wandelen omdat het weer kan

Opstaan en weten, het kan weer, geen plannen vandaag dus laat ik weer gaan wandelen. Het akelige vind ik altijd dat als je dan opstaat, je eigenlijk jezelf gewoon in de weg zit, omdat je wilt uitslapen, want het kan een keertje en dat lukt dan niet... ondanks dat je de avond ervoor al het winterdekbed er op hebt gedaan, een schoon bed hebt gemaakt, wat allemaal meedraagt aan de feestvreugde van uitslapen en dan toch om half 7 waker... hoe krijgt een mens dat voor elkaar... nou zo dus.. gewoon zo opgewonden zijn dat je vrij bent, dat je kan uitslapen, alsof je de volgende dag jarig bent.. en dan.. ineens.. juist je bent vreselijk vroeg wakker. Dan maar het nuttige met het onaangename verenigen en er iets leuks van maken. dus wandelen

Het mooie aan wandelen vind ik eigenlijk altijd wel het moment als je een redelijke wandeling maakt dat je hem uitdenkt in je hoofd, dat je dan inpakt voor deze wandeling. Dat je de plek waar je gaat zitten om wat te eten al weet, het moment van gaan, je oortjes in,  de wandelschoenen aan en juist..  gaan.. 

Op mijn moment van gaan kwam ik een buuf tegen die meteen vertelde dat ze ook had gewandeld, haar boodschappen al had gedaan, waarop ik vertelde dat mijn plan was om 15 km te gaan wandelen.. gewoon omdat het kan.. ik vertelde ook dat ik het zo lekker vind omdat ik meteen mijn hoofd leeg maakt dingen order, dat ik meteen ook tot soms mooie oplossingen kom voor iets.. kortom het maakt me blij en gelukkig... Zij vertelde dat zij dat ook had. dus zo uniek is het dus niet van mij helaas... 

Maar goed de wandeling begon dus bij mijn huis, en ik hou er van om te gaan en ondanks dat er een planning is komt er ineens iets in mij op wat ik onderweg kan gaan doen. dit keer was het mondkapjes spotte.. en ik heb er heel wat gespot.. zoveel zelfs dat ik er een site voor hem gemaakt op facebook, maar ook besloten heb om een bundeltje te maken met alleen maar weggegooide mondkapjes. die ik fotografeer en dan probeer om vooral de kapjes te gebruiken die bijzonder liggen of waarvan de foto mooi is.

Terwijl ik zo loop te wandelen waren de eerste 5 km al voorbij, was ik soms als een kind zo blij als ik weer een mondkapje zag liggen, wat natuurlijk helemaal gek is, zeker als je nog blijer bent als hij er mooi bij ligt, alsof er iemand is overleden.. en mooi opgebaard is.. bizarre vergelijking maar ja, op de een of andere manier is in mijn hoofd gaan zitten dat de dood gewoon verbonden is met mondkapjes.. 

laatst zei ik tegen een leerling dat ik vind dat je mondkapje bij je hebben net zo gewoon moet zijn als het  aantrekken van een schone onderbroek in de ochtend en als je gaat stappen condooms mee..  daar is geen discussie over mogelijk meer.. maar goed wie weet ben ik een roepende in de woestijn.

Maar nu verder met de wandeling,  de eerste 5 km waren voorbij voor ik het door had zoals ik al schreef, natuurlijk heb ik altijd last van de roep van de natuur als ik wandel, en inmiddels is mijn lichaam er al zo aan gewend dat ik op bepaalde plekken wel snel even wild kan plassen.... Ik weet het hoort niet maar toch. al vind ik de term wildplassen wel gek. ik sta heel stil namelijk.. anders geeft het zon kliederboel en is alles zo nat en meer van die ellende.. dus ik denk dat buitenplassen beter klinkt.

Maar toen ik mijn 10 km had gehad was het inmiddels 12 uur geweest dus tijd om mijn salade op te eten, heerlijk op een bankje in de natuur zitten te eten, wat is het leven dan toch eenvoudig en mooi. gewoon genieten..

Daarna verder lopen en langs mijn favoriete kraampje komen met jam, dit keer stonden er ook stoofperen. dus ik bedacht me al lopend, je kan daar namelijk niet pinnen dus ik heb eigenlijk nooit meer contant geld bij mij, dus tja daar kan ik dus dan niets mee. maar goed. balen, want in mijn hoofd begon het al te sidderen.. ik kan misschien wel. of toch maar niet. maar ik wist, dat had ik al gepland aan het einde van mijn wandeling langs de Lidle waar ik boodschappen wilde doen voor de te maken soep en wat appels, maar er waren ook bakken voor in de magnetron en dat is op zich niet zo bijzonder maar hier was een zwarte lichting bij.. en juist die wilde ik ook graag.. dus tja. .ik moest langs de liddle

Dus terwijl ik dat zo bedacht, bedacht ik me ik ga gewoon bij de kassa 3 euro vragen  bij mijn boodschappen. en dan ga ik nog even terug naar dat kraampje wat zal het zijn. slechts anderhalve kilometer, dus wat kan het schelen, dan haal ik even stoofpeertjes, twee zakken en ook meteen wat  jam voor in de kwark..  waarom ook niet.. Als ik dan zondagavond even de stoofpeertjes ga maken dan ben ik toch thuis, dan kan ik ze maandag even opsturen naar mijn moeder, zodat zij ook iets lekkers heeft deze week. Tenslotte kan ik nu niet naar haar toe helaas.. omdat ik het toch wel eng vind nu ik weer volop aan het werk ben.. kijk als ik nu 14 dagen vrij had dan was het geen punt dan ging ik het laatste weekeinde heen, dan was het wel duidelijk of ik wel of niet besmet ben geraakt.

Dus zo gedacht zo gedaan, nadat ik bij de liddle de nodige boodschappen had gedaan, weer terug naar dat kraampje waar ik twee zakken met stoofperen heb gehaald, 2 potten jam en daarna terug naar huis.

Op het plein nog even verse bloemen gehaald voor op de vaas. Tegenwoordig koop ik chrysanten, niet omdat ik ze zo mooi vind, maar ze staan zo lekker lang. normaal kan ik een boeket weggooien na 3 dagen en met deze bloemen haal ik met gemak 14 dagen dus dat is winst

kortom bij thuis komst bleek dat ik 18 km had gelopen in totaal, iets om best wel trots op te zijn. nog maar 2 km dan heb ik wederom de punten binnen..  voor kaartjes bij Pathe.