Al een dik jaar liep ik al te twijfelen zal ik wel of niet........ met ingeschreven bij een andere lotusgroep, waar ik graag kom, waar 2 vriendinnen van mij de scepter zwaaien en ik zwaai graag mee daarin. dus ik was meer dan welkom en genoot ook van de avonden...
Toch bleef er ergens wat knagen in mijn lijf en hart. ik merkte ik miste het enthousiasme wat ik altijd had, het was niet meer dat ik erg veel zin had om naar de bijscholing te gaan op een zaterdag.. klussen die ik niet kreeg, of zelden, en dan vaak eigenlijk geen zin had maar wel ging omdat ik dat plichtsbesef had.. .. al waren er ook klussen die ik met liefde deed, en nog steeds met liefde doet, de luxe die ik had te kiezen voor de klussen omdat ik de instructeur leuk vind, of de groep, dat kon ik me permitteren dat was wel het leuke maar toch.. er waren wat struikelblokken.
Zoals bij velen en dus ook bij mij zal er in de corona periode diverse scenario's over hun leven langs zijn gekomen, wat wil ik nog wel, wat niet, wat moet anders.. zal ik nu wel gaan scheiden of toch maar een kind proberen te maken.. zullen we een hond nemen, zullen we eindelijk die kast eens opruimen.. zullen we nu dan toch maar de vogels verkopen.. zal ik wel die vlieg doodslaan of hem op een milieu vriendelijke manier uit huis verwijderen met een spuitbus.. vind ik mijn baan wel echt zo leuk, en noem maar op,.. er zullen genoeg vragen zijn geweest in deze periode waarop je ineens antwoorden kreeg, die eigenlijk al onbewust in je hart en hoofd leefden... waarop je de antwoorden al wist maar die je eigenlijk niet durfde uitspreken
Terwijl ik bezig was met mijn werkkamer op te ruimen , merkte ik dat ik mijn lotus tas, die een keer weer grondig schoon moet worden gemaakt, niet eens opende maar gewoon weer neerzette. ook de bakken met extra dingen werden zonder een blik waardig te gunnen gewoon weg gezet..
Terwijl ik dit achteraf bedacht, alles bij elkaar optelde kwam ik tot de ontdekking dat ik het gewoon niet meer echt leuk vind. Speelt ook mee dat ik geen opdrachten heb, ik ben ooit zo dom geweest me aan de regels van de kring te houden waar ik toen bij betrokken was, dat je geen visitekaartjes af mocht geven etc. maar ja.. ik deed dat ook niet . terwijl achteraf anderen het wel deden.. toen de lotuskring ophield te bestaan had ik geen contacten om nog te lotussen. en aangezien ik bijna nooit overdag kan,.. was er geen werk meer..
Uiteindelijk toen afgelopen zondag de mail kwam van Ankie over de verlening van mijn lotus aantekening heb ik haar maar gemaild dat het niet meer hoeft dat ik er mee ga stoppen.. Natuurlijk ook meteen even gebeld , ze zag het al aan komen en begreep het volkomen.
Daarna meteen ook de secretaris van VLN, waarvan de link naar haar mailbox nog steeds niet werkt, een mail gestuurd dat ik stop met de lotus, dus dat ik niet meer kom bij de bijscholing van de instructeurs en ook niet meer als Lotus docent inzet baar ben.. dat ik ze dus niet meer geldig ga houden, al zal ik altijd lotus blijven, instructeur en docent van de lotus, dat is wat je bent geworden door het papiertje te halen...maar ik ben niet meer uitvoerende.
Wel heb ik aangeboden dat ik best nog bij kringen etc les wil geven over acteren bij lotusklussen.. of daarin mee wil werken. Zo kan ik ook, ondanks dat ik niet meer een geldig diploma heb als lotus nog steeds lotussen, dat verleer je niet. en kan ik mee naar klussen etc dus dat is ook wel mooi en goed
en ik moet zeggen er valt een pak van mijn hart.. het is goed zo
heb nu nog meer tijd voor de dingen die ik belangrijk vind..
Soms moet je keuzes maken, ik denk dat wij allemaal wel een periode hebben van twijfel. En dan ineens hak je de knoop door het is goed zo, de en doet er wat langer over dan de ander.
BeantwoordenVerwijderenWe hebben een geweldige tijd samen gehad, bedankt daarvoor. Voort het lachen en het huilen.
Weer komen elkaar ongetwijfeld welk ergens tegen.
Liefs nel