maandag 22 augustus 2016

het grote aftellen is begonnen


Sinds ik begon te werken op mijn schooltje, heb ik altijd in mijn, toen nog papieren agenda, geschreven hoeveel weken het was tot de volgende vakantie.. dit om te weten hoe ik mijn lesstof moest verdelen maar ook om zo te weten hoeveel weken nog voor de zo super belangrijke volgende vakantie er zou zijn.. kortom dat was mijn countdown..

Het was wel even schrikken hoor toen de wekker ging, ik dacht ff dat er iets aan de hand was, sloeg dan ook wild om mij heen, dacht er is brand, er staat iemand aan de deur.. maar gelukkig is het verstand wel zo slim om dan even een seintje te geven dat je vakantie over is. en dat je dus weer aan de bak moet, ik weet nu al dat ik 3 ochtenden voor de boeg heb waarop ik om 6.30 naast mijn bed sta.. niet omdat ik zo van het vroeg opstaan ben maar ja als je enig sinds fit en toonbaar er uit wilt zien, dan kost dat wat tijd, omdat je toch de kreukels, die in de nacht zijn ontstaan in je gezicht, met de nodige geweld weer glad moet strijken.. Voor ik het gezicht zie die ik zo goed ken, was vroeger gewoon een kwestie van een plens koud water, drie keer knipperen met je ogen, en klaar, kost tegen woordig naast de plens koud water nog de nodige ingrepen. Heb inmiddels ontdekt dat een  fohn op de koude stand, erg koud, 9 ijszakken helpen ook) wonderen doet, het vel  trekt binnen een mum van tijd super strak. Wel een tip in de loop van de dag niet meer in de spiegel kijken, dan kom je nogal bedrogen uit, geloof me.

Gelukkig waren de weergoden vandaag extra lief.. het regende.. dus de vraag korte broek, teenslippers of lange broek met dichte schoenen.. was niet meer nodig.. het werd inderdaad lange broek met dichte schoenen... wat ook zo zijn charme heeft  dan is dus inderdaad de vakantie over...

Het was een lange dag waarin veel gedaan moest worden maar ook daardoor lastig, veel vergaderingen wat tijd kost, met collega's bijpraten en noem maar op. kortom het was even wennen.

Wel erg gaaf dat een aantal leerlingen die mij zagen meteen mij in de armen vlogen omdat ze blij waren mij te zien, een aantal leerlingen die van school zijn kwamen nog snel even persoonlijk afscheid nemen van mij, kortom het is ook fijn er weer te zijn, al ben ik inmiddels wel gesloopt maar ja dat zal ook wel wennen zijn.

Eigenlijk kan ik wel stellen dat de vakantie voorbij is en dat ik weer zin heb in het werken.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten