wat een boer niet kent.. moet hij proeven

 

Bij een dramales voor de isk,  over eten, kwam Venkel voor, leerlingen kenden het niet en ook de smaak was hun onbekend.

Aangezien ik dan mijn taak vind om er voor te zorgen dat ze dit toch leren kennen ben ik donderdag even na mijn lange wandeling van 12 km naar de liddle gelopen om een venkelknol te halen, zodat ze deze vrijdag konden proeven en konden bedenken wat ze er van vinden.

Wat een boer niet kent moet hij tenslotte leren eten is dan wel niet het spreekwoord maar zo hoort het wel vind ik je moet er op zijn minst kennis van hebben genomen om te weten of je het wel of niet wilt eten.

Dus ik liet de knol aan de klas zien, er was meteen 1 en al aandacht, zeker toen ik vertelde wat het was en wat je er me kunt. Ondertussen had ik het kontje van de knol gehaald en liet ik ze dit ruiken, ze mochten het doorgeven. Sommige kinderen dachten dat het mint was,  maar het heeft de geur van anijs.

Daarna begon ik stukjes te snijden en op het moment dat ik genoeg had, nam ik eerst zelf een stukje om het voorts zijn dat ze zouden denken dat het niet klopte. Daarna liet ik ze proeven, sommige kinderen  pakten het en staken het in hun mond, anderen keken mij as of ik ze wilde vergiftigen..en sloegen het aanbod resoluut af. Andere kinderen die konden er geen genoeg van krijgen en bleven er in door eten met als gevolg dat een paar die het niet lekker vonden ook gingen proeven.

Ik heb ze niet allemaal overtuigd maar het ging wel goed.

Dit vind ik altijd toplessen