje aan.. dus we kwamen samen binnen bij mijn moeder. Stralend als altijd stond ze ons op te wachten. Geweldig gewoon. Meteen toen mijn neef van 18, bijna 19, uit de auto stapte en mijn nichtje van 17, bijna 18, stonden ze met hun mobiele telefoon te zwaaien op zoek juist naar Pokomon.. ik moet er om lachen, het is dus ook in het hoge noorden doorgedrongen.. Ze doen het alleen in de auto zeiden ze omdat ze niet al die anderen als een gek er achter aan willen rennen.
Bij moeders was het gezellig zoals altijd, ze had zich weer helemaal uitgesloofd zoals het hoort voor een moeder, en niets is te veel voor haar. We hebben een heerlijke zondag gehad met haar, vreselijk gelachen om de yoga verhalen van mijn schoonzus waarbij ik natuurlijk ook nog het nodige bij kon dragen. Ook de ervaring van mijn broer die mee mocht naar de zwangerschapsyoga toen mijn schoonzus zwanger was van mijn nichtje... heerlijk. Mijn moeder genoot zichtbaar van alles en dat iedereen er was. Ze zei dat ook dat dit haar verjaardag is.
Ach als je 82 gaat worden dan is het natuurlijk ook lekker als je niet meer zo vast zit aan de tijd, dat je gewoon kan bedenken ik ben nu 82 als is het een paar dagen te vroeg. Aan het einde van de middag had mijn moeder een heerlijk pan soep met broodjes wat altijd lekker is en zoals thuis smaakt.
Redelijk laat voor mijn doen ben ik vertrokken naar Alphen, nadat mijn moeder tig keer had gezegd dat wij niet mochten afwassen, omdat ze het lekker vind dat als iedereen weg is, ze nog wat te doen heeft anders is het huis even weer heel leeg... en daar zit wat in. Op de terugweg ben ik altijd nog dankbaar dat ze er is, dat ze het zo goed doet, dat ze zich zo goed red zelfstandig en dat ze zo voor zichzelf op blijft komen. Terwijl de emotionele muzikale reis weer zijn weg ging met nummers die me nog steeds raken soms met een glimlach soms met een traan, kijk ik terug op een vol weekeinde met prachtige herinneringen die ik heb gemaakt met dierbare mensen.... zoals ik wel vaker zeg.. wat is het leven toch mooi en wat zijn er veel krenten in de pap als je ze maar wilt zien en wilt proeven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten