Vreselijk werd deze ochtend gewekt door boormachines en klussende menen afschuwelijk. Maar aan de andere kant ik moest toch naar Utrecht voor een cursusdag over gedrag bij leerlingen en groepen. Aangezien k me daar in wil specialiseren ben ik blij dat ik daar heen kon. . Zoals gebruikelijk deze dagen moest ik wederom krabben. Afschuwelijk, tevens nog ff snel wat fruit halen omdat ik ontdekte dat dat op was. Dus dat nog snel ff in huis gebracht, controle of ik wel mijn gaspit had uitgedraaid onder mijn pan soep die ik ook nog even snel had gemaakt. En dan pas echt weg. Onderweg prachtige sfeerbeelden van landschappen in de vrieskou.prachtig.
De route naar Utrecht ging goed, het stadion was ook zo gevonden. Parkeerplek ook, en de rest ging ook goed. Heerlijke kop thee. En ik ontdekte meteen al ik ben niet zo goed in groepen mensen die ik niet ken. Ik kruip in mijn hoekje en kijk het aan. Kijk naar wat er binnenkort en hoop het beste ervan.
De eerste spreker kende ik al maar wat was dit weer een boeiende lezing over ODD en CD. Vond het indrukwekkend wat er verteld werd en ook over de verschillende manieren van aanpak.
Wel vond ik het jammer dat bij het begin werd bereid dat de workshop die ik wilde volgen niet doorging door ziekte , balen dus ik moest me gaan bezinnen op welke ik dan wel wilde volgen .
De tweede spreker ging vooral over hoe je moet reageren op dit gedrag van Lln
Wederom boeiend al was het erg gericht op zijn eigen ervaringen en dat regelmatig zijn banden waren lek geprikt of dat hij in zijn gezicht werd gespuugd. Inderdaad niet leuk voor hem maar voegde niets toe aan zijn verhaal. Toch wederom boeiend maar wat is het koud in dit gebouw afschuwelijk gewoon. Dat maakt het er niet leuker op om eerlijk te zijn.
De lunch meestal een feestje bij dit soort dagen was dit keer teleurstellend mini broodjes. Geen salade, alleen mini broodjes die ook nog waren doormidden gesneden met eigenlijk weinig erop. De warme hap, was een mini kaassouflee. Kortom het was nou niet het leukste. Tel daarbij op dat het heftig koud is. Ik heb zelfs koude voeten, en het idee dat ik onderkoeld begin te raken. Al ril ik nog niet, maar het begint er op te lijken. Ze hadden het hoger gezet werd gezegd maar het voelde als lager.
De lezing werd gegeven door een soort kloon van Marc Marie Huybrechts. Erg leuk en grappig ook qua inhoud vond ik het boeiend alleen het duurde erg lang voordat we kwamen waar we moesten zijn, het onderwerp.
Tijdens de pauze kopje thee met daarbij een vreselijk vies stukje cake , leek iets macro biotisch en je beleefde er nog lang plezier van. Was ineens super blij met mijn brug anders had ik het niet weg gekregen,
Toch bleek weer dat wat ik wel vaker zeg ,geen kind is verkeerd, ze hebben alleen niet altijd het vermogen om het gedrag wat ze zich eigen hebben gemaakt om te buigen, zeker niet als ze steeds te horen hebben gekregen dat ze het niet kunnen, of het niet goed doen, dus daar ligt een belangrijke taak voor het onderwijs en mijn collega's
Na deze dag was ik om 15.45 al onderweg naar huis om te ontdekken dat juist er een file stond die al begon bij het verlaten van het congres terrein.. kortom 2 uur later was ik dan eindelijk thuis, een ritje van normaal 30 minuten was dus nu 2 uur.. zo blij dat ik in Alphen woon, want je zou dit maar elke dag hebben wat een ellende.
toch nog een mooi filmpje die mij behoorlijk raakte
Geen opmerkingen:
Een reactie posten