Holding the man (film)

Begonnen aan deze hele lange film, maar wat een mooie film.. je volgt twee jongens die verliefd op elkaar worden... gedurende 15 jaar, waarbij ze door diepe dalen gaan, zeker als ze allebei Hiv positief zijn, ze vechten samen.. de zorg voor elkaar. maar ook de ouders van die ene, zo herkenbaar. maar ook de eenzaamheid van de ander als zijn man/ vriend overlijd.. 

Bij de begrafenis mag hij niet genoemd worden als zijn man, maar is hij gewoon een vriend. .terwijl het zon intense liefde was. waarin natuurlijk ook veel dingen anders gingen.

 

 

Naast dat mij deze film soms boos maakte om hoe men omging met mannen die homoseksueel zijn,  over hoe ouders alleen maar denken aan hun eigen belang, maar ook de tranen van ontroering die vloeiden omdat het zo intens mooi is. de laatste liefdes scene van ze waarbij  een van de twee al zo ziek is. maar hij dat wil, intens dicht bij elkaar zijn.. Maar ook de kracht die ze hebben, hoe ze samen gaan staan voor wie ze zijn en wat ze samen zijn.. prachtig.. zeker ook de scene waarin de vader met zijn zoon gaat dansen en dan ervoor zorgt dat de twee geliefden samen dansen... op de bruiloft van zijn dochter.. prachtig.. 

Het verschil tussen het ene en de andere familie. zo mooi om te zien..  maar ook zo schrijnend...

Een film die raakt  en die ik zeker aanraad om te gaan kijken.. je kan er erg veel van leren hoe vrij we nu zijn en hoe het was... 

Recensie van de film 

In juli was de spraakmakende film Holding the Man al te zien op het Gay & Lesbian Summer Film Festival in Rotterdam.

Holding The Man vertelt het verhaal van de 15-jarige scholier Tim Conigrave (Ryan Corr), die in zijn vrije tijd in Romeo en Julia speelt; een subtiele verwijzing naar zijn eigen levensloop. Buiten schooltijd ontmoet hij John (Craig Stott) en er ontbloeit een mooie liefde tussen beiden.

Net als bij Shakespeare willen de ouders de ontluikende liefde verbieden. Daar eindigt meteen de vergelijking, omdat Tim naast het hart van zijn minnaar, ook de erkenning van de mensen om hem heen verlangt. Tegen de waarschuwingen van zijn decaan ("maak van liefde geen politiek”) en van zijn docent ("je bent meer dan je seksualiteit”) in, gaat Tim het gevecht aan. En naarmate de tijd verstrijkt, gaat hem dat steeds beter af. Een test die uitwijst dat beide mannen HIV-positief zijn, brengt oude spanningen en nieuwe uitdagingen aan het licht, die ze stuk voor stuk aangaan.

Holding The Man is gebaseerd op de memoires van Timothy Cornigrave uit 1995. In 2006 ging de toneelbewerking al in première. Het roept de vraag op waarom de filmmakers besloten om in 2015 ook nog een filmversie uit te brengen. Het verhaal van verliefde mannen met HIV of AIDS, die worstelen met lichamelijke verlangens, moeten vechten voor hun  gezondheid en om erkenning van de maatschappij, is al vele malen eerder verteld. En dan vooral in de jaren negentig van de vorige eeuw.

Op dat moment waren die films actueel en relevant, want Tim en John maken mee wat de kijker ook meemaakte. Dankzij de ontwikkelingen in de medische wetenschap is een leven met HIV nu beter leefbaar dan toen.  Tegelijkertijd zijn mannen in de afgelopen jaren minder veilig gaan vrijen. En met de komst van PrEP is het angstbeeld ('homoseks = aids en van aids ga je dood'), waar velen in de jaren negentig mee opgroeiden, verleden tijd. De film sluit dus niet aan bij de belevingswereld van jongeren over hun seksuele gezondheid. 

Ga vooral kijken naar een aangrijpende film over de generatie die vrienden verloren aan AIDS in de jaren tachtig en voor wie seks vaak gepaard gingen met de vraag: is dit wel veilig? De acteurs in deze film verstaan absoluut hun vak.