Gisteravond bij de cross, onze Benjamin junior stuurde me al bovenstaande lijstje, waarvan ik dacht ik blijf thuis... lijkt me toch handiger... maar ja trouw als ik ben ga ik dan toch wel.
Laat ik er kort over zijn, het was pittig, vooral het blok van 7 minuten iedere minuut een andere oefening en dat 3 rondes. Heel heftig was kapot... dacht alleen maar dit ga ik niet redden, dit ga ik niet doen.... gewoon niet..
Maar ja, als je eenmaal bezig bent, je blijft doorgaan zoals het hoort.. het eind was killling... 50 burpees.. dat in 10 minuten, en dan kijken hoe lang je er over doet.. nou lang dit keer..
Dat het het nodige effect heeft gehad bleek wel vanochtend, ten eerste trok ik eerst mijn onderbroek omgekeerd aan, dus dat wat voor hoort aan de achterkant, dus uit dat ding... toen weer aan, en ja binnenste buiten.. dus weer uit.. uiteindelijk was dat geregeld.
Dacht al meteen oh ja zo’n dag dus...., maar we gaan niet moeilijk doen, we gaan dit gewoon doen.. niet zeuren.
Daarna bij het innemen van mijn vitamine preparaten, die heel milieu vriendelijk verpakt zijn per stuk in folie, schoot de pil op de grond, de verpakking gooide ik in mijn glas met water... gevolg.. dat er eerst uit, pil op pakken en hem dan alsnog in het glas met water te gooien... wat niet moest.. dus die daar weer uit, in mijn mond en bedenken.. zo’n vrijdag dus.
Dan ik pakte mijn schoenen, die palediums, met hele dikke ribbels op de zool, dat loopt zo lekker, maar ja wat zie ik, juist ik was bij het naar huis lopen kennelijk in de niet opgeruimde hondenpoep gaan staan, gevolg de geur wil je niet ruiken zo vroeg.
Dus stap twee, poep verwijderen, papiertje erbij en tuurlijk schiet je vinger door dat papiertje en heb je een giga laag poep aan je vinger... kokhalzend dat schoongemaakt.. en de schoenen maar op het balkon gezet... zo’n vrijdag dus...
Terwijl ik mijn nieuwe schoenen aan wil doen, blijkt dat mijn veters dus niet goed zitten, deze ook nog weer veranderen.
De rest van de dag op school verliep zonder toestanden
Een mooi moment, waar ik ineens aan dacht, een jongen uit Syrie die had afgelopen woensdag per ongeluk een nieuwe kamerscherm in mijn lokaal stuk gemaakt, dat kan gebeuren, dat weet ik, niet expres maar wel niet nadenken., Zijn Nederlands is zo slecht dat ik geen idee heb hoe ik hem dat duidelijk kon maken.. dus.. nadenken en ineens had ik het, ik heb bij een bevriende collega van techniek gevraagd of ik van hem twee accu boormachines kon lenen en ook twee bitjes, ik had al gecontroleerd of het zou kunnen en het bleek inderdaad dat ik uit het kamerscherm het kapotte deel kon halen, en dan de rest weer kon samenstellen.
Dus het was simpel, ik heb de leerling uit een les gehaalde, met toestemming, en gevraagd of hij mee wilde komen.. hij ging mee, met angstige blik in zijn ogen.. dus ik heb hem mee het lokaal in genomen, heb google translate aangezet en de volgende tekst getypt.. We gaan samen het scherm repareren, als het klaar is dan is het weer goed, dan zijn we weer vrienden.. , het is altijd de vraag in hoeverre je als docent vrienden kan worden met een leerling op school maar in dit geval is dat voor deze leerlingen die net in Nederland heel belangrijk, dus dat schrijf ik dan. Heb de tekst laten vertalen in Arabisch en meteen verscheen er een grote lach op zijn gezicht. dus we zijn samen aan de slag gegaan, samen klussen, zorgen dat het weer klaar is.. Hij hielp enorm mee, en samen hadden we de klus geklaard in nog geen 10 minuten.. Na afloop toen het klaar was, hebben we toch even een high 5 gegeven en meteen onze handen ontsmet.. en heb ik hem een lolly gegeven die ik nog over had, zodat het helemaal feest was,
Ik zie vaak leerlingen stralen maar dit keer braken alle wolken open en was het zo helder in het lokaal. dat ik alleen maar dacht. dat is wat het onderwijs zo mooi maakt voor mij. waarom ik hier sta.
zo eenvoudig om iets op te lossen en zo mooi om zo een hart open te maken met iets wat hij kan en dus op die manier kan oplossen.. prachtig.
Daarna ging de les heerlijk met ze.
Toen ik even snel draadloze oortjes ging halen die ik had gewonnen en die ik aan vriendin Susan had beloofd, had gehaald, dacht ik meteen kom op nu meteen posten dan heeft ze ze zaterdag en kan ze er mee aan de slag. dus dat gedaan. Bij het postkantoor alles gehaald en meteen gepost. Snel naar huis en tot mijn verbazing lag er een briefje in de bus dat ik een pakje moest halen bij het postkantoor, dus ik weer naar het postkantoor, let op, ik was nog niet in huis geweest, dus ik ging rechtstreeks weer door.
aangekomen bij het postkantoor bleek dat ik moest betalen voor dit pakket invoerrechten, waar om geen idee maar dat schijnt nieuw te zijn. dus tja dat maar doen. Op het moment dat ik mijn telefoon pakte om mijn rijbewijs te laten zien, werd gezegd dat gaat niet.. dat mag niet hij moet op papier staan, het originele document.. ik was er klaar mee, eerst al extra betalen en dacht doe ik dan wel morgen. maar nee dus.. dat kon niet het moest vandaag wat hij was al op 24 oktober bezorgd. en dus moest hij zaterdag terug.. ik nog proberen met ja maar je kent me, dus laat me nu gewoon betalen en doe het even zo...nee dus ik weer naar huis en dacht alleen maar zon vrijdag is het dus.. dus laten we het positieve pakken en gewoon maar het ondergaan en het maar accepteren..
het is gewoon zon dag
gelukkig geen spierpijn dit keer.. dat is al winst
Geen opmerkingen:
Een reactie posten