Volgens plan gaat alles deze dagen helemaal goed. ik doe mijn ding, ik geniet en vooral, na een heerlijke nacht in een giga bed... na een uitgebreide douche die zijn weerga niet kent.. een onvergetelijk ontbijt.. is het leven als de zon die opkomt op een regenachtige dag...
Toch blijf ik het een wonderlijke wereld vinden het gedrag van mensen bij een ontbijt in een hotel, ik kijk mijn ogen uit en luister met gespitste oren naar wat men zegt. Het begon al bij het begin, twee vrouw. Staan uitgebreid te praten en door de 1,5 meter cultuur, houden ze de hele rij op, ik denk dan altijd goh pak je koffie ga samen eerst bijpraten en ga dan in de rij staan om je ontbijt te haken. Voor iedereen veel prettiger, maar ja.. dagdienst je ( nog) niet.. en dan Kris kras door de ruimte lopen alsof het niets is... de ruimte Ivan mij en ik ben de koningin en af en toe ook nog hoesten.. bijzonder ook, ik kijk en ben verbaasd , dan eindelijk zijn de dames klaar en gaan juist samen aan een tafel zitten en vallen stil.
Nadat ik mijn Karig ontbijtje had gepakt ben ik gaan zitten en keek eens rond, zag ik een stel zitten waarvan de man een boek las terwijl de vrouw zat te kijken, ze vond gehoor, juist bij die twee andere dames, en begon al meteen haar klaagzang, dat ze in elk hotel cnn hebben maar hier niet. Stilte.. ineens zag ze bij een andere tafel een man een omelet met spek krijgen... dus met ogen zo groot aks schoteltjes keek ze erna en zei meteen hoe komt u daaraan, de man legde uit dat ze dit gewoon kon bestelen ..... Hmm ze keek een keertje want dit had zij niet.. dus.. maar ja was haar opmerking het was te veel voor haar.... haar man bleef onverstoorbaar lezen, hij stond duidelijk uit.. de buurman met zijn omelet zei meteen dat ze ook kon vragen om meer.... maar nee dat kon niet zij zou het zelfde hebben als een ander.. met nogmaals een sneer, dat het veelte veel is, met een blik op deze wat gezette man.. waaruit duidelijk afkeuring in haar ogen zat, vroeg ze aan haar man of ze het samen zouden delen.. haar zei bijna onhaalbaar ja.. hij at verdiept in zijn boek.. dus ze staat op, kijkt haar buurman aan en zegt dan nog een keer, het is veel te veel voor mij, maar wij delen het..... .. n tot mijn grote verbazing kreeg ze haar portie en inderdaad haar man las door en at ze het allemaal zelf op.....
het ontbijten in hotels heerlijk is theater An sich.
De rit naar het park ging vlekkeloos, ik begrijp heel goed nu dat ik gewoon naar mijn navigatie moet luisteren want die heeft altijd gelijk. en ik niet.. grommm .maar goed dat mag de pret niet drukken
Bij aankomst dacht ik wat is het hier druk maar als je eenmaal binnen bent en ook zorgt dat je dus niet teveel in het begin blijft hangen, maar meteen het park ingaat dan is er weinig aan de hand.. Het Amsterdamse buurtje wat iedereen vaak vergeet aan het eind, is prachtig ik heb daar zo genoten, en zo mooi opgezet dit stukje echt een oud stukje Jordaan, waar mijn hart altijd iets sneller gaat kloppen als ik er door heen loop.
Daarna gewoon lekker dwalen door het park, bij sommige huisjes is het erg druk, dan moet je gewoon even wachten, kun je er later met alle gemak weer in. heerlijke olijf kaas broodjes gegeten en een appel, rozijnen kaneel broodje.. lekkere thee gedronken, en veel mooie dingen gezien en foto's gemaakt.
Wel wederom de mensen uit het hotel, juist de dames van hierboven met hun mannen gezien, waarvan 1 man zelfs zei, hey jou ken ik uit het hotel. en ik dacht oh God maken dat ik wegkom, maar ik heel lief zo ja dat klopt.. ik leer tactisch te zijn alleen kennen ze me niet goed genoeg om te begrijpen dat mijn toon alles behalve lief bedoelt is, maar goed ik heb dus kennelijk zonder dat ik het wist indruk gemaakt.. maar had meteen een taakje erbij... deze mensen de rest van de dag ontlopen..
Gelukkig is het park groot genoeg om dat te kunnen, al valt het me op, dat zoveel mensen er goed in zijn om het feestje te bederven zoals ik al op facebook schreef: ook hier herfst ..., opmerking van passanten vrouw: "... mooi hé... "man :” is wel een teken dat de boom ziek is.....” met zo’n iemand is elk feestje zo doodgeslagen, dan.. moeder met zoontje van 6 bij de plaggenhut... weet je dat ik wel eens tegen je zeg, als je je broccoli niet opeet, dat er mensen zijn die het armer hebben dan jij... nou dat zie je hier dus.... ik heb gezucht, heel diep gezucht... heb tegen mijn inmiddels overleden oma gezegd ze is niet slimmer laat maar, stuur maar geen bliksemschicht naar beneden . Het liefst had ik willen zeggen, terwijl ik stotter...."ik moest van mijn moeder altijd broccoli eten." en dan met een trekkend been weglopen en kwijlend....maar ja je doet het niet...
Wat ik wel grappig vond, ik had een kaas olijfbroodje gekocht en ja hoor weinig plek om te gaan zitten, dus terwijl ik op een bankje wil gaan zitten, tegenover een gezin , en de zoon opstaat, terwijl oma nog met van alles bezig is en niets kan zien.. gooit de zoon wat weg.. en laat de metalen deksel keihard vallen. Waarop oma zegt. Mijn God ik schrik me dood.. ik dacht nog daarom deed dat joch dat, die dacht ik krijg de erfenis.. maar ik zei meteen Ik was het niet.. maar ik had het ook zo kunnen doen.. even meteen dat joch beschermen..
Gezin en oma lachen..
Het park is groot heel groot maar wel erg mooi ook, een absolute voor herhaling vatbaar te gaan.. en het is heerlijk buiten en je kan er echt genieten.. en ach dat mondkapje is niet zon probleem je doet het op en af en klaar. heel gewoon, heel normaal.
Een waardige afsluiting van twee dagen Arnhem,.. en ik denk dat dit ik dit vaker ga doen. ik vind het erg leuk en heb erg genoten..
(binnenkort een album met de foto's op facebook)
van zowel de wandeling als van het museum
Geen opmerkingen:
Een reactie posten