Vandaag stond ik op en heb maar besloten om het plan dat ik had nu maar eens ten uitvoer te brengen.
Had me voorgenomen om deze vakantie een kort bezoek te brengen aan Gorichem, met name om het afscheidshuis te zien maar ook om de begraafplaats te bezoeken om daar ook de sfeer te voelen en te proeven en wie weet te vangen in een paar foto's.
Voor mensen die het gemist hebben, ik ben vorig jaar gevraagd door vriend Adriaan of ik bij zijn bloemstukken flarden wilde schrijven, van het een kwam het andere en schreef ik ook voor bloemstukken van anderen flarden. Het was een heerlijke samenwerking voor mij met een groot succes wat ik heb gehoord.
voor het onderdeel over het afscheidshuis volg onderstaande link, waar je ook de flarden vind maar ook meer flarden vind die geschreven zijn
Om zo toch ook eens te zien waaraan ik mijn medewerking had verleend, was het voor mij de moeite waard om de auto te pakken en te gaan rijden en maar zien waar ik uit zou komen.
Tom tom is gewillig en voor ik het wist was ik er, stond even op de verkeerde plek maar ja de auto verzetten is niet zo moeilijk.
De ingang bij het afscheidshuis is prachtig, ook het afscheidshuis ziet er prachtig uit, ik heb even met mijn handen tegen de ramen gestaan en gekeken, ik denk dat de buren wel zullen hebben gedacht wat gaat daar gebeuren.
Daarna ben ik gaan dwalen over de begraafplaats. Het is een oude begraafplaats, op het eerst gezicht waar verzakte graven liggen, maar ook waar je kapotte platen ziet liggen, kapotte stukken ketting die eerst de plek waar de gestorvene ligt nu niet meer omheinen.
Wat ook een bijzondere ervaring was voor mij dat er veel graven zijn waarop alleen maar staat... hier rust vader en moeder, of moeders graf... ik vraag me dan af, zeker bij moeders graf waar is vader dan gebleven, maar ook bij de graven zonder naam, waarom men dat niet heeft neergezet, in mijn beleving is het zo dat als je naam niet meer ergens staat of uitgesproken word ben je echt dood en vergeten en heb je er niet toe gedaan, men heeft je zelfs van je naam beroofd.. Maar misschien zitten er wel hele nobele gedachtes achter die ik nog niet kan bevatten.
Heb er een dik uur rondgelopen en genoten van de rust die dit kerkhof uitstraalt, tevens genoten van de vele mooie fotomogelijkheden, die er zijn.. prachtig. op de graven is weinig opsmuck, het is heel puur gebleven. Prachtig vind ik de metalen bakken waarin plastic bloemstukken zitten die al heel oud zijn, en je ziet geen verschil met de plastic bloemen van nu.. de slechte uitvoeringen dan.. maar de data 1931 etc zo oud al.. dit heeft zelf de oorlog overleefd. dat is toch uniek en bijzonder.
Daarna nog even het centrum in geweest maar aangezien het maandag was, was alles dicht, dus ja toen maar naar de ikea in Delft, daar heerlijk wat gelopen, geluncht, de foto's bekeken en alvast een aantal weg gedaan die waren bewogen...
kortom het was weer een heerlijk bijzonder dagje vandaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten