Het is een feit... we zitten in de lock down.. aangezien ik eigenlijk daar geen blog aan wil besteden wat ik er van vind dat dit gebeurt... gewoon eigenlijk wil bedenken wat ik kan doen om het wederom dragelijk te maken.. Ik wil niet mensen gaan aanwijzen die misschien de schuld zijn aan dat we weer in de lock down zitten.. maar zie wel dat het niet anders kon.. dit is de enige oplossing voor een steeds groter wordende besmettingscijfer... dus het is goed
Waar ik van hou is de positiviteit die ik om me heen zie... aangezien we helaas geen afscheid kunnen nemen van onze leerlingen voor de vakantie, wegens het plotselinge sluiten van de scholen.. we hadden nog 1 dag, ging het al heel snel rond in de app van de gastlocatie waar ik werk.. zullen we morgen de foute kersttruien dag maar gaan doen, meteen was er ja dat doen we..iemand van de administratie die daar werkt.. maakte meteen de opmerking, net mijn laptop dichtgedaan, maar ik ga meteen alle leerlingen ook even een mail sturen zodat we toch een feestje hebben nu met kerst... dat we het leuk afsluiten met ze.
Bij aankomst met mijn kerstbengel t- shirt die me veel te wijd zit, ooit gekocht in mijn van mij is nooit genoeg periode,. maar het bleek uiteindelijk toch teveel van mij te zijn... maar ach voor die ene dag maakt dat niet.. meteen ook mijn lichtgevende kerst mondmasker voor en gaan.. het hele gebouw was in de kerstsfeer en zag er prachtige uit.. zo mooi dat ze dat doen daar.. vreugdevol en mooi .
De positiviteit die daar ontstaat raakt me diep altijd.. maar vind het mooi, zo iets kleins wat zo groots word aangepakt het ombuigen. om denken, dit kan niet, laten we dan maar zorgen dat wat wel kan te doen.. en er met elkaar de schouders onder.. zo ook de oproep om een stukje te toen voor de leerlingen om ze vrijdag toe te sturen en ze zo een mooi en goede kerstvakantie te wensen.. en hup meteen iedereen aan het filmen en wat doen.. geweldig vind ik dat.
Merk dat dit mij goed ligt, ik denk altijd wat kan ik nog wel.. wat kan ik meegeven aan de leerlingen en dat hebben jullie kunnen lezen in de blog van gisteren, koning in mijn eigen koninkrijk.
Maandagavond bij de sport hetzelfde verhaal.. de mensen die me dierbaar zijn, zien in waarom.. maar blijven optimistisch.... zelfs mijn sportmaatje die altijd alleen op woensdag komt heeft met zijn vrouw geregeld dat hij gisteren kon omdat hij toch graag ook nog even met de groep wilde afsluiten.. dat is zo mooi en zo dierbaar. deze groep mensen die dan hoe dan ook kijken naar wat kan.. Je merkte ook aan de sfeer dat eigenlijk niemand in een mineur was, het is een feit en laten we het dan leuk houden.. het leuke was dat meteen al iemand riep.. ik ga wel een leuk training maken als verjaardagswod omdat ik toch jarig ben in de vakantie.. ik geniet.. We hebben smakelijk gelachen om onze Benjamin senior, die door zijn rug was gegaan.. we zullen niet vertellen waarom, maar we hebben er erg om gelachen..
Had al bedacht dat er weer veel gewandeld gaat worden, genieten van de natuur in deze periode van het jaar, maar ook thuis weer intensief ga sporten met mijn geleende kettle bells, ( dank je wel Jeroen) en een paar prachtige schema's.. we gaan het gewoon doen..
Tuurlijk zie ik om mij heen ook de verzuring, liep ik gisteren langs de Gall en Gall, stond er zowaar een rij mensen te wachten totdat ze naar binnen konden om daar hun drank alsnog te halen voor zowel kerst als oud en nieuw. ik denk dat veel supermarkten vaak lege drankschappen zullen hebben.. ik kijk en glimlach, denk aan foto's uit andere landen van een tijdje geleden waar mensen ook in de rij stonden maar dan bij een supermarkt voor eten of bij de bakker voor een brood... hoe kan het veranderen. en denk dan,... wat mopperen we.. wij staan in de rij voor de weed ( bij de eerst lockdown light waar mensen allemaal hun dosis weed gingen halen omdat ze anders niet door de tijd konden gaan, en nu staan ze bij de drankwinkel.... hoe bijzonder eigenlijk) ook zie ik alweer mensen met veel te veel toiletpapier lopen.. en wederom ik glimlach om deze mensen vind het vertederend hoe je je houvast zoekt in deze tijd bij een rol papier.. alsof je dat gaat redden.. ach het maakt het mooi en dierbaar.. en dit kan allemaal nog..
Deze lockdown zal mij ook weer op de proef stellen, maar ik besef me heel goed, dat het ook kansen bied en mooie nieuwe uitdagingen... iets wat ik dan maar omarmen ga en ondertussen kan ik lekker aan mezelf blijven werken met sporten, met wandelen en alvast bezig met de bundel voor 2021.. dat hij klaar staat om in mei het daglicht te zien.. en verder ach laat het komen.. we kunnen en mogen nog zoveel.... laten we dat beseffen en omarmen..
Heb een mooie lockdown vol positieve gedachte, dat wens ik mijn lezers toe.. en veel lichtpuntjes in deze periode.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten