Stap gezond... nou niet dus

 

Toen ik terug kwam uit Berlijn had ik een behoorlijke ontsteking aan mijn been, dit kwam doordat mijn schoenen die ik droeg, hoog waren, en juist nog niet goed genoeg ingelopen, door het schuren ging het dus mis met mijn linkerbeen.

De wond is behandeld met soda badjes en met een antibiotica zalf. en dat genas prima.. toch bedacht ik me, dat ik misschien beter in Londen niet met hoge schoenen kon gaan lopen, mede omdat ik bedacht dat de wond aan mijn been dan wel weer genezen was, keurig dicht was... maar het is natuurlijk nog teer vel.

Dus ik besloot een paar lage wandelschoenen te kopen bij de winkel Op Stap in Utrecht, online, het waren orthopedische schoenen, dat vond ik niet erg, waren misschien ook wel goed.

Mijn maat wist ik, de kleur ook dus dat was niet zo moeilijk om eerlijk te zijn.

Echter toen ik ze besteld stond op de site prima retourneer regeling en ook dat de schoenen binnen een week werden geregeld, dus dat was prima voor mij want ik had twee weken de tijd om ze te ontvangen en nog even  proef mee te kunnen lopen.

Echter het viel me op dat het langer duurde, en plotseling kreeg ik het bericht dat de schoenen dus onderweg waren. bleek dat deze zaak het dus via China invoerde. dus dat duurt lang.

Meteen toen ik dat doorhad heb ik gereageerd en gemeld dat ik de schoenen niet wil en dat ik de bestelling annuleer, dat kon niet maar hun retourbeleid was erg goed, ik kon ze terugsturen.

Dus toen de schoenen kwamen, ik had inmiddels al andere lage wandelschoenen gekocht,  voor  mijn vakantie in Londen, ben ik zodra ik thuis was de schoenen gaan ophalen bij de buren om ze terug te sturen. 

Op de site zag ik dat ik dus dat via een berichtje moest doen en dat ik dan zou horen hoe dat zou gaan. dus ik probeer het maar het ging dus niet ik werd bestookt met mailtjes met dat als ik de reden op gaf waarom ik ze wilde ruilen dan zouden ze het regelen, maar hoe dan ook, geen ene keer kreeg ik het bericht dat ik ze kon terugsturen.

Ze waren telefonisch niet bereikbaar, tevens waren ze ook niet gevestigd op het adres in Utrecht, kennelijk gewoon een post adres.. kortom ik was behoorlijk genaaid en behoorlijk pist..

Daarnaast bleek bij naspeuring op het internet met Google search dat het gewoon goedkope schoenen waren uit China.. ze kosten daar online 27 euro.. en dat is een heel verschil met het bedrag wat ik in goed vertrouwen heb betaald.

Wel kreeg ik de mededeling dat ze me graag een andere maat willen terugsturen en dat ik dan 30 % van het aankoop bedrag terug krijg,  omdat het retour zenden duurder is dan dat ze me nieuwe sturen. kortom het is een waardeloos iets.  Stap gezond..... dus niet gezond voor je portemonnee

Kortom ik ben behoorlijk in de mail geklommen, heb inmiddels aangifte gedaan bij zowel de politie als bij de ACM consuwijzer zodat zij ook in de actie kunnen gaan. maar ik ben bang dat ik mijn geld kwijt ben en dat ik met flut schoenen blijf zitten. dus binnenkort maar in een kleding bak doen zodat iemand anders er blij mee kan zijn.  

Stug volhouden en vooral zeggen dat je de consuwijzer,. tevens dat je rechtsbijstand hebt gezocht etc, helpt, ze proberen steeds weer om niet terug te hoeven storten. maar uiteindelijk na heel lang te mailen en vooral ze om de oren te slaan met hun algemene voorwaarden die op hun site staan is het uiteindelijk gelukt, kreeg ik het geld terug van wat ik betaald had.

Men probeerde nog met een vaag adres in China je schoenen te laten retourneren, met de opmerking dat als het niet aankomt is dat niet hun probleem, het adres is ook onvolledig en je kan er niets naar toe sturen dat was voor mij al vrij duidelijk.

Maar het is gelukt ik heb mijn geld terug en een paar zwarte "orthopedische"schoenen maat 44.. die waarschijnlijk binnenkort bij de kringloop te vinden zijn...

het Wapen van Reeuwijk....

 

Net voor ik weer ga beginnen was het tijd om nog even snel met Elias af spreken om samen te lunchen en bij te praten over het leven, de vakantie en vooral ook om de vriendschap te vieren die we samen hebben

Dus ik mocht het dit keer organiseren en ik had besloten, omdat de vorige keer we daar niet terecht konden, om naar het wapen van Reeuwijk te gaan. We zijn nu ongeveer 4 jaar om de zoveel tijd met elkaar ergens aan het eten en de mogelijkheden van onbekende restaurants raken een beetje uitgeput. dus we moeten onze zoekveld wat verleggen. dus nadat we zowel Alphen als Bodegraven en Oudewater hebben onderzocht is kennelijk nu Reeuwijk aan de beurt..

Na mijn intensieve sportochtend was ik nog snel even thuis wat dingen gaan doen zodat ik als ik terug kwam niet zoveel hoefde te doen aan het eten, dat is ook wel even lekker soms als je daar de tijd voor hebt alvast het voorwerk te gaan doen.

De weg naar Reeuwijk vind ik vaak minder leuk mede door de vele rotondes maar ook de vele obstakels die er zijn onderweg en dat je er maar 30 mag rijden maar goed, alles voor een goede zaak

Ik was keurig op tijd en het was er vreselijk druk, er werden ook bootjes verhuurd namelijk, en dat kost tijd natuurlijk  maar ook parkeerplaatsen

Gelukkig kon ik mijn auto vrij gemakkelijk parkeren met mijn gebruikelijke onhandigheid moest ik toch wel een aantal keer steken.

Elias was er ook mooi op tijd en we besloten om lekker binnen te gaan lunchen,mede omdat het ons opviel dat er heel veel wind was. 

Helaas waren de obers vooral gericht op buiten en duurde het even voordat we een tafel konden kiezen binnen, daarna verliep de bediening top en goed.

Elias naam een gebakken ei met ham en kaas ik koos voor de royale caesar salade met vegetarische kipstukjes. heerlijk.

We hebben zoals altijd veel te praten, zowel over ons prive leven als over de vakantie etc, en we genieten elke keer weer als we bij elkaar zijn als vrienden.

Dit blijft een bijzondere vriendschap en vooral ook erg leuk zo eens in de 1 a 2 maanden samen te lunchen en bij te praten.

ja zondag dus...

 

De wekker gaat ,dat geluid ga ik nog veel horen de komende weken..  elke zondag en elke werkdag zal dit gaan gebeuren tot aan de herfst vakantie.. 9 weken had ik al gezien. dus ik zal er wel aan wennen, al denk ik dat soms zondag de wekker niet gaat.. dan mag ik van mezelf uitslapen.

Maar goed afgelopen zondag dus niet, vond dat ik naast dat ik weer eens aan mijn gewicht moet werken, in de vorm van afvallen, weer meer op mijn eten moet gaan letten, terug naar de basis maar ook meer moet gaan sporten zodat ik  daardoor ook wat meer gespierd blijf.. dus het is de komende maanden afzien en hopen dat het gaat werken.. .. we zullen zien. 

Dus daarom deze zondag maar weer naar de cross xxl onder leiding van Marco die ook niet echt fit zal zijn na zijn vakantiespel week.. als begeleider, leider, organisator. 

De warming up bestond uit:

In twee tallen, ik ging met Jeroen dit keer, het was eerst hoofd schouders, knie rug teen bal

er lag een grote bal in het midden en als Marco bal zei moest je de bal pakken diegene die te laat was moest  5 squats maken.\

Daarna kregen we de up 2, namelijk je ging met een bal lungend naar de overkant, deed 5 wallballs en dan terug terwijl je maatje in de squat hold stond. dan draaide je om

dit deden we met verschillende opdrachten, kikkersprongen, duckwalk, en de laatste ja steeds lang maken de bal tussen je armen en dan terug en dan ging je maatje weer verder totdat je bij het einde bent.

Daarna brak de hel los.. ik kan nu al zeggen dat ik nog nooit zo bezweet geweest ben. wat een ellende.

maar het is wel goed, het doel is tenslotte om goed veel te verbranden en je conditie goed te maken.

opdracht 1 was in je eentje 

2 kb swing, 20 push-ups., daarna 4 kb swing en 18 push-ups en zo door totdat je dus nog maar 2 push-ups hoefde te doen en 20 kb swing

dit was een heftige omdat je schouders al helemaal waren verzuurd

We kregen een tussendoortje met het liedje power.. dat hield in dat je in squat hold stond en als er power werd gezongen in het liedje moest je een jump squat maken. .geloof me het is niet prettig dit soort tussendoortjes

 daarna kwam de tweede opdracht

ceck in 100x touwtje springen

100 x barpress

check out 100 x touwtje springen

maar als je bij de bar press je bar onder je schouders deed, moest je de 1ste keer 1 burpee doen en dan bij de 2de keer 2 burpees en zo door..  ( 3e keer stoppen 4 burpees, bij  4e keer 8 burpees en bij de 5de keer en meer waren het 16 burpees)

Dat ging bij mij goed maar mijn shouders totaal verzuurd je merkte zelfs dat toen ik 2 burpees moest maken dat bijna niet ging wegens de verzuurde schouders

opdracht 3

voor tijd

90 jumping jacks

60 squats

30 barpress

daarna

60 jumping jacks

30 squats

20 barpress

en als laatste 

30 jumping jacks

15 squats

10 barpress

 de pijp was leeg toen

,maar toen gingen we in 2 tallen dus ik ging met Jeroen we gingen met kaarten sporten

dat hield in als je een harten kaart had dan moest je situps doen, bij klaver hip bridge bij schoppen squats bij ruiten planken bij een joker 10 burpees en die mocht je dan doorgeven daarna aan een andere groep.

het getal was het aantal of het waren de secondes bij planken.

de heren, aas, boer, vrouw waren 10

en natuurlijk kregen Jeroen en ik toen Esther de joker kreeg de burpees ook cadeau. en dus toen wij de joker kregen  hebben we ze ook keurig aan Esther terug gegeven..   zo ook een keer naar Christa.  maar nu vraag ik me wel even af. waarom was ik steeds de sjaak en niet Rene die ook bij mij in het tweetal zat de vorige keer...  moet ik toch eens met Esther over hebben lijkt me

,Daarna sloten we af met het liedje Helden , als je tekst hoorde kon je touwtje springen of gewoon bewegen en als je helden hoorde moest je een squat maken..  

daarna gelukkig rekken en strekken en thee.

 

War Hors (film)

 

Als je bij een film zit en ziet dat hij goed is, dat je vanaf moment 1 helemaal erin zit, dat je de film bekijkt, dat je baalt dat de reclame erin zit.. en als je dan het hele verhaal doorleeft en uiteindelijk met tranen in je ogen het einde beziet.. dan heb je met recht een goede en mooie film gezien. en dat is dan echt een aanrader om naar te kijken.. wat een film was dit. .prachtig..

recensie van de film:

Regie: Steven Spielberg | Cast: Jeremy Irvine (Albert Narracott), Peter Mullan (Ted Narracott), Emily Watson (Rose Narracott), Niels Arestrup (Opa), Benedict Cumberbatch (Jamie Stewart), David Thewlis (Lyons), Tom Hiddleston (Kapitein Nicholls), e.a. | Speelduur: 140 minuten | Jaar: 2011

Steven Spielberg. Zijn naam is een begrip op zich en dus is de nieuwste Spielberg altijd interessant. Nadat hij in 2008 het vierde deel van Indiana Jones als regisseur afleverde ging hij op de digitale tour. Hij maakte het volledig computergeanimeerde The Adventures of Tintin en nu dus War Horse, wat op zich een live-action film is, maar waarbij hij ook veel gebruik maakte van CGI en digitale montage. De film is gebaseerd op het gelijknamige kinderboek uit 1982 en de in 2007 verschenen toneeladaptatie. Van dat kinderboek probeerde Spielberg een familiefilm te maken, het voor hem zo bekende genre, maar helaas zet hij die toon niet helemaal consequent door.

 Wanneer Ted Narracott in een dwaze bui een fortuin uitgeeft aan een jonge hengst creëert hij nietsvermoedend het begin van een opmerkelijke vriendschap tussen zijn zoon Albert en het paard dat hij Joey noemt. Laatstgenoemde blijkt al snel tot buitengewone dingen in staat en wanneer de twee door het uitbreken van de oorlog gescheiden worden, blijkt dat nog lang niet alles te zijn wat Joey in zijn mars heeft. We volgen de Eerste Wereldoorlog vervolgens vanuit Joeys perspectief en zien hoe hij gedurende deze strijd steeds van eigenaar verwisselt en hoe iedereen geïnspireerd raakt door het buitengewone dier.

Aanvankelijk gaat Spielberg op de gelikte, rooskleurige familiefilmtour. De lucht is helder, de personages en het paard altijd prachtig uitgelicht. Cinematograaf Janusz Kaminski, die sinds Schindler's List al Spielbergs films draaide, trakteert ons wederom op een overdaad aan grootse, maar vooral prachtige beelden - tenzij je niet van die geliktheid houdt. Naarmate de film en oorlog vorderen, wordt het uiterlijk wat grimmiger en duisterder.

Inhoudelijk geldt hetzelfde. In het begin kiest Spielberg nog voor de flauwe ‘running gag’ om de familie van Albert als waakhond een gans te geven. Op kleuterniveau is dat misschien grappig, maar als volwassene zit je enigszins verbaasd te kijken. Deze kinderlijke toon zet Spielberg vervolgens niet consequent door. Wanneer de Eerste Wereldoorlog begint, wordt de toon serieuzer. Logischerwijs ontstaat zo een te groot verschil tussen het melodramatische begin van de film en de scènes in de loopgraven. Ergens lijkt hij dat zelf ook beseft te hebben, want na allerlei heftige oorlogsscènes beland je als kijker ineens in één van Spielbergs meest bizarre scènes ooit. In deze passage verlaten een Engelse en Duitse soldaat hun loopgraven in een poging de in het prikkeldraad verstrikt geraakte Joey te bevrijden. Het idee op zich is al vreemd, maar de uitwerking op met name dialoogniveau is volledig misplaatst en belachelijk.

Aan de andere kant moeten we ook eerlijk zijn en de unieke Spielbergscènes in War Horse erkennen. Het basisprobleem blijft echter dat niet een persoon, maar een paard wordt gevolgd. De paardentrainers in combinatie met de CGI leveren op zich indrukwekkend werk, maar je inleven met een paard in een film over de Eerste Wereldoorlog blijft wat vreemd en ongemakkelijk. Spielberg weet dit echter voldoende te compenseren met de prachtige beelden en de grootse, meeslepende soundtrack van John Williams die uitstekend past bij het verhaal en de stijl van de film.

 

zo mooi en ook zo dierbaar

 

Zoals ik al schreef gisteren kreeg ik van vriendin en collega Rebecca een prachtig kunstwerkje voor aan mijn muur met kunt gekocht, gekregen of zelf gemaakt, Toch zal uiteindelijk de kunst die ik zelf heb gemaakt, mijn foto's waarschijnlijk verdwijnen naar een andere muur in de werkkamer.We zullen zien.,

Met dit kunstwerkje ben ik super blij omdat het gaat over mijn stad Berlijn, ik vind het heerlijk om dat te zien mede omdat ik dan zo af en toe in mijn gedachten er naar toe kan dromen, daarom hangt hij ook behoorlijk in het zicht voor mij.. 

Zoals velen weten  ben ik gek op en van en in Berlijn, het is dat ik nog niet de staatsloterij heb gewonnen, tenminste nog niet heb gewonnen om daar een appartement te kunnen kopen om daar later te gaan wonen, al denk ik dat ik toch dan ook wel Nederland ga missen.

Maar nu heb ik een klein stukje bekend Berlijn aan mijn muur in de vorm van een kunstwerk in mijn favoriete kleuren.

Als ik naar dit kunstwerk kijk droom ik meteen weg en ben ik even weer met mezelf aan het stoeien in Berlijn. heerlijk

Superblij met dit prachtig cadeau

het is begonnen...

 

Na een goede nachtrust, na een goede nacht slapen. wel wat vaker op omdat de natuur riep, maar dat is een goed teken probeer weer mijn lichaam weer in een redelijke proportie te krijgen dus dat is een goed teken., telkens als ik dan weer bij het toilet sta denk ik. daar gaat weer een kilo.. is niet zo maar dat stimuleert wel.

om 6.15 was  het echt een feit. de vakantie is voorbij. mijn eten voor de dag weer uit de koelkast mee, tevens ook de tas ingepakt die eerst even ontdaan is van allerlei dingen die ik niet nodig heb. maar die zo in het loop van het jaar er weer insluipen.

Nou zon eerste dag in het onderwijs begint altijd wat rommelig. ik was op tijd op school en heb meteen bij het kunstlokaal de bekers, de eierdozen, de ontkalkte waterkoker en de helemaal schoongemaakte herbruikbare mok voor Nick in het lokaal gezet, daarna ben ik maar eens gaan opruimen van de spullen die ik had gekocht voor school.

Daarna mijn lokaal weer op orde gemaakt, de stoelen weer in de kring en daarna nog wat kleine dingen veranderd.

Terwijl ik bezig was kwam collega en vriendin Rebecca binnen en die had een prachtig schilderijtje voor mij gemaakt van Berlijn. de stad waar ik me altijd thuis voel. zo gaaf. super blij mee, daar komt natuurlijk nog een blogje over.

We zaten gezellig in het kunstlokaal thee te drinken en bij te praten en langzaam druppelden steeds meer mensen binnen bij ons,. het werd een hele gezellige boel. De personeelskamer was erg vol en druk, dus het was heerlijk om met een klein groepje even apart te zitten.

Uiteindelijk moesten we naar de aula waar de opening van het nieuwe schooljaar ging gebeuren, daarna kregen we een training in PBS, Positieve gedrag benoemen, dat duurde vrij lang maar dat was te doen. 

Het waren de hele dag vergaderingen en veel luisteren,ontvangen en ik dacht ik kan me zo voorstellen hoe dit voor leerlingen is als ze zoveel moeten luisteren.. afschuwelijk.

In de pauze zijn we met de sectie cultuur lekker een wandeling gaan maken in het park om daarna nog een korte bijeenkomst te hebben en daarna kregen we 2 uur zelfwerkzaamheid tijd, daarin heb ik de dingen gedaan die ik moest doen, en daarna ben ik naar huis gegaan, er was nog een borrel op school maar daar heb ik altijd zo weinig mee.

de dagen voor vertrek naar....londen

 

Nou het had wat voeten in de aarde voor deze reis, ten eerste terug uit Berlijn had ik een behoorlijk wond aan mijn been, door het schuren van mijn de bovenkant van mijn schoen...  dus dat was keurig gaan ontsteken, dus langs de dokter, zalfje het is wonderlijk proces dat genezen van zon wond...  de verkleuringen die plaats vinden etc, maar dank zij de tip van de buuf om hem 1x per dag in de soda te doen en het zalfje van de dokter en later het zalfje tegen littekens via vriend Ayaz is hij genezen en kan ik weer  netjes onderweg naar Londen.

 Maar zoals zo vaak, heb ik een dag heerlijk gewandeld, maar 28 km maar dat ging goed, de zaterdag erop kreeg ik tijdens het lopen vreselijke pijn in mijn linkerbeen, ik dacht meteen dat is mijn heup, pijn in mijn bil, trok door in tot aan de knie etc. maar ook dat ging heel langzaam over. dus elke dag steeds iets meer lopen, maar ja toch maar even langs de dokter net voor ik naar Londen ga.. het is gelukkig niet mijn heup maar waarschijnlijk door een knie blessure, heb ik wat meer krampachtig gelopen met als gevolg. juist.. te verkrampte spieren en peesplaat.. Gelukkig staat er een afspraak met de fysio.

Dan had ik besloten om in Londen, wegens de ervaring met de palladium in Berlijn om lage wandelschoenen te gaan kopen, dus die besteld..helaas bleek dit weer een winkel te zijn die gewoon in Nederland zit maar de schoenen dus via het buitenland laat komen, en dat duurt maanden, dus dat schoot ook niet op, dus toch nog bij mijn favoriete wandelschoenen verkoper Van Bemmel, nieuwe lage wandelschoenen gekocht.

Net voor de avond dat ik mijn hotel nog kon annuleren las ik de reactie van bezoekers van dit hotel, die 3 dagen voor ik er heen zou gaan er waren geweest... wat ik las deed me meteen besluiten om deze hotel te annuleren en een ander hotel te zoeken,  Het bericht was, dat het hotel niet schoon was, er liepen kakkerlakken in de badkamers en in de kamers, er zat schimmel op de muren  en in de bedden bleken bedwantsen te zitten. dus dat was genoeg info om iets anders te zoeken, Dus ik besloot om een hotel te zoeken vlak bij het vliegveld Londen City bij Paddington station. 

Wilde eigenlijk het hotel waar ik had overnacht in de voorjaarsvakantie maar die kon ik dus niet vinden helaas. dus nu maar hopen dat ik een goede kamer heb. in ieder geval geen kakkerlakken en ander ongedierte..

Nou de verrassingen zijn nog niet over.. want juist.....ik kreeg zondag bericht over mijn theaterbezoek van de musical MJ, ik ben er duidelijk niet bij met mijn hoofd, vraag me niet waarom ik heb geen idee. maar nu blijk ik dus op woensdag te gaan terwijl ik dacht op dinsdag.. nou niet dus. gevolg mijn bezoek aan Buckingham Palace komt in het gedrang, voorstelling 19.30 bezoek paleis om 17.15, dat maakt het krap heel krap dus ik maar bellen met de receptie van het paleis om te vragen of mijn tijdsslot kan worden veranderd en dat kon. oh zo blij.. want het kost me dan wel 2 pond maar dat is altijd beter dan dat het je 37,50 pond kost toch. dus dat heb ik in mijn beste Engels geregeld en dan ben ik nog niet eens weg ... 

Nou tot dus ver de chaos van het vertrekken..  de koffer is ingepakt... het huis is schoon, het bed is verschoond en de was draait. alleen trok ik in mijn enthousiasme de lade waar je het wasmiddel in doet uit de wasmachine en dus was de voorkant eraf, na wat gepuzzel heb ik hem er weer in gezet en dat is goed gedaan.. maar juist.... er zijn twee stukjes afgebroken en aangezien ik toch nog garantie heb gebeld met coolbleu.. alleen was de mevrouw niet zo snugger ik had duidelijk uitgelegd het het bakje was voor de wasmiddel zij maakte het bedieningspaneel van. maar goed dat is opgelost en ze stuurt een monteur langs.. totale onzin stuur gewoon een nieuw bakje op die in de machine past dan is het opgelost neem ik aan. maar toch er moet een monteur komen en dat zal wel weer gedoe geven in verband dat ik op vakantie ga en dan nog maar 1 week heb met allemaal afspraken dus ik hou mijn hart vast of die monteur echt langs kan komen.

Kortom het is een bizar begin van mijn vakantie naar Londen, vergeet ik helemaal te vertellen dat vorige week dinsdag ik ineens van Erwin een bericht kreeg om mij een goede reis te wensen.. een week te vroeg. maar erger is nog dat we hadden afgesproken dat we samen naar de musical zouden gaan, eerst even wat eten samen en daarna naar de musical hij dan wel op een andere plek maar goed dat is te doen met elkaar.

Helaas had hij dus de verkeerde datum en nog erger blijkt nu ook nog een verkeerde dag..., hij is al geweest en ik had een goede keus gemaakt zei hij, dat het dus niet eens op de dinsdagavond was maar op de woensdagavond. .zoals ik al zei het is chaos in mijn hoofd.. ergens heb ik weer behoefte aan structuur.. aan de andere kant wat is er nu nou lekkerder dan in je vakantie structuurloos, wekkerloos, gedachteloos, door de dagen te glippen. heerlijk..

het ging..

 

Donderdagavond, Kettlebell avond, helaas zeiden een aantal vrienden af, des te leuker was het dat Richard er ineens was, wij doen altijd als er een duo wod is het samen, dat is ontstaan al jaren geleden en het is alleen maar leuk

Dus nadat ik van mijn verbazing bij was gekomen gingen we beginnen, we moesten een stang pakken, en natuurlijk kettle bells. ik ging voor 20, 16 en 12.. soms zou ik ook een 8 moeten pakken voor de lunges met kettle bell want dan ben ik niet zo goed in evenwicht.

De les was in vergelijking met maandag niet zo heel zwaar, maar deed wel een aanslag op je lijf dat zeker.

Het voordeel van trainen op de donderdag is dat het eigenlijk een beginners les is, waardoor je soms wat meer tijd krijgt om bepaalde oefeningen wat meer technisch te specialiseren.

De Warming up is de up die we altijd doen wat eigenlijk stiekem wel lekker is.. omdat je gewoon weet wat je moet doen.

knie hef

hakken billen

squat

armen naar voren draaien

armen naar achteren

push up

lunges

daarna begon de training

het waren 4 rondes van 30 secondes met daarbij 15 seconden rust

De eerste was de truster.. vreselijk die vind ik achterlijk.

daarna deden we de clean, die heb ik maar meteen met de 20 gedaan in overleg met Richard

daarna gingen we buik spieren doen

30 seconden plank, 20 seconden voorlig steun, en dat 2 rondes maar je mocht bij de wisseling niet met je knie of been de grond raken. dan moest de hele groep 20 burpees doen aan het einde. en wie krijgt het voor elkaar om met 2 knieën op de grond te gaan zitten, juist mijn sportmaatje die als totale verrassing er ook bij was 

Daarna gingen we aan de slag met kb swing, zelfde principe..  4 rondes 30 seconden werken en 15 secondes rust

de oefening die erna kwam was lunges. zelfde principe maar dan eerst met rechterbeen en daarna met linker been dat twee rondes maar je moest ook meteen als je in de lungs stond een shoulderpress doen met de arm waarvan je been dus naar voren was.. en dan vooral buikspieren aanspannen

Daarna gingen we over op diamand sit up. en dat moest heel traag, zodat je de buikspieren heel erg gaat voelen.

Er kwam nog een blok aan met de voorligsteun en plank..  met wederom dezelfde opmerking over de burpees

Als toetje 1 kregen we nog de oefeningen voor je triceps en biceps met stang..  waarbij je dus 10 rondes deze spieren traint.. en die zijn heftig.

Als toetje 2, juist de 20 burpees dank zijn vriend Richard.

Kortom het was weer een erg leuke les. helaas was er  niemand voor de thee dus dat hield al snel op.

In from the site ( film)

 

Zelden ben ik het eens met de recensie die ik altijd neerzet bij een film, ten eerste omdat ik niet denk dat mijn menig nou echt doorslag gevend zal zijn om de film wel of niet te bekijken, maar wie weet.

Deze film zag ik op videoland ik dacht vast een mooie film, maar moet zeggen ik was niet echt onder de indruk, vind het wel goed dat er in een film benadrukt word dat ook in de sportwereld  de roze mensen zijn die daar ook spelen., zoals de prachtige  klimmer die openlijk zijn vriend op de mond kuste na zijn wedstrijd.. prachtig. Alleen vind ik het jammer dat in deze film niet echt iets te zien is over de liefde die er is, vind het zelfs wat banaal, en dan heb ik het er over dat beiden een relatie hebben, daar kennelijk niet zo gelukkig in zijn, of een open relatie hebben, prima alles mag maar zo jammer dat het in dit geval het net anders overkomt alsof het bij de roze gemeenschap, met name de mannen het alleen maar draait om sex.

Ik ben het zeker met de laatste zin eens van deze recensie het is pulp en je kan het met een gerust hart overslaan want zo bijzonder is hij toch ook weer niet om er speciaal naar op zoek te gaan of om te gaan bekijken..

Recensie van de film

Regie: | Matt Carter | Scenario: Matt Carter | Cast: Alexander Lincoln (Mark), Alexander King (Warren), Will Hearle (Henry), Pearse Egan (Pinky), Peter McPherson (John) e.a. | Speelduur: 134 minuten | Jaar: 2022

'De Gay Rugby Film waar we allemaal op wachtten', belooft de trailer van de Engelse romantische dramafilm In From the Side. Misschien voor diegenen die van dikke lagen kitsch, soap en brave homo-erotiek houden, maar de rest zal moeten blijven wachten. Alle goede bedoelingen ten spijt, zelfs als 'guilty pleasure' werkt deze film niet. Een gemiste kans, want het uitgangspunt is niet oninteressant.

Mark heeft zich onlangs aangesloten bij de Londense gay rugbyclub Stags en valt al snel voor de woest aantrekkelijke sterspeler Warren. Ze belanden na een avondje stappen tussen de lakens, wat voor Mark geen probleem is. Hij heeft een relatie met John, die veel op reis is voor zijn werk. Voor Warren ligt dit anders. Niet in de laatste plaats omdat zijn vriend óók een belangrijke speler bij de Stags is. Een hoop stiekem gedoe ontvouwt zich, want o wee als de rest van de club lucht krijgt van deze affaire.

Wat prettig aan deze film is, is de vanzelfsprekende manier waarop deze subcultuur gepresenteerd wordt. Waar in veel LGBTQ-drama's homofobie, taboes of andersoortige ellende vaak op zijn minst een bijrol speelt, is daar in In From the Side helemaal geen sprake van, wat ook wel eens verfrissend is. Het rugbywereldje met al z'n rituelen wordt bovendien best authentiek neergezet. Niet gek, aangezien regisseur Carter in zijn eigen leven ook rugbycoach is. 

Maar dan de rest. Het flinterdunne scenario, de vlakke personages, het houterige spel, het totale gebrek aan chemie tussen beide heren: het is allemaal van een bedenkelijk niveau. En die muziek! Werkelijk iedere scène wordt dicht gesmeerd met de zoetsappigste violen die je ooit gehoord hebt. Wie hier met goede moed nog een guilty gay pleasure in kan zien, zal na een minuut of tachtig toch ook stilletjes beginnen te hopen dat het einde in zicht is, maar helaas - de film sukkelt dan nog bijna een uur door. 

We krijgen ook helemaal niks over deze jongens te weten, behalve dat ze smoorverliefd op elkaar zijn. Als Warren op een gegeven moment eindelijk iets over zichzelf wil vertellen, wordt hij abrupt afgekapt door Mark: "bespaar me je prins-op-het-witte-paard-verhaaltjes" zegt-ie letterlijk, waarna weer een belegen vrijscène volgt. Het enige wat Mark en Warren kennelijk moeten zijn, zijn twee beeldschone mannen die elkaar hijgend tegen kluisjes drukken als niemand kijkt.

Onbedoeld komisch wordt het als Mark Warren vraagt om kerst te komen vieren bij z'n ouders in Zwitserland. Marks' ouders vinden het in zijn geheel niet gek dat er een wildvreemde man mee komt terwijl schoonzoon John nog in beeld is. Sterker, in een tenenkrommende scène tussen Mark en zijn vader wordt hem liefdevol op het hart gedrukt vooral te pakken wat hij pakken kan. Grappig hoe zoiets werkt: had een heteroman in een boy-meets-girlverhaal hetzelfde advies van z'n vader gekregen, dan was de wereld te klein geweest. Als het hoofdstuk Zwitserland vervolgens afgesloten wordt met een kitscherige sequentie waarbij de videoclip van Last Christmas verbleekt, voel je je als kijker bijna in de maling genomen. Is dit nou ironie? 

Een geheime liefde, de dynamiek binnen een sportclub: het zijn elementen waar een meeslepend verhaal omheen gebouwd kan worden, maar de makers van In From the Side lijken uitsluitend geïnteresseerd in het zo aantrekkelijk mogelijk in beeld brengen van de hoofdrolspelers. Pure pulp dit.

 

ook dat is geregeld....

 

Afgelopen dinsdag had ik eerst een heel eind gelopen om daarna bij vriendin Ankie de reis voor de herfstvakantie te boeken... We wilden naar Napels, Pompeii en natuurlijk de Vesuvius beklimmen ,maar ja dat had ik al gedaan 2x dus dat was niet echt iets om nou naar uit te kijken, het enige nieuwe voor mij zou zijn dat ik dan de nieuwe opgegraven gedeeltes van Pompeii zou kunnen zien en dat lokt ook wel , maar dan kun je beter ergens anders gaan zitten en dan een dag op en neer reizen naar Pompeii.

Dus we besloten om naar Turijn te gaan, en daar ook een dagje Milaan aan toe te voegen, zodat we genoeg te doen hadden,. Ik wil al heel lang een keer naar Turijn met name om de lijkwade van Jezus te zien, dit omdat dit zo bekend is dan wil ik het wel een keer zien,. Daarbij komt dat we veel dingen kunnen bekijken in Turijn dus dat is ook weer mooi meegenomen.Het hotel was snel geboekt, tevens de vlucht rechtstreeks naar Turijn dus we konden onze lol niet op. Wel vonden we het vreemd dat we verplicht 23 kilo ruimbagage moesten nemen bij cheap tickets maar goed we hoeven er geen gebruik van maken en daar komt bij.. heel bijzonder met de 23 kilo ruimbagage waren we nog goedkoper uit dan als we met de KLM hadden geboekt zonder ruimbagage.. en we gebruiken die 23 kilo niet maar je weet nooit hoe het loopt, misschien kopen we zoveel dat we toch nog gebruik moeten maken van de ruimbagage. en dan kan dat.

 

Dus nu komt het leuke gedeelte de reis voor bereiden en bekijken wat we willen gaan doen.

ik heb er in iedere geval heel veel zin in.

 

Groene hart pad etappe 4 (oudekerk aan den Ijssel naar Rotterdam noord) 16 km

 

 

 

 Op het laatste moment besloot Susan mee te gaan met deze route, ze vond de vorige erg leuk dus wilde ze deze meelopen, aangezien we elkaar weinig gezien hadden was dit een prima combi, elkaar zien en wandelen

We begonnen vrij laat te wandelen maar dat was wel lekker om te doen.

De planning had wat voeten in de aarde, eerst wilden we met 2 auto's maar bedachten ons toen dat dat niet handig was, wegens veel gedoe maar we hebben het zover gepland dat we in ieder geval elkaar treffen in Gouda en vandaar uit zien we het wel weer hoe we het verder gaan doen.... kortom het zal bijzonder worden.

Volgend ons hadden we het goed bedacht, we zagen elkaar in gouda, dat ging goed, ook de verdere overstappen om te eindigen bij de terp in Capelle aan de IJssel. Daar begon het zoeken, hoe komen we bij het begin  punt. Dat konden we dus niet vinden dus we besloten om gewoon recht toe recht aan te lopen om bij een punt te komen waar we in konden stappen

Dat vonden we redelijk snel en daar begon het groene hart pad etappe 4 Wederom veel asfalt toch was het samen ontzettend gezellig. We hebben vreselijk gelachen. De route leverde niet echt bijzondere leuke  plaatjes op, wat ik zelf erg jammer vond. het lijkt wel of dit de mindere gedeeltes zijn van het pad, vond ook het stuk hierna al niet zo geslaagd. maar ik begrijp ook wel dat je niet alles helemaal mooi en groen kan maken.

Voor we het wisten waren we bij de Kralingse  plas. Wat een mooi gebied om te lopen. We hoorden voor het eerst in mijn leven het geluid van de herten die er liepen..  een soort brullen maar dat ook weer niet..We hebben onze lunch opgegeten tegenover het hertenkamp waar veel jonge hertjes liepen. Helaas kwam er een gigantische regenbui, dus we moesten schuilen, en hoe kan je nu beter schuilen met thee en gebak… heerkijk. Toen het redelijk droog was zijn we weer gaan lopen. We liepen prachtig door de wijk Crooswijk langs het oude kerkhof Toch was het laatste stuk door de stad  vol met verrassingen. Midden in de regen stond er een kinderwagen zonder moeder maar wel met een baby erin.  Eerst liep ik erlangs en dacht goh een baby, heel bizar eigenlijk.. Ik zie het nog tegen Susan maar tot die drong het ook niet echt door. en ik zei nog moeten we niet iemand bellen of zo.. zij eerst nee niet nodig moeder is vast in de buurt.. maar het zat mij niet lekker, dus ik zei ik laat een baby niet onbeheerd achter hier op dit stuk. Dus op advies van Susan  ben ik naar het tegenover gelegen café gelopen en gezegd dat er een baby stond en dat wij niet wisten wat we er mee moesten,. dus die mensen meteen in de weer, gingen de wijkagent halen, Susan bracht de baby naar het café waar hij/ zij in goede handen is  en wij besloten om door te wandelen, want we moesten een trein halen. achteraf had ik mijn telefoonnummer achter moeten laten om te weten te komen hoe het is afgelopen met de baby van ongeveer 3 weken oud.

Maar dat is niet anders probeer nog wel aan de hand van de route uit te zoeken waar het café zit etc maar dat komt vast wel goed.

We hebben het laatste stuk met elkaar wat wezenloos gelopen, met in onze gedachten het idee hoe kan dat nou dat er zomaar een baby staat.. bizar.. Allerlei scenario's gaan door je hoofd.. maar wat de werkelijke is weet je niet.

De terugreis ging prima. en ik was redelijk nat thuis gekomen,  maar het was een gezellige wandeling en wat was ik blij dat Susan er bij was, anders had ik het denk ik veel saaier gevonden 

 

Thuis zat het met toch niet  lekker dat ik niet wist wat er met de baby was gebeurt, dus met behulp van Susan heb ik café opgezocht waar we het kindje hadden achtergelaten en heb ik ze even gebeld.

De vader heeft het kindje opgehaald,  de mensen in het café besloten om eerst niet de politie te bellen omdat dan de ouders meteen onder jeugdzorg etc zouden komen dus ze wilden afwachten of de ouders zouden komen. Ineens hadden ze een meneer zien zoeken in paniek, dus hebben ze hem geroepen. Het kindje is bij de vader en zal nu wel bij de ouders zijn..   maar ik wilde het echt weten want anders had ik niet geslapen vannacht

yes terug van vakantie en dan...

 nou net terug uit Londen en dan toch maar weer naar de KB, de zondagochtend had ik even overgeslagen omdat ik toch wel even wilde uitslapen. zeker in de wetenschap dat ik een erg drukke week voor de boeg zou krijgen waarbij ik moest gaan oefenen met vroeg opstaan etc. maar goed dat komt ook vanzelf wel weer op de regel

Maar toch besloot ik om naar de kb te gaan van Frank, dit omdat het ondanks dat het steeds afzien is het erg leuk is om te sporten met elkaar.

Dit keer was niet anders dan de andere keren maar wat was het slopend deze les dit keer..

Warming up

 knie hef

hakken billen

squat

armen naar voren

armen naar achteren

pus up ( 8)

burpies..

en daarna begint de hel...

sally zonder kb

alle oefeningen 1 minuut met 15 secondes rust en 4 rondes

swingen

lunges

snachtes

trusters

 buikspieren

crunches

legraisers

russian twist

diamond situp

sit up met kb

planken

voorligsteun

 

Etentje en ligretto

 

Net terug uit Londen en dan is het zover, dan  heb ik het goed geregeld.. ik had de avond een etentje bij Nico en Paulien en Marjolein kwam ook, dus dat was meer dan gezellig.

Dus nadat ik thuis was gekomen de spullen had uitgepakt, de was had gedraaid, mezelf eens grondig had gedoucht, dat is in een hotel kamer vaak toch wel wat anders, is in sommige, en zeker in het hotel waar ik was, niet altijd even lekker, zeker niet als het een kleine douche is en dat het water uit een boiler moet komen.. gevolg... juist...het duurt lang voordat het warm is en een ook nog een soort miezerig straaltje..  dus thuis is dan heerlijk douchen, zeker als je huis schoon is.. genieten

Dus nadat ik alles had gedaan was het tijd om naar Nico en Paulien te gaan.

De rit in de auto was zo gedaan, dat scheelt een hoop, daarna lekker naar binnen., ik had Paulien beloofd dat als ik bij haar zou komen eten dat ik een speciaal soort theekannetje mee zou nemen, en natuurlijk had ik voor ze alledrie een pakje shortbread meegenomen, een zeer gewild koekje uit Engeland, een soort zandkoekje maar dan veel vetter.

We hebben eerst heerlijk gegeten, een soepje met daarbij allemaal tapasachtige gerechten. erg lekker en ook zeer goed te eten.

Daarna kregen we de uitleg van de ligretto meesteres. die ons precies uitlegde wat en hoe.. ik hoorde het aan en dacht het lijkt een combinatie tussen skibo en solitaire dus dat is goed te doen.

We begonnen erg rustig aan het spel maar gaandeweg de avond werden we steeds fanatieker. en vinniger naar elkaar toe, zeker dat als je een kaart kwijt kon die de ander ook kwijt kon. het was erg leuk

We hebben vreselijk genoten met elkaar en gelachen, rond 23.00 zijn we gestopt en ben ik naar huis gegaan.

Wat is het toch lekker dit soort avonden.

 

 

miniaturen 133

..

Groene hart pad etappe 5 ( Rotterdam naar Schiedam 19.6 km)

 

Ondanks dat ik graag toch wel het pelgrimspad boekje 1 af wil lopen, laten de beelden van ondergelopen paden, van totaal vervaagde stukken pad me het niet doen, misschien is het ook wel omdat de reis er naar toe wat gedoe is..  omdat het via buurtbusjes moet en dan is het afwachten of je er wel of niet komt..  maar goed we zijn nu toch met een leuk pad bezig en ik heb er weer zin in om verder te lopen. dus we gaan weer aan de slag met het groene hart pad..

Er is een site van op facebook waar ik dus ook mijn blogs neer heb gezet met toestemming van 1 van de beheerders, maar er was kennelijk een andere beheerder die me hierop aanschreef dat ik het niet zo kon doen dat was niet de bedoeling.. het ging om de ervaringen die je met het pad hebt.. nou dat heb ik volgens mij duidelijk in mijn blogs staan, maar goed die goede man heeft kennelijk niet echt goed gelezen, dus...heb ik er alles maar vanaf gehaald en gedacht het is goed zo.. dan maar niet mijn ervaringen delen op die site.. dan wel in mijn blog voor de mensen die echt geïnteresseerd zijn.

Nou om 6.15 ging de wekker en ik dacht alleen maar.. nu niet.... ik wil niet maar ik weet ook dat als ik er dan niet uitga dat ik spijt krijg.. dat ik tegen mezelf aanloop en dat ik dan de hele dag niets anders doe dan wat rond kijken en veel achter dit magisch scherm zit en aan het einde van de dag een zeer onbevredigend gevoel heb.. dus we gaan. 

Aankleden, anti blaren pleisters plakken, de tenen in de wandelwol, schoenen aan, de benen in de deet, de armen en het hoofd in de zonnebrandcrème.. dus ik kan goed gesmeerd de natuur in.. 

Wat kan een mens zich vergissen ik zou dit stuk betonhartpad noemen. Het hele pad was vanaf het begin tot  3 kwart van de route beton.. er was 1 stukje door het bos.. ik blij doe het hekje open zie de brug waar ik over moet en juist daar liggen van die grote bruine koeien met die echte horens.. dus dat was geen optie.. dus dan maar alternatief en juist.. Komoot is daar goed in maar weer beton. 

Onderweg kwam ik een mevrouw tegen met zo’n slome hond, veel haar, hoog op de poten en duf uiterlijk. Terwijl ik ze voorbij liep stapte de hond in een ontzettende smerige poel modderig water wat zo stinkt.. dus ik zo tegen haar, het is hem gelukt. Wij lachen en zij zo tja en het stinkt zo. 

Daarna diverse hardlopers, maar ooo mensen met honden die ze meteen keurig aanlijnen als je langs loopt en vriendelijk reageren helaas ook een meneer die ik nadat hij zijn  hond had aangelijnd en ik hem vriendelijk groette alleen maar heel boos kon zeggen..ja loop nou maar snel door.. kennelijk ruzie gehad of zo iets. 

Toch viel het me op, ik heb de gewoonte ervan gemaakt om altijd iedereen die ik tegenkom op de fiets of hoe dan ook even groet, en dit keer kreeg ik toch een hoop groeten terug. Rotterdammers en omstreek bewoners zijn erg vriendelijk...  op vele etappes krijg je geen groet terug... of men grijpt meteen naar hun tas.

Nadat ik heel veel beton had gezien was ik het zat. Dus ben ik maar gaan vals zingen. Geloof me dat is best moeilijk 

Eindelijk had ik een  bankje gevonden, deze zijn zeer schaars op dit stuk kon ik lunchen, mijn thee klaar gemaakt met het water uit de thermosfles en mijn uitklapbare beker een gouden cadeau van Susan.. neemt geen ruimte in opgeklapt en is zo lekker groot kan lekker veel thee in. . De salade helemaal voorbereid had.. bleek het erg hard te gaan waaien en kwamen er hele donkere wolken. Dus ik snel eten en snel door want de ervaring van niet zo lang geleden deed me beseffen  zowel geen paraplu en regencape mee.. niet handig. 

Gelukkig was het vooral veel wind maar dat is te doorstaan. Eigenlijk was alles al niet goed aan dit pad, ik begon al met lopen en mijn schoenen zaten niet lekker, dus weer uit, wandelwol wat verschuiven en dan weer door, uiteindelijk de schoenen wat minder strak gezet dat ging beter. maar halverwege het pad begon mijn linkerbeen/ knie wat pijn te doen ..  maar je hebt geen keus. je moet dus doorlopen want er is geen bushalte of wat dan ook in de buurt. dus dan volbreng je het pad. Ondanks alle mankementen en de saaiheid van het pad of misschien wel door de saaiheid van het pad heb ik 21 km gelopen nou dat is voor mijn doen heel keurig want de laatste tijd was elk pad altijd minstens  5 km meer dan wat hij was en dit was een pad van ongeveer 20 km dus dat heb ik keurig gedaan en in een keurige 4 uur. dus ik heb niets te klagen.

De terug rit was wat bijzonder,. de tram bestuurder had echt humor, hij zei dat als iemand met zijn of haar telefoon de tram in komt en dan vraagt waar deze tram heen gaat, 1 het staat op  en in de tram, zegt hij op zijn Rotterdams dat kan je toch zien staat op je telefoon en meer van dat soort opmerkingen had hij toen we stonden te wachten op de vertrek tijd/

Ik ging dit keer terug via leiden wat ik ook wel lekker vond.

Terug in Alphen kwam ik een oud-leerling tegen, die ik al heel lang niet gezien had, hij was eindelijk op de plek waar hij wilde zijn bij Ado Den Haag, zit hij in het voetbalteam.. hij traint er elke ochtend en in de middag doet hij een opleiding tot iets. Tevens had hij een tattoo die ik helemaal  te gek vond. We hebben even echt lekker staan praten, en dat geeft me altijd een glimlach om mijn gezicht.. het is toch heerlijk dat je nog steeds voor sommige gasten bijzonder blijft en dat je in hun hart mag wonen

Nu even een paar dagen echt goed bijkomen en dan  een drukke week .. en dan Londen heerlijk.

KB op donderdagavond..

 

Het is donderdagavond, de avond van de kb training + zeg ik altijd, want we werken dan ook met stangen, met ballen en ik weet niet wat nog meer, soms zeg ik gekscherend we gaan weer circus doen...

Het was dit keer een grote groep en wederom erg leuk en gezellig met elkaar, kreeg van Paulien een zwarte afwasborstel prachtig accent in mijn huis in de keuken bij het zwarte vaatdoekje en bij de zwarte spons.. dus ideaal...

dit keer hadden we alleen maar de kettle bells nodig.

De warming up was wat we altijd doen

knie hef

hakken billen

squat

armen naar voren draaien

armen naar achteren

push up

burpees.

daarna gingen we 30 seconden werken en dan steeds 15 seconden rust en dat 3 rondes soms 4

kb swing

shoulder press

squat

buikspieren tussen door

crunches

linker arm omhoog, rechterbeen omhoog en dan aantikken met je lichaam omhoog je ligt op je rug

en dan omkeren  dit ook weer 2 x met links en dan 2x met rechts

 clean en press, eerst links dan rechts en dat dan per arm 2x 30 secondes

daarna gingen we een squat maken en daarna meteen een lung links rechts en dan weer een squat met kb

overhead swing

Daarna gingen we voor gaas

we deden legraisers met het nummer Sally, en als we met een voet aan de grond kwamen dan was het per voet  10 burpees

hierna kwam de afsluitende oefening namelijk

15 secondes mountclaimbers

15 secondes rust

15 secondes push up

15 secondes rust

en dat 5 rondes

uiteindelijk komt dat het leukste van de avond het stretchen

lang maken

maak van je lichaam een bolletje en rol over je rug

op je rug liggen en rechter been naar achteren en achterover leunen

dan ook met links

dan een oefening die we de volgende noemen maar waar we de naam niet van weten

dan nog staan armen voorlangs strechten

en dan natuurlijk de Thee, dit keer met Niels