De mannen met mannenharten deel 2

Gisteravond met de mannen, hadden we weer ons regelmatige mannenavond, we begonnen om 16.00 ben het traditonele bijpraten,  Frans had voor bij de thee al bonbons gehaald, zodat we onze suiker behoefte, als we samen zijn konden aanvullen. Rick had een eigen gemaakte pizza, ik had gezorgd voor een heerlijke tiramisu met een beetje van mezelf en een heleboel van de Jumbo, kortom het was  als vanouds weer erg gezellig eten en kletsen met elkaar. De reden waarom we dit keer bij elkaar kwamen was omdat Frans zijn moeder een prijs had gewonnen, namelijk een film naar keuze.. en aangezien wij als mannen mannenharten hebben en deel 1 hadden gezien had Frans samen met zijn moeder deze film uitgekozen, zodat we deze konden zien met elkaar. Het is bijzonder, je zit te kijken naar een film waarvan je deel 1 erg vermakelijke vond, maar al bij het begin van deel 2 vraag je je af wat er nu precies ook alweer zo leuk was aan deze film.. We waren steeds de draad kwijt van het verhaal, achteraf begrepen dat de rode draad van de film vooral dat was het zoeken naar liefde..... wat dan ook erg onduidelijk uitgebeeld werd door een speler die al fietsend, door amsterdam op zoek was naar een meisje dat hij op een of ander concert had gezien, een leuke avond mee had gehad en dus die ging zoeken. In deze tijd denkt ieder normaal mens meteen aan het internet en zoekt meteen daar ook naar mogelijke info of manieren om daarop te zoeken of oproepen te plaatsen, deze jongen van de jonge generatie echter niet.. die komt uit een ver weg land, fiets zich gek door amsterdam om haar te vinden... uiteindelijk tegen het einde van de film vinden ze elkaar en meteen vraagt hij haar ten huwelijk.. heel bijzonder dit.. nooit geweten dat het zo snel kon gaan en gaat. maar ja ik ben ook maar een leek op dit gebied denk ik maar.

Kortom de film was een onderhoudend slechte film.. waar we grote vraagtekens bij hebben gezet.. zeker toen we in de recensie lazen dat het een onderdeel van een epos is.. dus waarschijnlijk komt deel 3 er ook nog aan. maar ik denk dat wij die overslaan.. Soms blijkt het wel datje van een aardig deel 1 wat een kassucces is geen deel twee moet maken.... dat kan alleen met echte leuke en goede films alla In de ban van de ring etc.

Nadat we de film uitvoerig hadden geëvalueerd hebben we de avond maar ten einde verklaard en zijn we vertrokken naar huis. na weer een geweldige leuke avond met elkaar

recensie van de film:

Regie: Mark de Cloe | Cast: Barry Atsma (Dennis), Daan Schuurmans (Tim), Jeroen Spitzenberger (Wouter), Fabian Jansen (Niels), Mingus Dagelet (Younes), e.a. | Speelduur: 92 minuten | Jaar: 2015

Er is veel veranderd in de levens van de mannen uit Mannenharten. Genoeg om een nieuwe film over te maken, als het aan regisseur Mark de Cloe ligt. Zo ontstond Mannenharten 2. In dit vervolg zetten de mannen hun zoektocht naar de ware liefde met de nodige tegenspoed voort.

Younes, gespeeld door Mingus Dagelet, is een nieuw personage in De Cloe's mannenhartenepos. Als naïeveling past Younes goed bij het team aan typetjes dat de regisseur heeft samengesteld. Dennis is de oude verleider, Tim de ietwat flamboyante heer, Wouter de degelijke huisman en Fabian de mollige sukkel. Hoewel aandoenlijk en herkenbaar, zijn het wat voorspelbare personages. Het is nog maar het begin van de vele clichés die komen gaan.

De jonge Younes bijvoorbeeld is op zoek naar 'de liefde van zijn leven'. Hij heeft haar één keer bij een concert gezien, één nacht met haar doorgebracht en wil nu met haar oud worden. Daarvoor moet hij haar wel eerst vinden – maar hij heeft haar contact gegevens niet. Dus pakt hij simpelweg de fiets en gaat op zoek.

Het loopt bij de andere mannen ongeveer net zo moeizaam tijdens hun jacht op de vrouwen. De een wil wel wanneer de ander niet wil, waarna de ander eigenlijk weer wel wil maar de een weer een ander heeft, enzovoorts. Dit gaat, zoals het een mannenfilm betaamt, gepaard met de nodige seksscènes.

Maar het blijft niet enkel bij seks. Eigenlijk is voornamelijk ook de kwetsbare kant van de hoofd personages te zien. Op die manier weet De Cloe toch wat clichés te omzeilen – iets wat hij eveneens probeert te doen door in een aantal scènes wat nonchalante humor à la Alles is Liefde te verwerken. Dat is soms een succesvolle poging. Zo moeten deelnemers van de cursus flirten bijvoorbeeld oefenen op een lachwekkende pop met een pruik op. Jammer is dan weer dat Fabian bij diezelfde cursus een openingszin leert die allesbehalve origineel is, en hopelijk één die geen enkele vrouw ooit meer hoeft aan te horen: “Hoe wil jij je eitje morgenochtend? Gebakken, gekookt of bevrucht?” De bloopers zijn dan ook eigenlijk nog het grappigst. Om nog maar te zwijgen over de finale, waarbij je de tanden uit de mond zullen rollen van zoetsappigheid.

Maar ach, soms is het ook gewoon lekker om een groot cliché op het filmdoek te gooien. Af en toe moet een film lekker simpel zijn. Een feelgoodmovie is ook wel eens het kijken waard. Niet te diep graven en het publiek tevreden stellen. En het publiek zal met de mooie beelden van Amsterdam – zo toeft Tim op een bootje door de Amstel en fietst Younes als een gek door de Haarlemmerbuurt – al snel tevreden zijn. Mannenharten 2 is daarom ook prima vermaak voor de naderende feestdagen – wanneer de familie na een uitbundige driegangenmaaltijd enkel nog behoefte heeft aan afgezaagde liefdesverhalen, oppervlakkig amusement en een goede afloop. Wanneer iedereen eigenlijk toch al met elkaar in gesprek is en niemand echt oplet. En wanneer het niet zo erg is als je in slaap valt. Het einde van de film valt immers toch wel te voorspellen.