Westerborkpad etappe 3

 

Nou de smaak heb ik te pakken, ook het uitdenken hoe en wat ik moet gaan doen, het begint alweer in mijn hoofd te knagen en dat is een goed teken. ik wil meer ik wil veel lopen. dus ik ben druk met bedenken hoe en wat. Tijdens het lopen van etappe 2 ben ik al bezig met te kijken hoe het zit voor etappe 3 als ik aankom op het eindpunt van deze route. Dit keer blijkt Weesp niet zo aardig te zijn als Diemen, daar kan je gratis parkeren, bij Weesp moet je betalen, dus de oplossing is met de auto naar Diemen, de trein naar Weesp, gaan lopen naar Muiderberg en daar met de bus terug naar Weesp om daar de trein te pakken naar Diemen, en dan weer naar huis.

Dit keer ging vriendin Ankie mee, die het wel zag zitten om te gaan lopen en het weer ziet er tenslotte prachtig uit, het is een zachte wisseling wat mij alleen maar gelukkig stemt.. mede omdat ik dan weet dat ik deze vakantie nog wel een paar extra wandelingen kan maken.

nou zoals te verwachten viel, was ik om 6 uur wakker terwijl ik tot kwart voor 7 kon blijven liggen maar dat lukt dan niet meer, dat gaat niet, dus ik had besloten om maar op te gaan staan zodat ik wat langer iets aan mijn ochtend heb. Dat werkt natuurlijk totaal niet maar het klinkt leuk voor mij in mijn oren.

Dus om kwart voor 8 stond Ankie al voor de deur, vroeger dan we hadden afgesproken maar dat maakt niet uit, we hebben dan lekker de tijd. We zijn met de auto naar Diemen gereden omdat we dachten dat we  daar gratis konden parkeren, wat ook kon als er maar plek was. dus uiteindelijk dan maar naar Weesp gereden waar de route begint. We hadden daarin geen keus. Dus wij zijn begonnen in Weesp bij het station, wat wel klopt daar was ik tenslotte de eerste keer geëindigd. Het was even zoeken naar het beginpunt zeker omdat we dachten dat we onder het spoor door moesten, en dan rechtdoor, maar wij namen de trap.. bleek later dat we gewoon op het fietspad moesten lopen. Nadat we deze fout hadden herpakt zijn we gaan lopen, eerst door Weesp, wat een schattig plaatsje is. Er valt veel te zien en ook te genieten van  de prachtige winkeltjes.  

Natuurlijk zijn we langs de synagoge gelopen, en gekeken, erg mooi ook om te zien, verder was het dwalen door Weesp erg leuk, ook de verdere route naar Muiden was goed te lopen langs de Vecht,  In Muiden was het tijd voor koffie, thee en een versnapering, dus dat hebben we heerlijk zitten op te peuzelen op een bankje in Muiden voor dat we onze wandeltocht gingen vervolgen door Muiden, Na Muiden moesten we het pad vervolgen  over de dijk, wat in het boekje leuk klinkt, je hebt zicht op het Muiderslot, wat ook prachtig is. maar nu komt het ik denk dat het heerlijk lopen is in de zomer. in de natte winter, zoals wij die kennen is het toch iets minder enthousiast als ik eerlijk ben, Ik hou er van om over hekjes te klimmen, onverharde paden, door gebieden waar je niet kan komen met je auto of de fiets, en dit pad was dat ook. een prachtig uitzicht op het Muiderslot die ik nog nooit van deze kant had gezien. Het  pad was eerder een schaatsbaan dan een wandelpad, het was 1 en al modder.. dus we kluunden, schaatsten ons over de dijk, en er leek geen einde aan te komen.. wat  vermoeiden. Met een straffe wind waaide je niet alleen uit je verschoning maar ook waaide Ankie bijna van de dijk af zo het water in.. gelukkig kon ze me nog net op tijd vastgrijpen. Kortom met gevaar voor ons eigen leven hebben we ons over de dijk voortbewogen tot aan Muiderberg, waar we natuurlijk ook het grootste Joods Kerkhof hebben bezocht. Wonderlijk is het om te zien hoeveel graven hier zijn,  maar ook hier weer een gedeelte waarbij je zag dat er die akelige constructie omheen stond met de benaming veld E, ik krijg daar de rillingen van, het zal niet respectloos zijn bedoelt maar ik krijg er acuut weer de gedachten erbij van mijn bezoek aan diverse concentratiekampen.. ik vind het akelig om te zien.

We waren vooral onder de indruk van het veldje waar heel veel graven scheef waren gezakt. Dat maakte het beeld treurig maar ook waardevol in mijn beleving.

Daarna zijn we nog even bij het herdenk monument geweest, waar de namen stonden van te jong overleden kinderen.  Wel was het bijzonder om te zien dat de jaartelling heel anders is dan de onze.. daar was ik verbaasd over, totdat ik besefte dat de Joodse jaar telling anders is dan de onze..   ik dacht dat dat iets te maken had met dat ze de geboorte van Jezus niet herkennen als de verlosser die zou komen, volgens die traditie moet hij nog komen,maar dat kan ik mis hebben.

Daarna wezen lopen naar de bushalte waar we precies op tijd waren voor de bus en we konden zo instappen. In Weesp nog even op het station onze lunch gepakt, om daarna met de auto terug naar huis te gaan, een heerlijke dag gehad