Dom om in een blogje te schrijven ( over oa mijn vitrine kastje waarin, zowel de sleutel van mijn oude drama lokaal zit, als de spatel van mijn overwinning in mijn huis, het asbakje met de laatste peukje) over dat ik al heel lang geleden gestopt ben met roken.... het is meer dan succesvol kan ik wel stellen. Ik heb sinds ik gestopt ben geen moment meer naar een sigaret verlangt..
terwijl ik toch erg verslaafd was altijd, als er maar 1 moment was dat ik kon roken dan pakte ik die. Ik had zelfs altijd een asbakje bij me zodat ik kon roken waar ik wilde.. toen dat nog mocht..
Toen ik besloot om te stoppen, heb ik dat zorgvuldig voorbereid, heel goed gepland, Ik besloot om de laatste vrijdag van de voorjaarsvakantie te stoppen met roken..
De week ervoor had ik al dingen weg gedaan, zoals asbakken, aanstekers, ik had al kilo's kauwgom in huis gehaald, ik had armbandjes in huis, ik had tomaatjes in huis.. kortom alles om maar te zorgen dat ik het vol zou houden.
Zo had ik ook zorgvuldig gepland om intens te genieten van mijn laatste twee peukjes op die vrijdag.. zelfs de asbakken in de auto waren leeg. alles was er op ingesteld en ik ook. De tip van een goede vriendin was: "niet zeggen dat je gestopt bent maar zeggen dat je niet rookt. en probeer hoe dan ook bij de rokers te blijven staan voorlopig, want dat is jouw vrienden groep anders voel je je te gauw verloren."
In de tijd dat ik stopte, was net ingevoerd dat je niet meer mocht roken in cafés etc, dus dat was een groot voordeel voor mij, want dan kon ik niet in de verleiding komen,
Ook had ik besloten dat ik een laser therapie ging doen, dit om te zorgen dat ik dus het echt kon volhouden, de woorden van een goede vriend dat als je nu nog blijft roken als je er geld van de verzekering insteekt, dan mag je jezelf afvragen waarom je daar dan heen ging.. heeft me toen ook behoorlijk aan denken gezet.
Dus ik aan de laser, ik herinner me dat ik naar Den Haag moest en door een hoogblonde vrouw werd geholpen, eerst kreeg ik en intake gesprek waarin ze me wees op de gevaren etc. maar ook gaf ze me een doosje met zouthout, het doosje in de vorm van een doosje sigaretten en de zouthoutstokjes ook keurig in de vorm van een sigaret.. Het eerste wat ik zei was, dit slaat nergens op, je moet van de gewoonte af dus is het dom om iets te geven wat dezelfde vorm heeft en dus dezelfde handeling vraagt.. dus je stopt niet met je handelingen, dat moet juist.. ik heb een rozenkrans zei ik toen, niet omdat ik zo gelovig ben maar die kan ik mooi gebruiken dan hiervoor.
Ze was niet erg gecharmeerd maar okey dat mag.Ze zei heel mooi dat ze tijdens de behandeling niet zou praten en dat klopt ook, maar haar buik praatte des te meer, zodat ik bijna de slappe lach kreeg..
Na de sessie naar huis, waar ik meteen in mijn huis begonnen ben met alles door de afwasmachine te gooien zodat overal de rook geur af was en de nicotine, zo ook al mijn kleding gewassen, maar wat wel gek was, ik zat aan de telefoon met vriendin Heleen, en terwijl we zaten te praten merkte ik dat ik dus allerlei dingen uit het raam gooide in de sloot voor mijn appartement.. ik weet het schande, maar geloof me als je gestopt bent met roken dan doe je gekke dingen.
Ik ben in die tijd eigenlijk begonnen met het schrijven van een blog, dat kon op een site die hete toen Nederland stopt met roken, en het leuke was dat er veel mede stoppers waren die je stimuleren, die je aanmoedigen maar die vooral konden lachen om je verhalen, dat wat je deed en er was veel herkenning en erkenning. Deze mensen heb ik nooit ontmoet maar ze waren erg belangrijk voor mij, ze hebben me, en ik denk we elkaar er door heen getrokken.
Daarnaast had ik toen mijn geweldige klassen die ik vertelde dat ik was gestopt met roken en dat ik dus misschien onredelijk zou zijn, maar dat ze dan maar gewoon even moesten doen wat ik zei en aan het einde van de les maar even moesten vragen of ik het echt meende, gelukkig is dat nooit nodig geweest.. ze moesten alleen maar lachen en zorgden ervoor dat ik niet me hoefde te irriteren.. zo herinner ik me een moment waarop ik mijn tomaatjes pakte en wilde snoepen, waarop een aantal leerlingen riepen meneer wij willen ook, en dus ging ik ze deze dingen naar ze toegooien ze vonden het geweldig hilarisch eigenlijk
Het moment dat ik gewoon even buitenstond op het platje voor mijn lokaal, waar ik altijd stond te roken, waarop een leerling uit de isk binnen kwam rennen en me bijna aanvloog want hij dacht dat ik stond te roken. wat niet zo was.. zo gaaf hoe ze me in de gaten hielden en elke week weer blij waren als ik het had gered..
Die keer dan ik bij mijn tandarts was, en hij een naam riep, waarop ik opstond.. en de behandel kamer inliep waarop ik de vraag kreeg of ik meneer Mulder was .. nou nee dus, dus ik keek hem aan, en zei alleen maar sorry ik ben gestopt met roken, kennelijk ben ik er ook doof door geworden.. waarop we samen lachten, hij meteen al zei dat ik het ging redden en mij dus behandelde waar ik voor kwam, denk dat hij het daarna wel even aan de patient na mij dit heeft verteld.
Kortom door al die positieve reacties, ook het uit het raam gooien van spullen omdat ik gewoon niet meer helder kon denken..
Die keren dat ik zoveel kauwgom at zonder suiker maar wel met. .juist sorbitol dat ik me darmkrampen bij een training stond die ik moest geven, naar huis reed en op het moment dat ik mijn toilet instapte het niet meer kon houden, en ik zal de details besparen maar geloof me het was niet echt schoon..
en ik bedacht me elke keer weer in de eerst week, als deze voorbij is dan is dat gewend dan komen alleen nog de hoogtijdagen, de feestdagen etc..
Maar het is gek hoe verder je in de tijd komt, je steeds minder er naar gaat verlangen omdat je niet terug kijkt maar vooruit blijft kijken ,van dag tot dag leeft en zo door gaat.
Pas in de periode dan mijn vader zijn laatste reis aan het voorbereiden was met alle spanningen en ik geen moment heb gedacht ik moet roken wist ik dat ik echt gestopt was...
Al zijn er soms momenten dat ik wakker word uit een droom en dan in paniek ben omdat ik denk dat ik gerookt heb.. wat niet zo is maar dat ik weer even de smaak in mijn mond krijg en bedenk bah ik was echt een asbak..
nu gelukkig niet meer..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten