Twijfel twijfel wel of niet, zal ik wel of niet, zal ik het doen. of toch afzeggen.. .het was een heel gedoe om eerlijk te zijn..
Ik had al besloten om een lange tijd te wachten.... het zou zich uitwijzen hoe of wat... en dat deed het.
Vannacht kreeg ik het mailtje, waarin stond dat mijn vlucht naar en van Berlijn was geannuleerd..
Naast dat ik wel even baalde, bedacht ik ook meteen, ik hoef dus nu niet meer daar over na te denken, alleen nog bedenken wil ik een voucher of wil ik het geld terug.
Ergens is er ook een soort van opluchting, ook wel balen omdat ik zo graag naar mijn stad ga, maar gezien de omstandigheden is dit het beste.. dus het is goed.. Had al een alternatief plan bedacht van te voren, namelijk dat ik de dagen dat ik anders in Berlijn zou zijn zo wie zo een aantal dagen in Groningen ga logeren, of bij mijn moeder, of ik ga daar in een hotel. .puur om de stad even echt te zien, een paar vrienden te bezoeken maar ook om er gewoon te zijn, en dat kan ik doen met de auto tenslotte dus dat is ook weer een voordeel
Aangezien ik hopelijk in de herfst of anders het voorjaar naar Berlijn kan, heb ik maar besloten om een voucher te vragen... gewoon omdat me dat verstandiger lijkt dan geld.. dat verdwijnt dan in soms in het luchtledige.. al heb ik nog wel een goede bestemming daar niet van.. maar toch.. Berlijn moet ik1x per jaar naar toe dus dat is prima zo.
Het hotel ook maar meteen een mailtje gestuurd waarin ik heb uitgelegd dat ik niet kan komen omdat mijn vlucht niet gaat, een andere vlucht ook niet gaat omdat ik dan in de knoei kom met mijn vakantie.. wat niet helemaal de waarheid is, maar toch... ik ga liever als weer redelijk terug zijn in het oude normaal.. in plaats van te gaan in het nieuwe normaal.
De angst als je in Berlijn bent, stel dat je daar iets oploopt, wat niet eens het ergste hoeft te zijn.. controle op het vliegveld... en je blijkt verhoging te hebben of koorts, normaal stap je toch het vliegtuig in omdat je denkt als ik maar thuis ben.. daar kan je dan geweigerd worden.. je hebt geen slaapplek meer dus wat moet je dan. moet je gaan leven zoals |Tom Hanks in de prachtige film The Terminal, of moet je door de straten gaan dwalen en hopen op een slaapplek...
Natuurlijk heb ik lieve vrienden die me met liefde met de auto zouden op halen, ik zou zelfs de trein terug kunnen nemen in het ergste geval.. maar toch.. de gedachte dat het zou kunnen.. dat is niet ontspannend dat is eerder stressverhogend..
Daarnaast besefte ik me ook, dat als ik daar ben, dat niet veel mogelijk is, ik kan bijv, in een restaurant willen eten, maar dat moet ik al ver van te voren boeken, en voor een single is dat lastiger dan met een stel.. ik kan me zo voorstellen dat ze liever een 2tal binnen hebben dan een 1tje zeker met die 1,5 meter afstand... dus ik denk dat ik die week dan heel veel patat etc moet eten.. of heel heel veel brood
Daarnaast de musea moet ik dan nu al reserveren als ik er heen wil, want ja max 30 is ook niet alles..
dan mijn foto's die ik zo graag maak zal bestaan uit hoofdzakelijk mensen met mondkapjes op... maar de sfeer zal er grimmiger zijn dan ik gewend ben, en ik weet niet of ik daar op zit te wachten..
dus het is goed dat er voor mij beslist is, dan maar in de herfst of in het voorjaar... maar nu nog even niet.
Er staat nog 1 vakantie in de stijgers, London, waar ik bij vriend Erwin zal logeren.. dat is minder beladen okey het is wel gek om dan in London te lopen met veel dicht, maar er is minder stress voor het geval ik daar een griepje oploop, ik kan dan bij hem in zijn huis blijven, ik heb in ieder geval een slaapplaats.. maar ook daar zitten nog wat haken en ogen.. mochten ze het beleid blijven houden dat je 2 weken in quarantaine moet dan hoef ik niet eens te gaan... dat gaat hem niet worden. ben er maar 5 dagen, en om dan 5 dagen in een huis te zitten, dat is me iets te gortig.. dat heb ik er nu net niet voor over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten