De lift....

Sinds enkele dagen heeft onze lift kuren..  gelukkig ben ik nog steeds aan de wandel.. en loop ik ook trap, dus ik vind dat nou niet een groot probleem.. maar toch..

In mijn flat staan mensen bij de lift te wachten... als de lift er is. gaan de deuren automatisch open en heel snel weer dicht en dat een aantal keer.. ik denk dan..  DE LIFT.. de film van Dick maas over een lift dat op hol slaat en mensen doodmaakt.. heel spannend in die tijd..

Het gekke is dat ik dus daar altijd aan moet denken, ik kan daar niet meer onderuit....

Het ergste wat iemand kan overkomen is dat je in onze lift vast komt te zitten.. daarom neemt iedereen altijd een telefoon mee.. omdat, ja als je vast komt te zitten dan zit je met een probleem..  onze alarm bellen zit op de tweede, en wel zo dat niemand dat hoort..... dus je kan schreeuwen wat je wilt etc, maar je kan niet er niet uit.. en dus paniek..

Het leuke van dat deze lift is dat het wel een ontmoetingsplek is in de lift, je hebt er een praatje als je staat te wachten, of als je in of uit gaat, ook het is dus een mooie plek voor velen om toch even aan dat praatje toe te komen die je vaak zo mist..

Zaterdagochtend kreeg ik al te horen dat iemand vast had gezeten in de lift.. dus daar werd in de flat veel over gepraat.. maar ook is inmiddels de monteur ingelicht, dus als het goed is, is het gauw gemaakt.. we zullen het ervaren

Terwijl ik me klaar aan het maken was om te gaan wandelen, liep ik naar beneden en zag ik de onderstaande briefjes hangen.. het schijnt dus een groot defect te zijn nu, dus het is voor velen van ons, vooral de ouderen lastig nu in het weekeinde.. zeker als ze hun boodschappen willen doen.

Maar ondanks dat heb ik heerlijk gewandeld..  lekker de natuur in, kop leeg maken en genieten van al het goede van het leven toch.

Een korte wandeling omdat ik naar een vriend ga in Polsbroek.. geen idee waar dat ligt. maar hij is daarheen verhuisd dus ach laat ik hem bezoeken, heb ik en een uitje en ... juist weet ik ook waar dat plaatsje ligt en wat daar allemaal te beleven is..

of niet

Het was geweldig om hem in Polsbroek op te zoeken met zijn vriendin, wat een prachtig huis hebben ze en wat een ruimte bij het huis.  ben helemaal ondersteboven er van, al zou ik er niet kunnen wonen,  ik zou het veel te stil en veel te afgelegen vinden.

Voor mijn gevoel zou ik terug gaan naar mijn kindertijd waarbij je altijd op de fiets of in de auto moest als je ergens heen wilde. .je deed er altijd een half uur tot uur over.. dus ik zou dat niet meer willen nu.

maar wat gun ik het hem en zijn vriendin dat ze daar gelukkig worden en zijn.