Traditie getrouw houden belangrijke mensen toespraken met kerst of zomaar omdat ze zich belangrijk voelen.. dus ik bedacht me dat ik dat ook maar moest invoeren jaren geleden, heel lang geleden.. dus elk jaar doe ik dat voor alle klassen... .
De laatste les van het jaar bestaat uit kijken naar Ice age de kerstaflevering, de speech en dan het grote vuurwerkspel.. de kerst in een notendop zeg maar.
Ik bedenk het niet ik doe het terwijl ik voor de klas sta de speech heb natuurlijk wel de nodige dingen in mijn hoofd, soms komen er opmerkingen op die ik niet eens voorzie maar dan zie ik ineens de leerlingen slap liggen van het lachen en denk ik, wat heb ik nu weer gezegd.. maar het werkt hoop ik.
Dit jaar bestond de kersttoespraak, zoals elk jaar de wens die ik uitspreek.
"28 jaar lang, zolang als ik op deze school werk, vraag ik aan alle leerlingen die ik les geef of ze op kerstavond, hier noem ik dan de dag en wanneer hij valt, te voorkomen dat leerlingen al meteen hun huis in de fik steken, een klein kaarsje in de vensterbank willen zetten, en dat ze dat vanaf nu elk jaar willen doen, ik vertel er meteen bij dat ze ook een klein kaarsje mee kunnen nemen als ze op vakantie gaan in de koffer, zoveel weegt dat niet..., ik geef daarbij meteen het advies dat ze een led kaarsje nemen, geen echt kaarsje omdat het zon jammer is als de gordijnen in de fik vliegen, dat ze dan wel veel licht geven maar dat dat niet de bedoeling is.. dus daarom een led kaarsje. Vertel er ook bij dat ik op kerstavond onderweg ben naar mijn moeder in Groningen en dat ik ook een klein kaarsje op mijn dashboard heb staan wat ook echt zo is..
Daarbij vertel ik waarvoor het is, ik vertel ze dat het voor iedereen is die alleen is deze kerst, voor iedereen die iemand heeft verloren dit jaar, we kennen ze wel in onze naaste omgeving, maar ook voor de mensen die weten dat dit hun laatste kerst is.. dat we met dit kaarsje aangeven dat er hoop en licht is voor iedereen, daarnaast heb ik dit jaar speciaal aandacht besteed aan de vele vele vluchtelingen die onderweg zijn, uit diverse landen, dit jaar heb ik speciaal de jongens van 13 14 jaar benoemd, dit na aanleiding van de film "de Shadow games", vertel erbij dat er bij ons op school ook deze leerlingen zitten en ik vraag ze of ze daarom dat kaarsje aan willen steken.. zodat we licht krijgen in de wereld ook voor hun, waarbij ik het niet schuw te vertellen wat ik heb gezien in die film..... de martelingen etc.. al die dingen die ze is overkomen.
Daarbij vraag ik ze meteen om dit vanaf nu elk jaar te doen, waarbij ik vertel dat ik nog steeds jaarlijks kaarsjes krijg toegestuurd van oud leerlingen, maar ook vreemde mensen die meedoen via facebook, vrienden en bekenden en soms van oud leerlingen die verhuisd zijn naar het buitenland.. en dat ik dan blij word en hoop dat we ooit de hele wereld in het licht kunnen zetten op kerstavond voor alle mensen die het zo nodig hebben om even het licht te zien die ze soms niet meer zien.
( morgen deel 2 over het vuurwerk.. waarbij de leerlingen vaak blauw liggen van het lachen)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten