en het is volbracht

 

Het is vrijdag, na een week weer thuiswerken, en eigenlijk mag je het niet zeggen.. maar ik moet bekennen dat het met erg bevallen is.

Naast dat ik veel online opdrachten had uitgezet, heb ik veel nagekeken, maar ook veel dingen kunnen doen voor school die anders zo blijven liggen, zoals kaartjes  verversen en op nieuw maken voor de opdrachten,  maar ook tijd om even op adem te komen..

Ik merkte ineens hoe intens moe ik was, het steeds toch op de toppen van je zenuwen lopen, al ben je wel steeds bezig met in je hoofd het kan haast niet, je past op, maar ja een virusje glipt er wel eens doorheen..

met alle nare gevolgen van dien.. zoals ik van sommige collega's weet die nog steeds herstellende zijn.

Toch is het bijzonder dat je heel druk bent met heel veel te regelen, maar dat je toch nog steeds achter de feiten aanloopt.. dat je dus denkt dat je alles goed regelt, maar dan haalt de waarheid je in. blijk dat je even vergeten was dat  de leerlingen zich niet aan een planning houden met als gevolg. juist dat je toch nog in de late uren zit na te kijken.

Deze week was op zich heel goed te doen maar het is ook vreemd dat je ineens weer thuis bent, dat je weer on line opdrachten uitzet. die gelukkig allemaal klaar zijn.. al gaat het nu wel snel. met geschorste leerlingen die dan een opdracht moeten doen, maar ook deze week,..  als het zo doorgaat vrees ik dat  ik nog een aantal lessen moet maken, wat ook prima is, inspiratie genoeg tenslotte.. en er zijn nog zoveel leuke opdrachten die ze kunnen gaan doen. .heerlijk.

Kortom het is volbracht deze week, een mooie week inderdaad waarin veel gebeurt is. en ik hoop echt dat we het virus uit de school hebben nu.. we horen gelukkig steeds vaker dat de collega's opknappen maar ook dat de leerlingen geen klachten meer hebben, dit geeft hoop dat we het gaan redden tot de kerst wat heel mooi zou zijn volgens mij.. dan hebben we het grootste gedeelte gehad.