ik had moeten nadenken.. kan de haren wel uit mijn hoofd trekken.... dacht het slim aan te pakken.. maar dus weer niet.. Had bedacht, zoals een aantal al hadden gelezen besloten om een leuk eind raad spel te maken dit om leerlingen hun fantasie en creatieve erfgoed aan te spreken.. Leren kijken op details.. op kleine dingen.. dus dat was niet zo heel lastig dacht ik.. maar zoals zo vaak is het idee prachtig... maar de uitvoering veel minder.. eigenlijk gewoon STOM..
Maar goed, de gedachte .. we spelen het spel get the picture.. prachtig spel.. de leerlingen moesten een 5 tal foto's inleveren, met details van iets.. ze mochten dit zelf bedenken..
Ze moesten er ook een briefje bij doen waarop stond wat wat was.. hoe eenvoudig kan het zijn
de omschrijving in classroom was dit
• Lever de 5 foto’s los van elkaar in via classroom, hou je dit keer aan de inlever datum, zodat we de laatste week een spel kunnen doen met de klas via classroom…
• (Bij de foto’s wel de antwoorden zetten als je ze inlevert..
• Dus foto 1=, foto 2=. Foto 3=, foto 4=, foto 5 =
nog even er bij zetten wat wat is in de reactie balk en dan kan ik het nakijken en krijg je een cijfer
duidelijker kan het toch niet zou ik denken
maar zoals zo vaak vergis ik me.. de leerlingen vinden het in ieder geval leuk om dan er iets leuks van te maken. veel werk maar dat wat ik niet moet hebben.. ze zetten wat het is op de foto. ze leveren het in een filmpje in, in een pages bestand.. kortom ik ben bij heel veel foto's en leerlingen aan het schrijven dat het anders moet. dat dit niet klopt.. dat het losse foto's moeten zijn etc.. vreselijk veel gedoe.. maar goed..
dan heb ik het nog niet over de leerlingen die niets inleveren.. die gewoon er lak aan hebben.. of die je aanspreekt en dus gewoon niets doen.. je kan ze niet als een malloot achter de broek aan blijven zitten maar ik doe dat wel. mede omdat ik gewoon het af wil ronden. ik wil het klaar hebben. ben het gewoon daarin een echte docent. ze moeten het doen. ik neem mij, mijn opdrachten, mijn vak, en hun serieus dus verwacht ik dat ook van hen, omdat ik hen ook serieus neem... dus.. moeten ze doen wat ze moeten doen.
Maar conclusie 300 lln keer 5 foto's waarvan 200 lln iets van het bovenstaande doen wat niet moet.. 100 echt het hebben gelezen die het goed uitvoeren.. dan de handelingen.. beoordelen..
de foto's die ik wil gebruiken, per klas, dus het word ook nog een persoonlijk spel per klas.. waar ik hoop ik nog jaren plezier van kan hebben..
ze kopiëren, ze verplaatsen naar een andere map waar ze dan een nummer moeten krijgen.. en ook nog een foto met het nummer en wat het is.. dan nog de voortgangslijst invullen.. cijfer in eigen lijst en in magister.. nog soms een leuk woordje schrijven. kortom
het is een dankbare opdracht zo aan het einde van het jaar... maar het blijft leuk ergens..
zeker als het een groot succes blijkt te zijn
MAAR ik had het niet moeten doen.. wat een werk.. en wat een gedoe. ik had gewoon een andere opdracht moeten bedenken en zelf gewoon 20 foto's klaar moeten maken en dat aan alle leerlingen sturen in plaats van ze mede eigenaar te maken van het spel wat natuurlijk heel pedagogisch en didacties verantwoord is maar wat een put werk is.. soms zijn goede ideeën zo goed dat ze eigenlijk bij voorbaat al niet goed zijn...maar dat merk je pas als je midden in het proces zit en dus niet kan stoppen ermee..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten